Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!

Jeśli zdecydowałeś się odświeżyć wygląd swojej działki, wykorzystując w tym celu drzewo iglaste - zwróć szczególną uwagę na świerk Glauka. To drzewo jest idealne do tworzenia kompozycji i do pojedynczego sadzenia. Jest mało wymagający dla warunków środowiskowych, odporny na mróz i nie wymaga intensywnej pielęgnacji. Możesz dowiedzieć się więcej o tym, jakie jest drzewo, jak je sadzić i jak się tym zająć, możesz przeczytać ten artykuł.

Opis botaniczny

Świerk Glauka jest drzewem iglastym, którego naturalne siedlisko jest ograniczone do zachodniej części Ameryki Północnej. Najczęściej można go znaleźć w wysokich górach, wzdłuż brzegów górskich rzek i strumieni, gdzie gleba jest bardziej nasycona wilgocią. Charakterystyczny kolor ich igieł jest czasami nazywany niebieskim świerkiem.

Wiesz? W zachodniej części Szwecji znajduje się park narodowy Fulufjellet, w którym rośnie jeden z najstarszych organizmów na świecie - europejskie drzewo świerkowe „Old Tjikko”. Jej wiek jest szacowany przez naukowców na 9, 5 tysiąca lat.

Główne parametry tej rośliny ozdobnej:

  • wysokość - do 25 metrów;
  • korona - kształt regularnego stożka, zwężający się od dołu do góry;
  • kora - brązowo-szara, z wieloma zagęszczeniami i rowkami;
  • Pędy - brązowo-żółte lub brązowo-pomarańczowe, całkowicie nagie, szorstkie w dotyku;
  • owoce - szyszki, brązowawy, owalno-cylindryczny kształt, długość 7-10 centymetrów;
  • igły - niebieskie, podłużne, twarde;
  • system korzeniowy jest kluczowy w pierwszych 10-15 latach, a następnie - powierzchowny;
  • kwitną - maj - pierwsza połowa czerwca;
  • tempo wzrostu - do 30 centymetrów na rok wysokości, około 10-15 centymetrów na rok na obwodzie;
  • oczekiwana długość życia - w sprzyjających warunkach do 300 lat;
  • mrozoodporność - wysoka;
  • odporność na szkodniki i choroby jest średnia.
Przeczytaj opis wszystkich odmian kolców świerkowych.

Użyj w projektowaniu krajobrazu

Ze względu na swój niezwykły kolor i oryginalną formę korony, to drzewo będzie bardzo dobrze pasować do każdego zestawu. Co najważniejsze, będzie w harmonii z roślinami średniej wielkości, zielonymi krzewami i kwiatami w odcieniach czerwieni, żółci i bieli. Najbardziej korzystna lokalizacja rośliny znajduje się w środku kompozycji lub w jej tylnej części.

Ten typ świerka nadaje się również bardzo dobrze do pojedynczych lądowań. Jego duży rozmiar i bujna korona zapewnią Twojej stronie dodatkowy obszar wizualny i przyczynią się do zwiększenia objętości witryny. Ponadto samotne stojące drzewo świerkowe będzie wyglądać wspaniale o każdej porze roku, w przeciwieństwie do wielu drzew liściastych.

Wiesz? Instrumenty muzyczne wykonane z drewna świerkowego są uważane za najlepsze ze względu na specjalny rozkład włókien w drewnie. Z tego drzewa powstają talie skrzypiec Stradivariusa.

Glauka wygląda dobrze jako integralna część żywopłotu, jednak drzewa rosnące w tej formie wymagają dokładniejszej pielęgnacji i częstego cięcia, co w pewnym stopniu pozbawia je wspaniałości z powodu naruszenia naturalnego wyglądu korony. Jest to jednak więcej niż rekompensowane przez oszałamiający efekt wizualny, który powstaje w wyniku połączenia wielu pni z niebieskawymi igłami na gałęziach. Rośliny iglaste, takie jak tuja, jałowiec, mikrobiota krzyżowa, cis, cyprys, jodła, bukszpan, pseudo-cykuta, modrzew, kryptomeria, sosna, cedr i mirra, są również często wykorzystywane w projektowaniu strefy podmiejskiej.

Warunki uprawy

Z żyzności gleby, na której będzie rosnąć świerk, zależy bezpośrednio głębokość jego systemu korzeniowego i dlatego lepiej jest wybrać glebę do sadzenia, która byłaby bogata w różne związki organiczne i mineralne.

Pożądane jest przed posadzeniem świerka dodatkowo nawożenie gleby. Dla tego świerka najlepiej nadają się gliny gliniaste i piaszczyste. Drzewo to wykazuje najlepszą dynamikę wzrostu w zacienionych obszarach, co wiąże się ze specjalnymi warunkami klimatycznymi w naturalnym środowisku rośliny. Podczas sadzenia na oświetlonych obszarach w upalne lata igły iglaste mogą stać się zmętniające, żółknące, więdnące, spadające, a jeśli drzewo nie jest wystarczająco podlewane, może całkowicie umrzeć.

Drzewo to najlepiej sadzić na obszarach zamkniętych od wiatru, co wynika ze specyfiki jego systemu korzeniowego (po 10-15 latach wzrostu w jednym miejscu centralny korzeń umiera, a na ziemi roślina jest utrzymywana tylko na powierzchniowo zlokalizowanych częściach systemu korzeniowego). Wpływ małych przeciągów nie jest krytyczny dla tego rodzaju igieł.

Jak wybrać drzewko przy zakupie

Zdrowe drzewko Glauki, które osiągnęło wiek niezbędny do sadzenia i ma wszelkie szanse zakorzenienia się w nowym miejscu, musi przede wszystkim mieć dobrze rozwinięty różowo-biały system korzeniowy, lekko wilgotny w dotyku, w którym należy prześledzić wyraźny centralny korzeń.

Możesz także skupić się na stanie pojemnika, w którym zakład został wystawiony na sprzedaż: jeśli wygląda on na nowy i nie jest zmięty, to prawdopodobieństwo, że roślina ta jest stosunkowo młoda i ma normalne parametry, jest dość wysokie. Następnie zanotuj kolor korony drzewa iglastego. Jeśli zauważysz, że jego kolor jest matowy w porównaniu z innymi przedstawicielami tego gatunku, jeśli gałęzie zwiędły, zauważyłeś obfite zażółcenie igieł - nie powinieneś kupować takiej sadzonki.

Spróbuj delikatnie wygiąć jedną z gałęzi drzewa. W normalnym stanie wygięta gałąź musi bardzo szybko powrócić do poprzedniej pozycji.

Jeśli proces ten trwa długo lub nawet w ogóle nie ma miejsca, może to świadczyć o tym, że sadzonka jest w stanie krytycznym i jest mało prawdopodobne, aby udało się ją przeszczepić.

Wybierając drzewko, staraj się kupować mniejsze okazy, ponieważ takie drzewa z większym prawdopodobieństwem przystosują się do nowych warunków uprawy niż te, które były dłużej w warunkach szklarniowych i miały czas, by się rozpieszczać. Jak pokazuje praktyka, w ciągu dwóch do trzech lat małe drzewka nadrabiają zaległości, a nawet wyprzedzają swoich starszych odpowiedników w rozwoju.

Zasady lądowania

Dwa najkorzystniejsze okresy w roku do sadzenia świerka to koniec sierpnia i koniec kwietnia. W tych okresach system korzeniowy tych drzew wchodzi w fazę najbardziej aktywnego rozwoju, co pozwala im lepiej dostosować się do nowych warunków i szybciej wejść w fazę wegetatywnego wzrostu. Zalecamy przeczytanie o tym, jak wybrać świerk na przedmieściach, a także jak chronić świerk przed chorobami.

Na początku warto utworzyć otwór do lądowania dla twojej sadzonki. Średnica dołu - 50-55 cm, głębokość - 50-60 cm.

Jeśli gleba jest ciężka lub gdzieś w pobliżu miejsca lądowania, obszary akumulacji wód gruntowych sąsiadują ze sobą, a następnie na dnie należy ułożyć warstwę materiału drenażowego (15-20 cm), na przykład połamaną cegłę zmieszaną z piaskiem lub kruszonym kamieniem. Przed samym przeszczepem wskazane jest dodanie nawozów mineralnych, na przykład nitroammofoska w ilości: 1 szklanka na drzewo.

Wideo: jak sadzić roślinę iglastą

Następnie konieczne jest wylanie niewielkiej warstwy gleby zmieszanej z torfem i humusem na drenaż, a po usunięciu sadzonki z pojemnika, przenieść ją do otworu, tak aby szyjka korzenia była całkowicie zanurzona w ziemi. Wskazane jest, aby gliniana sala, w której sadzone jest drzewko, była całkowicie nienaruszona i nie cierpiała w ogóle podczas zabiegu.

To ważne! Niemożliwe jest zasadzenie młodych świerków w glebie, gdzie przez 5-7 lat wcześniej rosło drzewo z tej samej rodziny, co jest związane ze zjawiskiem „zmęczenia gleby”, a także z powodu możliwej obecności w ziemi pozostałości poprzednich roślin z żyjącymi na nich pasożytami.

Po napełnieniu dołu piaskiem, delikatnie i delikatnie przetnij ziemię wokół pnia sadzonki. Dwa przeładowane wodą wiadra zalewane są pod przeszczepionym drzewem, a następnie mulczowanie gleby wokół pnia torfem lub inną ściółką. Następnego dnia po posadzeniu delikatnie roztrzaskuj glebę wokół rośliny do głębokości nie większej niż 5-7 centymetrów.

Podczas sadzenia dużej liczby drzew w jednym obszarze, na przykład w przypadku tworzenia żywopłotu lub alei, należy pamiętać, że odległość między dwoma drzewami powinna wynosić co najmniej 1 metr, najlepiej 2-3 metry. Wynika to przede wszystkim z powierzchownie zlokalizowanego systemu korzeniowego, który zajmuje dużo miejsca wokół drzewa. Zbyt bliskie sadzenie jodeł spowoduje, że nie będą się one normalnie rozwijać i rozwijać.

Funkcje opieki

Ogólnie rzecz biorąc, roślina ta nie różni się zbytnio od innych iglastych braci, ale czasami jej nie potrzebuje. Istnieją jednak pewne aspekty tego procesu, które nie zaszkodziłyby skupić uwagi.

Podlewanie i rozluźnianie

Regularne podlewanie i rozluźnianie gleby wokół tego drzewa jest konieczne tylko w pierwszych latach po posadzeniu. Należy pamiętać, że korzenie rozprzestrzeniają się szeroko wzdłuż dużego obwodu wokół pnia, dlatego konieczne jest podlewanie i rozluźnianie w promieniu 20-30 cm od pnia, a nie tylko pod podstawą.

Poluzuj glebę, należy bardzo ostrożnie, starając się nie przekraczać głębokości 5-7 cm, aby nie uszkodzić powierzchownie zlokalizowanych młodych korzeni. Podlewanie jest najlepsze rano lub po zachodzie słońca, zalecana częstotliwość i objętość nawadniania - raz w tygodniu dla wiadra wody dla każdej rośliny.

To ważne! Możesz sprawdzić, czy roślina wymaga podlewania, jeśli weźmiesz grudkę ziemi z pobliskiej działki i ścisniesz ją w dłoni. Jeśli grudka jest krucha, trzeba ją podlać, jeśli rozprzestrzeni się między palcami, ziemia jest zbyt „zalana”, a jeśli grudka trzyma kształt, to wszystko jest normalne.

Wraz z rozwojem zakładu zapotrzebowanie na te procedury będzie się zmniejszać z każdym rokiem. Już od 7-8 roku wzrostu możesz bezpiecznie pozostawić je bez regularnej opieki przez długi czas.

Jednocześnie należy pamiętać, że jedno rozluźnienie w ciągu roku powinno być przeprowadzane koniecznie - najlepiej na początku wiosny. Wymagane jest również nawadnianie przy zbyt suchej pogodzie w tempie: 10 litrów na roślinę dwa razy w tygodniu.

Ściółkowanie

Dojrzałe odmiany Glauka w dojrzałym wieku, nie ma potrzeby, ale w pierwszych latach po posadzeniu jest to konieczne z dwóch powodów: pierwszym jest zachowanie wilgoci w okresach suszy, a drugim jest zwiększenie stabilności termicznej korzeni w zbyt mroźne zimy. Radzimy zapoznać się z uprawą świerka „Konica”, „Nidiformis”, a także serbskim, niebieskim i zwykłym świerkiem.

Najlepiej stosować torf lub trociny jako ściółkę, warstwa powinna mieć co najmniej 6-8 cm, a średnica okręgu ściółki powinna wynosić co najmniej 40-50 cm wokół pnia. Podczas wiosennego rozluźniania gleby, cała ściółka, ustanowiona w celu ochrony drzewa przed zimowym zimnem, jest mieszana z glebą.

Letnia warstwa ściółki jest ułożona w zależności od tego, jak gorący i suchy jest sezon. Ściółka ułożona latem może leżeć na drzewie w pobliżu krawędzi drzewa, aż do początku zimnej pogody, a następnie warstwa jest tylko trochę odnowiona i pozostawiona do leżenia aż do wiosny.

Top dressing

Jedynym wierzchnim opatrunkiem, jakiego wymaga normalnie rozwijający się świerk, jest wierzchni opatrunek, gdy jest sadzony, który, jak już wspomnieliśmy, składa się z nitroammofoscy w ilości jednego szkła pod każdym drzewem.

Jeśli jednak zauważysz spowolnienie wzrostu wegetatywnego rośliny, zobaczysz, że traci ona swój wygląd, lub po prostu chcesz pobudzić naturalny proces wzrostu drzewa świerkowego, wtedy drzewo można karmić w okresach letnich.

Górne opatrunki zwiększające wzrost przeprowadza się według następującego schematu: naprzemienne nawozy mineralne po tygodniu, na przykład nitroammofoski lub ammofoski w ilości: 1 szklanka dla każdego drzewa i nawozy organiczne, na przykład rozcieńczone wodą 10: 1 dziewanny lub sfermentowanego obornika.

Nawozy należy stosować tylko na wstępnie zwilżoną glebę, w przeciwnym razie istnieje możliwość zranienia systemu korzeniowego drzewa. Pierwsza połowa dnia jest uważana za najlepszą porę dnia na robienie dressingów.

Taki schemat aplikacji nawozów można prowadzić przez 1–1, 5 miesiąca bez szkody dla rośliny i tylko w okresie letnim, kiedy następuje główny wzrost wegetatywny.

Przycinanie

Radykalne cięcie tego typu świerku ma sens tylko wtedy, gdy bierze udział w tworzeniu żywopłotu, a zarys jego naturalnej korony nie pasuje do struktury utworzonej z drewna.

We wszystkich innych przypadkach przycinanie powinno być wykonywane tylko wtedy, gdy zauważysz pojawienie się suchych lub chorych gałęzi na świerku. Do przycinania najlepiej jest użyć piły, ponieważ sekator może nie poradzić sobie z niektórymi gałęziami ze względu na ich nadmierną grubość.

Wideo: jak wyciąć świerk Odcięcie niepotrzebnej gałęzi należy wykonać jak najbliżej pnia, starając się uformować cięcie piły tak, aby przebiegało jak najbardziej równolegle do pnia głównego. Po pocięciu dużych lub starych gałęzi, zwłaszcza tych, które rosły blisko podstawy pnia, zaleca się przykrycie miejsca piły klejem glinianym lub drzewnym.

Choroby i szkodniki

Świerk Glauka ma dość dobrą odporność na szkodniki i choroby. Jednak mimo to czasami można go spotkać na małych owadach o rozmiarze do 2 mm, kolorze czarnym lub brązowym lub motylach ze skrzydłami o oliwkowym kolorze do 1, 5 cm. Są to świerkowe liście i korniki. Warto przeczytać o tym, jak wygląda Hermes i jak sobie radzić z tym szkodnikiem. Świerk, który rośnie w normalnych warunkach i jest wystarczająco rozwinięty, ma wystarczającą siłę, aby poradzić sobie z atakami tych owadów, jednak jeśli drzewo jest osłabione, może je mocno wysuszyć, doprowadzić do utraty estetycznej świetności rośliny i jeszcze bardziej ją zabić.

W celu zwalczania tych szkodników zaleca się stosowanie roztworów różnych środków owadobójczych, które można znaleźć w specjalistycznych sklepach w dużym asortymencie. Wśród chorób najbardziej powszechną i niebezpieczną dla jodeł jest choroba zwana Schütte. Objawia się masywnym zrzucaniem igieł, a następnie stopniową śmiercią rośliny. Najczęściej choroba ta dotyka młode drzewa w wieku do trzech lat.

Obróbka polega na obróbce drewna za pomocą nowoczesnych fungicydów (środków przeciwgrzybiczych), na przykład na bazie miedzi i siarki. Konieczne jest zebranie wszystkich uszkodzonych igieł, pożądane jest, aby odciąć wszystkie gałęzie biorące udział w procesie, usunąć to wszystko jak najdalej od rośliny i spalić.

Aby zapobiec tej chorobie, zaleca się dwa razy w roku, jesienią i wiosną, spryskiwanie roztworami zawierającymi miedź.

Tworząc dla siebie idealny i niepowtarzalny ogród, nie tylko uczysz się tworzyć kompozycję z przedmiotów o żywej naturze, kultywując twórcę i estetykę, ale także masz możliwość obserwowania dynamiki zmian podczas wzrostu roślin, co pozwala uzyskać wielką przyjemność i moralną satysfakcję z dobrze wykonanego pracować. Doceń to, kochaj swój ogród i zadbaj o to!

Opinie z sieci

Szary świerk jest kolczastą jodłą „Glauca”. Czuje się świetnie na środkowym pasie, nie potrzebuje żadnego schronienia. Olyanka L http://www.vashsad.ua/forum/posts/2126/#post2

Jest to możliwe i tak. Dendrologia to taki bałagan. Łatwiej, gdy jest łaciński. Tak więc w łacinie El blue-grey (ona jest Kanadyjką, jest biała-synonimiczna) - Picea glauca i El ciernista - Picea pungens, aw tym gatunku występuje forma „niebieskiej lub szaro-szarej” - „Glauca” Szara szarość rośnie naturalnie w Stanach Zjednoczonych i Kanada i jako gatunek (40 metrów wysokości i średnica pnia do 1, 5) w krajobrazie jest rzadko używana. Jego dekoracyjna forma „Conica” (na zdjęciu poniżej), a także „Laurin”, „Alberta” i wiele innych są bardzo znane. Mikhalych http://www.vashsad.ua/forum/posts/2126/#post4

Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!

Kategoria:

Ogrodnik