- Czym jest rozedmowany karbunc (EMCAR)
- Przyczyny
- Okres inkubacji i znaki
- Diagnostyka laboratoryjna
- Badanie patologiczne
- Metody walki i leczenia
- Zapobieganie i szczepienia
Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!
Dzisiaj na naszym terytorium tylko małe ogniska bydła EMKAR są rejestrowane okresowo. Jednak ta choroba od ponad wieku jest uważana za najbardziej niebezpieczną wśród zakaźnych.
Najczęściej zakażone krowy tej choroby. Jeśli jednak zakażenie nie zostanie wykryte na czas i nie zostaną podjęte odpowiednie działania, choroba może spowodować poważne szkody nawet w przypadku hodowli na dużą skalę. Dlatego dzisiaj porozmawiamy o niebezpieczeństwie EMCAR, jak go zidentyfikować, jak go leczyć i czy można temu zapobiec.
Czym jest rozedmowany karbunc (EMCAR)
To najgorsza infekcja dla młodych. Wrażliwe na osobniki patogenów w wieku 3-36 miesięcy, więcej dorosłych zwierząt ma naturalną odporność. Więzienny karbunc lub EMCAR (łac. Gangraena emphysematosa) jest szybko rozwijającą się chorobą zakaźną. Towarzyszy mu gorączka i powstawanie w mięśniach obrzęku trzeszczenia. 
Przyczyny
Beztlenowce (Clostridium chauvoei) są uważane za główny organizm patogenny u bydła. W trakcie swojej aktywności drobnoustrój ten wytwarza dużą liczbę zarodników i jest w stanie utrzymać swoją żywotną aktywność przez wiele lat.
Obszary wypasu i chodzenia są w większości zakażone odchodami i różnymi odchodami chorych osobników. Clostridium chauvoei bezpiecznie zachowuje swoją aktywność zarówno w strefie bagiennej, jak i na obszarach bezwodnych.
To ważne! Najbardziej niebezpieczne są strefy zainfekowane przez martwe krowy. Koncentracja infekcji w takim miejscu jest nadmierna, więc wszystkie martwe zwierzęta powinny zostać spalone lub usunięte w przeznaczonych do tego fabrykach. W stanie spoczynku zarodniki bydła ECMAR mogą pozostawać w niezabezpieczonej glebie przez lata. Ponadto reżim niskotemperaturowy nie wpływa na ich żywotność. Jednak bezpośrednie światło słoneczne może zniszczyć patogen w ciągu jednego dnia. Spory również umierają podczas dwugodzinnego ciągłego wrzenia. Przez około 30 minut kij wytrzyma temperatury + 120–150 ° C 
Środki dezynfekcyjne najlepiej radzą sobie z ECMAR. Na przykład skład chlorku rtęciowego radzi sobie z różdżką w 10 minut, a formaldehydu w 15 minut. Zwierzę jest zarażone metodą pokarmową, a także przez uszkodzoną skórę lub błony śluzowe.
Okres inkubacji i znaki
Od momentu pojawienia się infekcji do momentu pojawienia się pierwszych objawów, w wyjątkowych przypadkach mija 1–2 dni, 5 dni. Zwykle choroba pojawia się nagle, jest ostra i występuje w większości przypadków w typowej postaci karbunculosis. W niektórych przypadkach ECMAR może wystąpić w nieudanej formie. Istnieją przypadki superszybkiego rozwoju choroby w septycznej, zgniłej postaci. Wiesz? Ognisty węgiel znany jest od dawna. Jednak do 1872 r. Choroba była uważana za jeden z objawów wąglika. Zróżnicował infekcję F. Chaber.
Ostra forma
W przypadku ostrej progresji choroba zaczyna się od wzrostu temperatury do + 41–42 ° C. W tym samym czasie, w obszarach z poprawionymi mięśniami (szyja, klatka piersiowa, uda, zad, obszar podżuchwowy), rzadziej w obszarze jamy ustnej i gardła występuje wyraźny lub niewyraźny obrzękowy obrzęk. Szybko rośnie.
Opuchlizna początkowo ma gęsty kształt i charakteryzuje się podwyższoną temperaturą. W tym samym czasie ropień powoduje ból, podczas pękania słychać trzask, a podczas stukania wyraźny dźwięk perkusji bębenkowej. Przy otwarciu obrzęku z niego wydostaje się brudnobrązowa błona o pienistej konsystencji z nieprzyjemnym zapachem płonącego oleju. 
Później obrzęk staje się chłodny. Skóra na powierzchni ciemnieje i staje się ciemnoczerwona. Miejscowe węzły chłonne są zapalne i powiększone. Jeśli na udach lub ramionach pojawią się karabiny, zwierzę zaczyna kuleć i przeciągać kończyny. Jeśli infekcja jest zlokalizowana w ustach, najczęściej dotyczy to języka. Jeśli patogen rozprzestrzenił się do gardła, obrzęk jest wyczuwalny poniżej podstawy małżowiny usznej.
To ważne! W przypadku, gdy mikroorganizmy wpływają na głębsze mięśnie, diagnoza jest ustalana tylko na otwarciu. Gdy proces infekcji nabiera tempa, pogarsza się stan zwierząt. Fakt, że choroba rozwija się, może świadczyć o zachowaniu bydła:
- stan depresji;
- odrzucenie paszy;
- instynkt przeżuwaczy znika;
- szybki oddech.
Później następuje spadek funkcji serca, puls staje się szybki (100–120 uderzeń na minutę). Śmierć wyprzedza w ciągu 1-2 dni (czasami 3–10 dni). Przed śmiercią temperatura ciała spada i staje się poniżej normy.
Super ostry
Ultraszybki przebieg choroby obserwuje się dość rzadko iw większości u młodych zwierząt w wieku poniżej 3 miesięcy. Choroba przebiega w postaci septycznej, bez tworzenia karbunów. Zarażone zwierzę umiera po 6–12 godzinach. Główne objawy formy nadostrej to:
- zwiększona gorączka;
- utrata apetytu;
- stan przygnębiony.
Nietypowy
EMCAR może występować w nietypowej formie. Nie jest obarczona śmiercią i charakteryzuje się jedynie ogólną depresją zwierzęcia i bólem mięśni. Nie ma ropni tego typu.
To ważne! Nietypowy typ rozedmowego karbuntu dotyczy głównie starych zwierząt, które w odpowiednim czasie rozpoznają chorobę i można wyleczyć w ciągu 2–5 dni.
Diagnostyka laboratoryjna
Ponieważ w niektórych formach EMCAR nie ma oczywistych objawów, aw przypadku ostrego rozwoju można go pomylić z innymi infekcjami, diagnozę należy przeprowadzić wspólnie. Aby to zrobić, rozważ:
- obraz kliniczny;
- testy laboratoryjne;
- dane z badań patoanatomicznych padłego zwierzęcia.
Badania laboratoryjne przeprowadza się na kilka sposobów:
- Materiał jest barwiony środkami, które oddziałują tylko z poszczególnymi rodzajami bakterii.
- Czysta infekcja jest ekstrahowana w bulionie mięsno-peptonowym. Dalsze badanie natury patogenu w celu wykluczenia aktywatorów innych chorób.
- Powstały mikroorganizm podaje się zwierzętom laboratoryjnym (głównie świnkom morskim), po czym określa się specyficzne objawy kliniczne.
Badanie patologiczne
Podczas autopsji wykrywane są pewne zmiany patologiczne: w tkance podskórnej i jamie brzusznej zauważalny jest obrzęk zwłok, z nosa wydostaje się spieniony płyn.
Dowiedz się, na co chorują krowy.
Również na otwarciu można zobaczyć następujące zdjęcie:
- W obszarze zaatakowanej muskulatury zauważalny jest mniej lub bardziej wyraźny obrzęk obrzękowy, przy którego otwarciu pojawia się obrzęk z pęcherzykami. Mięśnie są koloru czarnego i czerwonego, wypełnione krwawą gnojowicą.
- Przygotowując zwierzę na surowiczych i śluzowych powierzchniach, należy znaleźć krwotoki.
- Krew jest ciemnoczerwona, zaschnięta.
- Wątroba jest powiększona, ma ogniska martwicze. Najczęściej małe, ale czasem znaczące. W niektórych przypadkach łączą się, dlatego wątroba ma gąbczastą strukturę.
- Śledziona jest pełna krwi, zwiotczała.
Metody walki i leczenia
EMCAR jest uważany za chorobę całkowicie uleczalną. Terapia jest szczególnie skuteczna we wczesnej diagnostyce.
To ważne! Lekarze weterynarii ostrzegają, że jeśli podejrzewa się rozdęty karbunc, niemożliwe jest otwarcie zwłok w warunkach, które nie są do tego przystosowane - prawdopodobieństwo zakażenia jest wysokie.
Dezynfekcja
Natychmiast po zidentyfikowaniu chorego zwierzęcia jest izolowane. Stodoła jest traktowana środkami dezynfekującymi:
- formaldehyd;
- chlorek wapna;
- sody kaustyczne
Izolator, w którym zlokalizowane są chore zwierzęta, również poddaje się regularnej dezynfekcji. Częstotliwość leczenia: raz dziennie, zgodnie z harmonogramem i po każdym kale chorej osoby. Pozostała pasza jest spalona. Gdyby był przypadek, to spalano zwłoki martwych zwierząt, paszy, obornika, przedmiotów opieki, które wykorzystywano w pracy.
To ważne! Kwarantanna jest usuwana tylko wtedy, gdy objawy zakażenia nie pojawią się w ciągu 14 dni.
Podczas diagnozowania rozległego karbuntu farma jest natychmiast zamykana na kwarantannę, podczas której przestrzegane są następujące zasady:
- Zabrania się wywozu bydła poza farmę i przenoszenia go do innych gospodarstw;
- aż do całkowitego wyeliminowania patogenu, nie należy mieszać zorganizowanych grup zwierząt;
- wszystkie zwierzęta nieplanowane zaszczepione;
- paszy, ściółki i obornika nie można usunąć z gospodarstwa;
- Nie używaj mleka i mięsa z zainfekowanych zwierząt.
Leki weterynaryjne
EMCAR wymaga zintegrowanego podejścia do leczenia. Głównymi lekami stosowanymi w tym przypadku są antybiotyki. Ale jednocześnie używają środków dezynfekujących, które są wstrzykiwane podskórnie, a także myją karbunki specjalnymi roztworami. Najczęściej do leczenia infekcji za pomocą tych leków (wszystkie wykonywane domięśniowo):
- Penicylina. Jedno wstrzyknięcie podaje się co 6 godzin, aż do całkowitego wyzdrowienia lub stabilizacji stanu ogólnego. Dawka - 3000-5000 jednostek na 1 kg wagi zwierzęcia.
- Biomitsin. Wpisz raz dziennie przez pięć dni. Dawkowanie - 3-4 mg na 1 kg wagi.
- Dibiomycyna. Ilość - 1 wtrysk jednorazowy. Dozowanie - 40000 jednostek na 1 kg żywej wagi.
- Amoksycylina. Liczba zastrzyków - 2 na kurs w odstępie 2 dni. Dawkowanie - 15 mg na 1 kg wagi.
Ostatnio pojawiły się antybiotyki cefalosporynowe nowej generacji, które są bardzo skuteczne. Ich jedyną wadą - są znacznie droższe niż tradycyjne. Równocześnie z zastosowaniem antybiotyków, dotknięte obszary są odcinane środkami dezynfekującymi. Aby to zrobić, użyj:
- 5% roztwór lizolu;
- 2% roztwór nadtlenku wodoru;
- 4% roztwór kwasu karboksylowego;
- 0, 1% roztwór manganu.
To ważne! Odpryski wokół guza nie zadziałają i są uważane za bez znaczenia. Jeśli ropień zostanie otwarty i wyciek z niego wycieknie, miejsca te należy systematycznie przecierać roztworem nadmanganianu potasu lub nadtlenku wodoru.
Zapobieganie i szczepienia
Po chorobie powstaje odporność bydła. Znacząca aktywność takich serum różni się:
- Skoncentrowana wodorotlenek glinu - formolowa szczepionka. Chroni organizm przez 6-7 miesięcy.
- Żywe preparaty immunobiologiczne. Zapewnia ochronę immunologiczną przez 12 miesięcy i dłużej.
- Żywe serum przeciwko złośliwemu i rozedmowemu karbuncowi.
Aby zapobiec wybuchom choroby, wykonaj kompleks weterynaryjno-sanitarny:
- Nowo adoptowane bydło jest poddawane kwarantannie zapobiegawczej.
- Przeprowadzaj szczepienia wszystkich narażonych osób zamieszkujących regiony o niekorzystnych warunkach.
- Młodzież w wieku od 3 miesięcy do 4 lat jest szczepiona corocznie. W zależności od sezonu chodzenia lub formy szczepionki, wydarzenia odbywają się 1-2 razy w roku (2 tygodnie przed rozpoczęciem sezonu pastwiskowego i sześć miesięcy później).
- Wypas bydła należy przeprowadzać na trasach z niewielką ilością wilgoci.
- Możesz podlewać zwierzęta wodą z czystych wód.
- Pasza musi być wysokiej jakości. Nie dopuścić do spożycia cząstek gleby, ekskrementów i innych zanieczyszczeń.
- Jeśli podczas kontroli bydła istnieją obawy dotyczące obecności EMCAR, osoby są natychmiast przenoszone do kwarantanny.
- Stodoły i inne pomieszczenia dla zwierząt gospodarskich są regularnie dezynfekowane.
- Nie można chodzić bydła w pobliżu cmentarzy bydła.