Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!

Istnieje wiele odmian koniczyny. Ale do celów medycznych i receptur tradycyjnej medycyny zazwyczaj stosuje się koniczynę czerwoną, na jej podstawie wytwarzane są niektóre preparaty medyczne i homeopatyczne.

Cechy wykorzystania i uprawy roślin zostaną uwzględnione w artykule.

Opis botaniczny

Roślina ta jest powszechnie znana jako koniczyna łąkowa, a jej botaniczna nazwa w języku łacińskim to Trifolium praténse. Należy do rodzaju koniczyny z rodziny ćmy z rodziny strączkowych. Zwykle jest to wieloletnia trawa (czasami dwuletnia), dorastająca do wysokości 15–55 centymetrów.

Kwitnie od czerwca do września czerwono-różowe luźne kwiaty rurkowe, zebrane w głowę, w kształcie kuli. Kwiatostany są czasami parami i mają heterogeniczny lub białawy kolor. Łodygi tej rośliny rosną na liściach-koniczynach.

Owoce dojrzewają w sierpniu i październiku i wyglądają jak mała owalna fasola z jednym ziarnem. Nasiona te można wykorzystać do rozmnażania roślin. Koniczyna może również rosnąć wegetatywnie. Wiesz? Koniczyna czerwona jest doskonałą rośliną pastewną o wysokiej wartości odżywczej. Służy do zbioru siana i kiszonki dla zwierząt gospodarskich. Ponadto może gromadzić azot na korzeniach i być wykorzystywany jako siderat.

Spread

Koniczyna czerwona jest szeroko rozpowszechniona w Eurazji i na północy Afryki. Rośnie na łąkach, polanach, drogach. Uprawiana jako roślina pastewna.

Skład chemiczny

Koniczyna zawiera te witaminy:

  • C, kwas askorbinowy;
  • B1, tiamina;
  • B2, ryboflawina;
  • E, tokoferol;
  • karoten.
Trawa koniczynowa zawiera minerały, z których większość to wapń i fosfor. Obecne są także potas, magnez, żelazo, selen, chrom. Dowiedz się więcej o rodzajach koniczyny, korzyściach wynikających ze stosowania koniczyny białej. Wiadomo, że następujące substancje zawierają trawiastą masę tej rośliny:

  • olejki eteryczne;
  • taniny;
  • glikozydy;
  • żywice;
  • oleje tłuszczowe;
  • aminokwasy;
  • kwasy organiczne;
  • kumaryna;
  • fitoestrogeny;
  • flawonoidy (w tym kwercetyna, maakaiin).
Fitoestrogeny występują w nasionach winogron, chmielu, czarnych kohoshach, chińskiej winorośli magnolii, lipie, majeranku i czarnej porzeczce.

Właściwości lecznicze koniczyny czerwonej

Ta bogata kompozycja daje koniczynie czerwonej szereg właściwości leczniczych:

  • przeciwzapalny;
  • przeciwdrobnoustrojowy;
  • przeciwgrzybicze;
  • immunostymulowanie;
  • odmładzający;
  • tonik;
  • przeciwutleniacz;
  • przeciwnowotworowy;
  • antyklerykalny;
  • napotny;
  • moczopędny;
  • wykrztuśny.
Jako środek moczopędny używaj jałowca, dyni, kurkumy, awranu, czerwonej cebuli, kopru, rzeźnika, kopru włoskiego, liści borówki brusznicy, agawy.

Zastosowanie w medycynie tradycyjnej

Ze względu na obecność naturalnych fitohormonów, zastosowanie tej rośliny dla kobiet i mężczyzn ma pozytywny wpływ na ich zdrowie i samopoczucie.

Dla kobiet

Na ciele kobiety otrzymującej to zioło wpływa następująco:

  • zwiększa libido;
  • ułatwia przepływ menopauzy;
  • służy zapobieganiu osteoporozie u kobiet z powodu menopauzy;
  • pomaga w bolesnych okresach, z chorobami zapalnymi kobiecych narządów;
  • jest zapobieganie rakowi piersi i kobiecych organów;
  • wspomaga produkcję kolagenu, co pozwala poprawić wygląd skóry i wygładzić zmarszczki.
Wiesz? Koniczyna czerwona jest częścią niektórych preparatów homeopatycznych, na przykład „Feminal” i „Femivell”.

Dla mężczyzn

Przydatne jest również, aby mężczyźni używali koniczyny czerwonej, ponieważ:

  • zwiększa libido, potencję;
  • pomaga w problemach z erekcją;
  • prowadzi profilaktykę raka prostaty;
  • czyści naczynia krwionośne z cholesterolu, który jest najczęściej podwyższony u mężczyzn.

Wskazania do użycia

Roślina ta jest stosowana w leczeniu następującej listy chorób:

  • choroby sercowo-naczyniowe (miażdżyca tętnic, wysoki poziom cholesterolu, nadciśnienie i inne);
  • przeziębienia i grypa (także w celu zapobiegania im);
  • zapalenie oskrzeli i zapalenie płuc;
  • choroby skóry, w tym wysypka u dzieci;
  • rany i oparzenia;
  • zapalenie pęcherza;
  • wyczerpanie fizyczne po chorobie lub stresie;
  • reumatyzm;
  • biegunka i zaburzenia jelitowe;
  • zapalenie jajników i inne procesy zapalne w narządach żeńskich;
  • choroby wątroby i woreczka żółciowego.
W zapaleniu pęcherza moczowego używać żurawiny, nagietka, turzycy, bzu, pietruszki, osiki, herbaty Ivan, euforbii, pasternaku, żywicy sosnowej.

Szkoda i efekt uboczny

Ta bioaktywna roślina nie powinna być spożywana w sposób ciągły. Jego długotrwałe stosowanie ze względu na obecność fitohormonów może zakłócać naturalny cykl lub prowadzić do impotencji. Najlepiej zastosować kurację.

Koniczyna nie powinna być spożywana przed planowanymi operacjami i przez jakiś czas po niej, ponieważ roślina ta rozrzedza krew i może powodować krwawienie. To ważne! Jeśli bierzesz leki rozrzedzające krew, nie powinieneś jednocześnie używać herbaty z koniczyną.

Przeciwwskazania

Koniczyny czerwonej nie należy spożywać, gdy:

  • ciąża;
  • guzy zależne od hormonów o dowolnej etiologii;
  • słabe krzepnięcie krwi;
  • indywidualna nietolerancja (rzadko);
  • zakrzepowe zapalenie żył.

Infuzja do użytku zewnętrznego

Do użytku zewnętrznego przygotuj silny napar przy użyciu następujących składników:

  • trzy łyżki pokruszonych surowców;
  • 250 ml wody.
Zagotuj wodę i napełnij ją przygotowanym pojemnikiem z surowcami. Pozostaw do zaparzenia, aby ostygł i przefiltruj. Powstały wlew jest przemywany skórą ze skazą i innymi wysypkami, łuszczycą. Płyny z gazy lub bawełny stosuje się na rany i oparzenia, czyraki, ropnie. Mogą również wypłukać stan zapalny oczu, przepłukać gardło lub jamę ustną. Ta infuzja jest odpowiednia do podlewania w procesach zapalnych w pochwie, beli.

Po schłodzeniu produkt jest umieszczany w lodówce: może być przechowywany przez nie dłużej niż dwa dni.

Infuzja do użytku wewnętrznego

Infuzja do użytku wewnętrznego składa się z następujących składników:

  • trzy łyżki stołowe surowców roślinnych;
  • 1, 5 szklanki czystej wody.
Doprowadzić wodę do wrzenia i wlać do niej pojemnik z przygotowanym surowcem, odstawić na około godzinę i trzy razy dziennie jeść pół szklanki po jedzeniu.

Napar ten będzie przydatny w przypadku migreny, szumu w uszach, miażdżycy, zwiększonego ciśnienia, bezsenności, a także w przypadku przeziębienia, kaszlu, zapalenia oskrzeli i zapalenia płuc. Można go pić z niedokrwistością, wyczerpaniem, problemami mężczyzn i kobiet, w tym menopauzą. Podczas menopauzy należy zwrócić uwagę na krwawnik pospolity, loon pueraria, Veronica, nasturcja, pierwiosnek, głóg, niebieska sinica, mięta pieprzowa, lawenda, słodki ziemniak. Ten wlew można przechowywać w lodówce do dwóch dni, ale lepiej przygotować go codziennie.

Nalewka na wódce

Do przygotowania nalewek terapeutycznych należy stosować następujące składniki:

  • jedna szklanka świeżych głów koniczyny;
  • 0, 5 litra wódki (alkohol).
Umyte i wysuszone z łąki kwiatostanowej koniczyny włóż do przygotowanego pojemnika i wlej wódkę (alkohol). Szczelnie zamknij i nalegaj na ciemne miejsce na 14 dni. Odcedzić i przechowywać w ciemnej szklanej butelce z ciasno dopasowaną pokrywką (lub korkiem).

Ta nalewka jest skuteczna w wysokim cholesterolu i miażdżycy.

Aby obniżyć poziom cholesterolu, przyjmuje się go raz dziennie, 20 minut przed posiłkiem. W tym celu rozcieńczyć 15 ml nalewki w 50 ml czystej wody. Takie leczenie powinno trwać nie dłużej niż trzy miesiące. Gdy miażdżyca powinna jeść czosnek, czerwoną jarzębinę, liście porzeczki, topinambur, buraki, marchew, miód rzepakowy. W przypadku miażdżycy, w celu oczyszczenia naczyń, nalewkę pije się raz dziennie przed pójściem spać w dawce 20 ml. Wypij dwa tygodnie, następnie zrób sobie dziesięciodniową przerwę i powtórz kurs dwutygodniowy.

Jak zrobić herbatę

Najprostszym i najprzyjemniejszym smakiem tej rośliny leczniczej jest użycie herbaty.

Do jego przygotowania będziesz potrzebować:

  • jedna łyżeczka suszonych główek koniczyny;
  • 250 ml czystej wody.
Zagotuj wodę i zalej szklanką kwiatostanów koniczyny, przykryj i pozostaw na 20 minut. Taką herbatę należy pić trzy razy dziennie na przeziębienie i kaszel, menopauzę, utratę siły. Doskonale oczyści naczynia krwionośne i układ limfatyczny, usunie żużle. Przebieg aplikacji wynosi 1, 5 miesiąca.

Jedna szklanka takiego leczniczego napoju w nocy pomoże ci zasnąć na bezsenność.

W tym napoju możesz dodać trochę miodu. Za każdym razem powinieneś przygotować nową herbatę, ponieważ jest najsmaczniejsza i pachnie świeżością. Wiesz? Do zielonej herbaty i mieszanek herbacianych można dodać kwiaty koniczyny czerwonej. Świeże liście umieszcza się w sałatkach, podobnie jak inne warzywa. Można je również dodawać do zielonego barszczu, sosów.

Rosnąca koniczyna

Na niektórych obszarach ta roślina łąkowa rośnie sama, ale możesz ją uprawiać samodzielnie. Przecież koniczyna czerwona jest dobrym pająkiem, doskonale wzbogaca glebę w azot, przywraca ją, pomaga pozbyć się chwastów. Ta piękna, poza leczniczą rośliną, nie tylko poprawi glebę, ale także nada jej miejscu dekoracyjny wygląd.

Wybór lokalizacji i oświetlenia

Koniczyna łąkowa jest wystarczająco odporna na zimno, ale nie toleruje silnych mrozów poniżej -7 ° C Nie lubi też wysokich temperatur - letnie upały są dla niego destrukcyjne. W pierwszym roku życia toleruje mróz do -17 ° C, ale w drugim i trzecim roku - nie poniżej -12 ° C Optymalny reżim temperaturowy dla wzrostu koniczyny łąkowej mieści się w zakresie od + 17 ° C do + 20 ° C.

Ta roślina lubi dobre oświetlenie, ale normalnie toleruje cień. Dla niego uprawy zbożowe, ziemniaki i inne warzywa korzeniowe są dobrymi prekursorami.

Przygotowanie gleby i nawozy

Koniczyna czerwona uwielbia wilgoć, ale jej nadmiar może ją zniszczyć. Roślina ta lubi humus umiarkowanie wilgotny, bez obecności wody stojącej, gleby o niskiej kwasowości. Dobrze nadają się do tego gleby gliniaste o niskiej kwasowości. Nie lubi piasku, kwaśnej gleby zawierającej dużo soli.

Przed siewem zaleca się wykopanie gleby około 30 cm i dokładne oczyszczenie terenu z chwastów, które zakłócą wzrost tej rośliny. Aby przyspieszyć proces, możesz użyć kultywatora.

Dodanie nawozów fosforowo-potasowych w celu zwiększenia wydajności nie będzie zbędne. W tym celu doskonałe są nie tylko nawozy mineralne, ale także nawozy organiczne Optim-Humus, a także preparaty skutecznych mikroorganizmów glebowych (na przykład preparaty EM). W przyszłości nawożenie koniczyny odbywa się jesienią i wiosną. Jako siderat uprawiane są musztarda, żyto, owies, facelia, lucerna, gryka, rzepak, słodka koniczyna.

Siew i rozmnażanie

Nasiona koniczyny przed posadzeniem, pożądane jest przetwarzanie rizotorfiną lub nitraginą. Proces ten przyczynia się do szybszego pojawiania się i rozmnażania bakterii brodawkowych, co z kolei ma pozytywny wpływ na wzrost tej rośliny. Koniczyna czerwona jest wysiewana w przygotowanej glebie wczesną wiosną, kiedy przeminie mróz.

Jego nasiona są dość małe, więc muszą być wysiewane na głębokość 1-2 cm, a poziom siewu wynosi 170 gramów na sto metrów kwadratowych, ale przy ręcznym i późnym siewie standard ten zwiększa się o półtora raza.

Podlewanie i wilgoć

Roślina ta preferuje wilgoć, ale nie toleruje zwietrzałej wody. Latem koniczyna nie lubi silnego ciepła i wymaga okresowego podlewania.

Choroby i szkodniki

Koniczyna czerwona jest podatna na choroby takie jak antraknoza, rak, rdza, zapalenie ścięgna. Aby zmniejszyć ryzyko tych chorób, konieczne jest preferowanie odmian odpornych na choroby, a także traktowanie nasion przed siewem, aby kosić trawę na początku kwitnienia. W celu zwalczania takich chorób stosuje się specjalne odkurzanie proszkiem siarki i środkami grzybobójczymi.

Szkodniki dla tej rośliny to ryjkowce, które infekują kwiaty - jedna larwa niszczy około 10 jajników. Aby kontrolować te szkodniki, koniczyna powinna być również skoszona przed kwitnieniem lub środkami owadobójczymi.

Zbiór i przechowywanie surowców

Koniczyna czerwona zbierana jest w okresie kwitnienia, od czerwca do września. Zbierz główki-kwiatostany razem z górnymi liśćmi, które zwykle są pokryte kwiatem.

To ważne! Nie można zbierać surowców roślinnych wzdłuż dróg iw miejscach o niekorzystnej sytuacji środowiskowej. Możesz suszyć zakład w specjalnych suszarkach elektrycznych w trybie zielonym lub po prostu rozłożyć go na papierze, unikając promieni słonecznych. Warstwa kwiatostanów powinna być pojedyncza, należy unikać stosu. Konieczne jest również zapewnienie, że zebrane rośliny nie są suche, ponieważ traci to niektóre z użytecznych właściwości. Suszone surowce są przechowywane w papierowych lub lnianych torebkach, w zamkniętych kartonowych pudełkach w ciemnym suchym miejscu.

Koniczyna czerwona pomoże poradzić sobie z wieloma problemami zdrowotnymi. Ale odbiór tej rośliny zawierającej fitohormony nie powinien być długi, ponieważ może być szkodliwy. To uzdrawiające zioło może być użyte jako przyjemne do smaku herbaty, która będzie przydatna w przeziębieniach, bezsenności i menopauzie. Może być wysiewany na daczy nie tylko jako roślina lecznicza, ale także jako siderat.

Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!

Kategoria:

Ogrodnik