Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!

Jeśli wcześniej przy wyborze rośliny zwracano większą uwagę na standardowe, długo uprawiane opcje, to dziś na poletkach w daczy coraz częściej występują gatunki dzikie o jednej lub innej użytecznej właściwości. Jednym z nich jest buten, z którym zapraszamy do lepszego poznania się.

Opis botaniczny

Buteni to dwuletnia lub wieloletnia roślina zielna, która może mieć zarówno bulwę, jak i standardowy kłącze. Blachy prezentowane są w postaci wielokrotnie rozciętych piór, a na lekko postrzępionej filiżance kwiatów białe, różowe, purpurowe lub czerwone płatki z głębokim nacięciem na górze.

U podstawy mogą mieć kształt klina lub mogą natychmiast wejść w krótki pazur. Owoce rośliny, zwykle mają kształt podłużno-cylindryczny lub bardziej przypominają wąską elipsę, lekko zwężoną do góry.

Oczywiście, w zależności od rodzaju butenu, mogą występować pewne różnice w wyglądzie roślin, o których dowiesz się później.

Wiesz? Ludzie wiedzieli o leczniczym butenie w czasach starożytnych rzymskich i greckich stanów, chociaż w tym czasie roślina była ceniona bardziej jako aromatyczny dodatek do mięsa strusiego niż jako część popularnych przepisów.

Spread

Uważa się, że jego „podróż” dookoła świata zaczęła się od butenów z ziem kaukaskich i zachodniej części Azji, ale dziś można ją również znaleźć na obszarach o umiarkowanym klimacie na terytorium Eurazji. Powszechna roślina otrzymana w Finlandii, Szwecji, na ziemiach państwa irańskiego i Turcji.

Wiedzą o nim także mieszkańcy Francji, Grecji, Rosji, Ukrainy i Zachodniego Zakaukazia. Większość gatunków (w szczególności najbardziej popularny bulwiasty bumen) preferuje działki przy drogach iw środowisku roślin krzewów występujących na skraju lasu iw gajach, chociaż nie wyklucza się możliwości ich wzrostu w strefach leśno-stepowych. Podczas gdy niektórzy uważają kikut za chwast, inni uprawiają go w swoich ogrodach warzywnych jako roślinę warzywną, nazywając go „rzepą Kervela”, więc nie powinieneś być zaskoczony, jeśli znajdziesz go na terytorium prywatnym.

Popularne gatunki

Nie wszystkie rodzaje butenu będą równie korzystne dla organizmu ludzkiego, ponieważ niektóre z nich są słusznie uważane za wysoce trujące i należy zachować szczególną ostrożność podczas ich stosowania. Rozważ każdy gatunek bardziej szczegółowo. Zapoznaj się z dobroczynnymi właściwościami takich roślin zielnych, jak okaleczenie, lespededena, wążowata głowa, półpasiec, noga, leczniczy, gorzki pełzacz, astragalus, nieskończony ogień, turzyca, yasnotk i zubrovka.

Bulwiaste, bulwiaste (bulbosum)

Buten bulwiasty lub tuberiform jest rośliną wieloletnią o rozgałęzionym i wyprostowanym pniu, łatwo osiągającą wysokość 60-180 cm, w dolnej części łodyga pokryta jest pokwitaniem i różni się zauważalnymi fioletowymi plamami, a na górze jest całkowicie naga, czasem z charakterystycznymi obrzękami pod węzłami.

Część korzeniowa to bulwa w kształcie jaja, która jednak nie jest trudna do odgadnięcia na podstawie nazwy odmiany. Wszystkie liściaste talerze są szaro-zielone, ale w innych zewnętrznych cechach pomiędzy dolnymi i górnymi listkami występują znaczące różnice: pierwsze są rozcięte w trzech miejscach i mają wydłużone płaty lancetowate (umieszczone na długich ogonkach), a drugie są praktycznie siedzące, z zauważalnymi osłonami.

Kwiatostan bulwiastych pąków jest złożonym parasolem z białymi płatkami kwiatów. Rośliny kwitnące można obserwować w czerwcu i lipcu. Liniowe podłużne owoce dojrzewają w sierpniu. Wszystkie części tej odmiany zawierają herofilinę, a około 20% skrobi i olejków eterycznych znajduje się w części korzeniowej.

Wiesz? Morfologia bulwiastego butenu jest pod wieloma względami podobna do struktury odmiany Prescott, która jest uważana za dobrą roślinę miodową, ale nie ma dużej wartości odżywczej. Możesz rozróżnić rośliny tylko przez owijki i pochylone stylizacje.

Złoty (aureum)

Podobnie jak poprzedni przedstawiciel, złoty wygląd można przypisać wieloletnim roślinom o grubym systemie korzeniowym. Na wysokości taki buten rośnie do 70-150 cm i wyróżnia się dość mocnym rozgałęzieniem. Grubo owłosione, pod węzłami jest lekki obrzęk. Trójkątne płytki liściowe są również pokryte pokwitaniem i 2-3 razy cięte, z wyciągniętymi wierzchołkami segmentów. Kwiatostany prezentowane są w postaci złożonych parasoli, ale z małymi opakowaniami, zorganizowanymi przez te same ulotki (6-8 sztuk).

Wszystkie kwiaty są białe, w każdym parasolu znajduje się część włókien. Kwitnienie występuje na początku lub w środku lata. Owoce (dwie wąskie elipsy) przetrwają w sierpniu. Reprodukcja - nasiona.

Ten rodzaj butenu występuje zwykle w europejskiej części Rosji, ale jest powszechny w innych krajach o podobnym klimacie, zwykle wśród krzewów i łąk.

Aromatyczny (aromatyczny)

Kolejny przedstawiciel wieloletnich roślin zielnych. Prosta część pachnąca butenu rośnie od 50 do 200 cm i wyróżnia się wysokim poziomem rozgałęzienia. Podobnie jak w poprzednich wersjach, w węzłach tej rośliny występuje nieznaczny obrzęk, aw dolnej części łodygi wyraźnie widać twarde omszenie białego koloru. Płytki liściowe dwukrotnie lub nawet potrójnie potrójne, mogą być nagie lub pokryte włoskami na wierzchu. Liść dolny, szaro-zielone krótkie szczecinki przechodzące wzdłuż żył. Lobarowe części ostatniego rzędu są obowe, postrzępione wzdłuż krawędzi.

Dolne płytki liściowe są trzymane na długich ogonkach, podczas gdy górne są mniejsze i u podstawy tworzą pochwę. Białe kwiaty pachnącego butenu są stosunkowo mniejsze niż u jego krewnych. Wszystkie są połączone w złożone parasole, z 12-20 promieniami pierwszego rzędu.

Na początku głównych promieni owijacz liści jest albo całkowicie nieobecny, albo jest tylko jeden spadający liść. W parasolach drugiego rzędu owijka składa się z 7–9 szerokich lancetowatych arkuszy. Owoce tego butenu są cylindryczne, lekko podłużne, osiągając długość 8-13 mm.

System korzeniowy aromatycznego butenu jest reprezentowany przez gruby poziomo położony kłącze, w którym obecne są 25-32% beztlenowych substancji ekstrakcyjnych (cukry, skrobia), składniki azotowe, tłuszcze, olejki eteryczne saponin i alkaloidów.

To ważne! Liście i część łodygi tej odmiany nie powinny być w żaden sposób wykorzystywane do gotowania - są bardzo trujące.

Odurzający, ogłupiający (temulum)

Zwykle ten dwuletni typ butenu (odmiany roczne są dość rzadkie) osiąga wysokość 100-120 cm. U dołu pionowa łodyga obejmuje ciemnoczerwone plamy i rosnące w dół pokwitanie, co czyni go szorstkim w dotyku.

Pod liśćmi widać tradycyjny lekki obrzęk. W przeciwieństwie do odmiany bulwiastej, odurzający buten nie ma pogrubienia na dnie łodygi. Płytki liściowe mają płaty w kształcie klina lub jajowate, a na powierzchni wyraźnie widać ostre pokwitanie.

Dolne listki umieszcza się na ogonkach, podczas gdy górne, nie tak rozcięte, są praktycznie bezszypułkowe, z szeroko jajowatymi płatami. Kwiaty są prezentowane w złożonych parasolach, które składają się z 6-12 mniejszych parasoli. Opakowanie może być całkowicie nieobecne lub może być pojedynczym liściem. Kwiaty zarówno pojedyncze, jak i biseksualne, z białymi, czasem czerwonawymi lub żółtawymi płatkami. Rośliny kwitnące można obserwować od maja do końca lipca.

Można spotkać oszałamiające kije w krajach europejskich i na Kaukazie, aw Rosji rośnie bardziej na obszarach czarnoziemów, spotykając się w strefach lasów mieszanych i liściastych.

To ważne! We wszystkich częściach rośliny występuje wystarczająco duża ilość lotnego alkaloidu herofiliny, dzięki czemu jest to efekt narkotyczny. Zdarzały się już przypadki zatrucia bydła domowego, a aby zneutralizować działanie trucizny, pożądane jest stosowanie substancji adsorbujących zawierających taninę.

Skład chemiczny

Skład chemiczny butenu jest nadal niedostatecznie zbadany, ale jest pewne, że do 0, 9% olejku eterycznego występuje w owocach tej rośliny, której głównym składnikiem jest anetol (dzięki temu roślina ma tak wyraźny zapach anyżu).

Kumaryny, flawonoidy i oleje tłuszczowe występowały również w różnych częściach. Do 0, 45% olejków eterycznych, witaminy C (w dużych ilościach), karotenu, cukru i glicyryzyny są ukryte w płytkach liściowych. Jeśli chodzi o wartość odżywczą rośliny, w najczęstszym bulwiastym butenie w ogóle nie ma białek i węglowodanów, a tłuszcze zawierają 4 g na 100 g. Kalorie: 20 kcal na 100 g.

Zastosowanie w medycynie tradycyjnej

Buteng (wszelkiego rodzaju) nie jest tak dobrze znany w medycynie ludowej jak rumianek, lukrecja czy szałwia, ale w pewnych warunkach może ułatwić życie osobie. Dowiedzmy się, jakie właściwości ma opisana roślina, kiedy i jak można ją wykorzystać do przygotowania naparów leczniczych.

Właściwości lecznicze

Wszystkie preparaty przygotowane na bazie tej rośliny będą miały działanie dezynfekujące, moczopędne, rozkurczowe i wykrztuśne, dzięki czemu możliwe jest złagodzenie stanu wielu chorób nerek, zapalenia oskrzeli lub dolegliwości związanych z przeziębieniem, któremu towarzyszy silny kaszel.

Ponadto wlewy i wywary z tej rośliny leczniczej mogą poprawić trawienie i mogą pomóc w radzeniu sobie z problemami przewodu pokarmowego.

Preparaty na bazie butenu stosuje się w takich przypadkach:

  • do płukania jamy ustnej z zapaleniem jamy ustnej, chorobami gardła i górnych dróg oddechowych (z zapaleniem oskrzeli i tchawicą przyczynia się do wydzielania plwociny); Do płukania jamy ustnej używa się także bulionów z róży psiej, nagietka, cząberu, elekamanu, trójlistnego zegarka, kanadyjskiej sanguinarii, berberysu, szczawiu końskiego.

  • w leczeniu zapalenia pęcherza i nerek (szczególnie ważne jako środek moczopędny w zapaleniu pęcherza moczowego)
  • wyeliminować zawroty głowy, gorączkę ;;
  • zwiększyć ochronne funkcje organizmu i wzmocnić układ odpornościowy; Aby podnieść odporność, korzystają również z kolei krymskiej, pyłku pszczelego, kaliny, whitehead, tybetańskiej lofantu, dyni, jeżyny, juki, krokosza barwierskiego, ciemiernika, kozieradki, koniczyny, dereń, echinacei, liścia laurowego, aloesu i cykuty.

  • w leczeniu chorób o charakterze dermatologicznym (w szczególności trądzik, wrzody i ropnie);
  • w celu wyeliminowania objawów gruźlicy i leczenia niedożywienia;
  • normalizować funkcje trawienne i rozwiązywać problemy żołądkowe.

Do przygotowania napojów leczniczych można wykorzystać część korzeniową, liście i nasiona zebrane w fazie pełnej dojrzałości.

Wlew nasion

W zależności od problemu możesz wybrać najbardziej odpowiednie środki, aby go rozwiązać. Jeśli masz okazję zdobyć butelkę, następujące przepisy prawdopodobnie się przydadzą.

Z ochrypłego głosu pomoże napój powstały z dwóch łyżeczek zmiażdżonych roślin i szklanka wrzącej wody, która po wymieszaniu musi być podawana przez pół godziny, a po przefiltrowaniu dodać jedną łyżeczkę miodu i użyć 1-2 łyżki trzy razy dziennie (zawsze w ciepłej formie ). Infuzja nasion pomoże poradzić sobie z chorobami przewodu pokarmowego i sezonowymi przeziębieniami. Aby przygotować napój, w tym przypadku dwie łyżeczki nasion zalewamy jedną szklanką wrzącej wody i zaparzamy przez pół godziny, po czym płyn jest dobrze filtrowany i spożywany pół szklanki trzy razy dziennie (jeśli masz żołądek) i ćwierć szklanki zimna (możesz dodać łyżkę miodu ). W medycynie ludowej przeziębienia leczy się również anemonem, skumą, kminkiem, amarantem, szałwią, lipą, kocimiętką, nagietkiem, ziołami orzechowymi, stewią magenta.

W obu przypadkach infuzja powinna być spożywana na ciepło i pół godziny przed posiłkiem.

Nalewka z korzenia

Jeśli źle się czujesz, choroby żołądka i osłabiona odporność, przepis na następującą nalewkę buteniową jest przydatny: na 50 g zmiażdżonego suszonego korzenia weź pół litra wódki i po wymieszaniu zaparz produkt przez 14 dni, okresowo wstrząsając butelką (co około dwa dni). Wiesz? Słowo „miód” jest pochodzenia żydowskiego i dosłownie oznacza „zaklęcie magiczne”.

Po określonym czasie nalewkę należy opróżnić i wysłać do stałego miejsca przechowywania w chłodnym pomieszczeniu. Weź narzędzie na 15-20 kropel 20 minut przed posiłkiem, 2 razy dziennie.

Użyj do gotowania

Zasadniczo bulwy rurowe stosuje się do celów kulinarnych, które można podawać w smażonych, gotowanych, a nawet surowych daniach. Mają bardzo przyjemne właściwości aromatyczne, przypominające pieczone kasztany do smaku.

Przetargowe młode liście i pędy roślin w niektórych krajach (na przykład w Rumunii i Mołdawii) są często częścią pierwszego kursu, chociaż można je stosować do solenia lub jako dodatek do różnych sosów.

W niektórych przypadkach zioła buten mogą być zbierane przez suszenie lub jako przyprawa do różnych potraw gastronomicznych. Jeśli chcesz, możesz nawet przygotować sałatkę z zielonej części rośliny, tylko tutaj musisz być wyjątkowo ostrożny, pamiętając o zwiększonej toksyczności niektórych gatunków.

Wiesz? Amerykańscy kucharze radzą dodawać suszone liście butenu do kompotów w ilości 2-4 łyżek stołowych na 1 litr, a standardowa ilość użytego cukru może być zmniejszona dokładnie dwa razy.

Przeciwwskazania

Ze względu na raczej ograniczone zastosowanie jako lek trudno powiedzieć, jakie przeciwwskazania mają leki na bazie butenu. Jako minimum, jego użycie będzie niezwykle niepożądane dla osób z indywidualną nietolerancją dla jego składników składowych, a zatrucie może być obecne, gdy jest używane w jego surowej postaci.

Ponadto, podczas samodzielnego zbierania surowców, konieczne jest dokładne przestudiowanie wyglądu wybranej rośliny, aby nie pomylić opisanych butenów z podobnymi trującymi przedstawicielami rodziny Umbrella.

Rośnie w domu

Wiele dzikich roślin dobrze się czuje w letnich domkach, a buten nie jest wyjątkiem. Praktycznie nie wymaga specjalnych warunków do wzrostu, a przed posadzeniem trzeba znać tylko kilka podstawowych faktów.

Wybór miejsca

Idealnym miejscem na buten jest dobrze nawilżony, nasłoneczniony lub lekko zacieniony obszar. Jego sąsiedzi mogą być jakąś znaną nam kulturą, ponieważ w naturze otwartej rośnie nawet przy chwastach.

Sadzenie nasion

Buten jest rozmnażany metodą nasienną, a nasiona kiełkują najlepiej w temperaturze + 20 … + 30 ° C. Jednak nawet jeśli zasiejesz je w marcu, pierwsze pędy pojawią się około 20 dni po posadzeniu (warzywa zbierane są przez 4-6 tygodni). Przygotowując glebę do siewu, należy ją rozluźnić i dobrze nawilżyć, ponieważ dla prawidłowego rozwoju nasion potrzebna będzie wilgoć. Sama procedura sadzenia jest dość prosta: materiał siewny jest po prostu rozrzucony na rozluźnionym obszarze lub nieznacznie wnika głębiej w ziemię.

Specjalne nawozy nie są konieczne. Wystarczy posadzić butelkę raz, a otrzymasz surowce lecznicze na wszystkie kolejne lata, ponieważ jest to roślina wieloletnia - samosiew.

Podlewanie

Regularne podlewanie - podstawa pielęgnacji butenu w „domu”. Jeśli zamierzasz używać liści, zaleca się odkładanie płynu co najmniej raz na kilka dni, aby płytki liści nie stały się zbyt twarde. Roślina nie potrzebuje niczego innego, więc nie możesz się martwić o ubieranie lub rozluźnienie gleby.

Zbiór i przechowywanie surowców

Do celów leczniczych można wykorzystać wszystkie części opisanej rośliny, a większość z nich zbierana jest przez suszenie surowców. Cięte liście i łodygi są cienko cięte i układane na tacy w cienkiej warstwie, a następnie przenoszone do ciepłego, zacienionego i dobrze wentylowanego miejsca.

To ważne! Zebrana trawa musi być okresowo odwracana, aby zapobiec powstawaniu pleśni lub rozprzestrzenianiu się wilgoci.

Gdy tylko buten jest całkowicie suchy, zmiażdżone części można zapakować w papierowe torby lub torby z materiału, identyfikując je w suchym i ciemnym miejscu do dalszego przechowywania. Okres trwałości suszonych roślin trawiastych zwykle nie przekracza jednego roku.

Aby przygotować część korzeniową, wykopuje się ją pod koniec lata lub na początku jesieni, ale przed początkiem stabilnych mrozów. Po oczyszczeniu bulw z ziemi są one myte pod bieżącą wodą i cięte na małe kawałki. Można suszyć surowce w suszarce elektrycznej, ustawiając temperaturę na około + 50 ° C.

Dalsze przechowywanie nie różni się od warunków oszczędzania części nadziemnych. Buten, choć niezwykły, ale skuteczny surowiec do stosowania w tradycyjnej medycynie. Aby jednak nie wyrządzić sobie krzywdy, wskazane jest, aby najpierw skonsultować się z lekarzem, bez względu na napotkany problem.

Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!

Kategoria:

Ogrodnik