Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!
Początkujący hodowcy kwiatów, dopiero zaczynając tworzyć swoje kolekcje, zaczynają uważnie przyglądać się „zakresowi” ich bardziej doświadczonych kolegów. Zazwyczaj wybór należy do łatwych w pielęgnacji roślin, które „wybaczają” niektóre błędy dla nowo przybyłych. Jednym z tych gatunków jest wilczomlecz o białej twarzy, który jest jednym z najczęstszych kwiatów domowych. Zobaczmy, jak wyhodować tak przystojnego mężczyznę na parapecie.
Opis
Ten kwiat ma wiele nazw - u ludzi często nazywany jest bananem, palmą lub kaktusem. Nic dziwnego, bo siwowłosa kobieta przybyła do nas ze słonecznego Madagaskaru. 
Jeśli przyjrzysz się bliżej roślinie, w końcu stanie się jasne, dlaczego euforbie ma wszystkie te „pseudonimy”.
Łodyga o bardzo gęstej, mięsistej podstawie jest przeważnie cienka, ale gdy zbliża się do wierzchołka, zaczyna gęstnieć, ma wyraźne łuskowate żebra (co czyni ją podobną do kaktusa). Czasami obserwuje się słabe rozgałęzienie w vershinka. Będziesz także zainteresowany poznaniem uprawy roślin wewnętrznych, takich jak boliwijska begonia, ctenant, kufeya, sinadenium, syngonium, królewska begonia, ripsalis, columneya, pittosporum, xanthosoma, aukuba, ginura, codium. Błyszczące szmaragdowo zielone liście są zbierane w wylocie na „szczycie”. Niższe procesy znikają z czasem, co w połączeniu z pofałdowaną łodygą wzmacnia „efekt dłoni”. Niektórzy zauważają także białe lub żółtawe ślady po nich.
Często ta linia jest mylona z glinianą euforbią. Są bardzo podobne, ale żylaki natychmiast przyciągają wzrok owalnymi żyłami. 
Inną charakterystyczną cechą są małe kwiaty o białym kolorze, które pojawiają się bezpośrednio w kątach liści (podczas gdy w „grzbietach” znajdują się na krótkich szypułkach). Sam okres kwitnienia rozpoczyna się na początku wiosny i może trwać do połowy sierpnia. To ważne! Cała praca z takimi kolorami jest wykonywana tylko w rękawiczkach - zmielone części rośliny emitują trujący mleczny sok, który po wejściu w kontakt ze skórą powoduje oparzenia i może podrażniać błony śluzowe. Z tych samych względów lepiej nie umieszczać garnka z wilczomleczem w przedszkolu. Jednocześnie nie obserwuje się specjalnej dekoracji - wyglądają raczej skromnie na tle importowanej „egzotyki” i nie ma ich tak wiele.
Po kwitnieniu zaczyna się owocowanie - podłużne pudełko, pękanie, „strzela” nasiona. Odległość ich „lotu” wystarcza, aby dotrzeć do następnej puli z inną rośliną. 
Na wysokości taki wilczomlecz rośnie do 1, 2-1, 5 m (są też dwumetrowe okazy). Liczby są przyzwoite, ale istnieje jedno zastrzeżenie, które należy zapamiętać przed zakupem nasion lub całego kwiatu: ten gatunek ma słabe korzenie i często muszą być „zdenerwowane” w głębokim garnku, od czasu do czasu zmieniając pojemnik na większy.
Warunki uprawy
Do skutecznego kiełkowania nasion potrzebne są pewne warunki. Euphorbia w tym względzie nie wysuwa żadnych dodatkowych żądań, ale niektóre punkty utrzymania „młodych” są wciąż warte zapamiętania. Wymieniamy najważniejsze.
Temperatura
Kochające ciepło białowłose panie potrzebują stałego dostępu do ciepła.
Za optymalną temperaturę uważa się + 20 … + 23 ° C. Dla górnej „granicy” przyjmowanej w temperaturze + 25 ° C, przy długotrwałym wystawieniu na działanie nadmiernie gorących warunków, nasiona nasion „duszą się”, a u dorosłych roślin liście zaczynają wysychać. 
+18 ° C będzie również odpowiedni na miesiące zimowe. Trwały kwiat przetrwa bez żadnych szczególnych konsekwencji i krótkotrwale + 15 ° C, ale mniejsze liczby na termometrze są już dla niego niebezpieczne (i nie powinieneś również używać „hartowania”). Wiesz? Na świecie rośnie około 2000 gatunków trojeści. Większość z nich można znaleźć na Madagaskarze - lokalny klimat jest idealny dla „dzikich” sukulentów.
Wilgotność powietrza
Przedstawiciele tej klasy są dobrze tolerowani przez wilgotność „pokojową” oraz bliskość baterii lub grzejników - w przyrodzie wilczomlecz także nie jest zepsuty przez obfitość świeżego powietrza. Jednak umieszczenie garnka blisko źródła ciepła nadal nie jest warte: w ten sposób można wysuszyć glebę.
Wiosną, jako ocieplenie, można zorganizować wietrzenie. Pojemność z kwiatkiem na kilka godzin na loggii lub balkonie. Taka prosta procedura ma dobry wpływ na wzrost, „rozpraszając” sok w łodydze.
Oświetlenie
Nie ma „kaprysów” ze strony reżimu świetlnego. 
Wymagania są niezwykle proste:
- konieczne jest zapewnienie obfitości światła (przy jednoczesnym zminimalizowaniu ryzyka ekspozycji na światło słoneczne, które pozostawia oparzenia na liściach);
- niepożądane pozostawanie w cieniu. Penumbra z kolei nie jest przeszkodą;
- Idealne, jeśli oświetlenie zostanie dostosowane „sezonowo”. Latem doniczkę można wynieść do ogrodu, osłonić przed słońcem lub po prostu umieścić pod drzewem. Od października do marca próbują włączyć lampę na kilka godzin - pozostając w spokoju, euforbia wiosną podziękuje za bujny wzrost i nasycony kolor liści.
Gleba
Dzięki przygotowaniu podłoża może obsłużyć każdy. Bezpretensjonalna odmiana jest doskonale akceptowana zarówno na glebach przygotowanych na sukulenty, jak i na uniwersalnych mieszankach sprzedawanych w sklepach. 
Własne mieszanki są zazwyczaj wytwarzane w następujących proporcjach:
- najłatwiejszym sposobem jest „zmieszanie” kupowanej gleby z piaskiem w stosunku 2: 1;
- Uważa się, że bardziej miękka gleba jest „zbierana” z czystego piasku rzecznego, ziemi liściastej i torfu, w równych częściach. Do już uzyskanej masy dodać kilka wiórów drobnego węgla (odpowiednie jest tylko drewno).
Wiesz? Wilczomlecz wkroczył do medycyny ludowej stosunkowo późno. Wynika to z jego trujących „skłonności”, których neutralizacja wymaga kompetentnego leczenia. Wiadomo na pewno, że w „przebiegu leczenia” rośliny te pojawiły się na przełomie naszej ery, a plemiona nubijskie stały się pionierami w ich uzdrawianiu. Uwaga i drenaż. Gleba powinna oddychać, a wilgoć nie powinna stagnować zbyt długo. Wszystko to można rozwiązać, biorąc garnek z dziurą na dole. 
W miarę wzrostu duże rośliny „przenoszą się” do pojemników z dużymi płaskimi kamieniami ułożonymi na dole, które pełnią rolę przeciwwagi - bez nich kruche korzenie mogą nie utrzymać zielonej masy.
Hodowla
Najczęstszą metodą jest rozmnażanie z nasion.
Cała procedura wygląda tak:
- Nasiona zebrane od jesieni są przechowywane w ciepłym ciemnym miejscu z dobrą wentylacją.
- Na początku marca możesz zacząć się przygotowywać. Materiał siewny jest lekko przetarty, a więc trochę „zużyty”, zbyt gruby (może po prostu trzymać owoce).
- Materiał jest sadzony w poluzowanej glebie, spadając o 4-5 mm. Aby to zrobić, możesz użyć dowolnego cienkiego przedmiotu, który wpycha nasiona do gleby. Często są one po prostu ułożone w garnku, równomiernie posypane warstwą ziemi lub piasku o tej samej grubości.
- Następnie pojemnik jest przykryty folią na 12-14 dni, przenoszony do chłodnego rogu, nie zapominając o nawilżeniu opryskiwacza (ale nie za pomocą konewki, w razie potrzeby).
- Następnie następuje „ruch” na parapet. W trzecim tygodniu po posadzeniu pędy, które można wywietrzyć, zostaną odparte.
- Kiedy w końcu stają się silniejsi, kończy się wybór, a cała tablica zostaje rozłożona na oddzielne pule.
Pomimo prostoty tej metody, wielu idzie dalej, starając się zaoszczędzić czas, uprawiając jesienną uprawę trojeści za pomocą samosiewu. To ważne! Kupując mieszanki gleby w sklepie, zwróć uwagę na etykietowanie. Dla domowych sukulentów potrzebujesz surowców, których kwasowość (pH) mieści się w zakresie 5-6 jednostek. Po obliczeniu czasu, w którym pudełka zaczynają pękać, pojemniki wypełnione podłożem są umieszczane w pobliżu „głównego” garnka.
Nasiona, które się tam znajdują, dają sadzonki, które z czasem są po prostu przenoszone do innych miejsc.
Dbałość o nie jest identyczna z klasyczną metodą siewu, z tą tylko różnicą, że konieczne jest zapewnienie łagodniejszego trybu światła i temperatury.
Szczepienie daje również dobre wyniki: sadzonki rozmnażają również plumeria, brugmancia, surfinia, azalia, chryzantema, geyher, dwuliścienna, petunia, streptocarpus, wrzos.
- Na początku lata aktywnie rosną pędy boczne. One również powinny zostać odcięte.
- Używając ostrego noża lub nożyczek, oddziel najsilniejsze. Im bliżej pnia, tym lepiej. Pożądane jest, aby nacięcie było jedno, dodatkowe „przejścia” krawędzi tnącej są traumatyczne dla samej rośliny i „pasierba”.
- Takie procesy umieszcza się w słoiku z ciepłą wodą. Około jednego dnia z nich wypłynie mleczny sok.
- Następnie są usuwane i poddawane obróbce „postrzępione” postrzępiony węgiel aktywny.
- Po tej procedurze szypułkę pozostawia się w tym samym słoiku na kilka dni (pamiętaj, aby zmienić wodę). Jeśli są trochę rozczarowani, to w porządku - to naturalna reakcja.
- Po tym okresie należy go przeszczepić na podłoże z piasku i gleby torfowej. Wszystko to odbywa się w temperaturze + 20 … + 24 ° C Pierwszy miesiąc rośliny starają się nie przeszkadzać.
Troska
Jak widać, belozhilchaty euphorbia wyróżnia się godną pozazdroszczenia stabilnością i bezpretensjonalnością, co ułatwia pielęgnację kwiatu rosnącego w zwykłych warunkach domowych. Te manipulacje są dobrze znane każdemu, kto ma kwiaty na parapecie, chociaż są pewne szczególne cechy. Wiesz? Ciekawe, że biochemicy jak dotąd nie odkryli dokładnego składu chemicznego trojeści - zawartość wielu mikroelementów i kwasów po prostu „unosi się” ze znaczną różnicą.
Podlewanie
Latem euforbia rosnąca w dobrze oświetlonym miejscu jest zwilżana przez spryskiwanie 2 (mniej niż 3) razy w tygodniu. W tym celu wodę pobiera się w temperaturze pokojowej (dopuszcza się cieplejszą ciecz).
Podlewanie w tym czasie powinno być częste, ale nie obfite: podobnie jak wszystkie południowe sukulenty, wilczomlecz jest niezwykle wrażliwy na ermiapostykację. Konieczne jest „przesadzenie” kilka razy z ilością wody, a ty już ryzykujesz rozpoczęcie procesu rozpadu już słabego korzenia. 
Z drugiej strony, niemożliwe jest również sprowadzenie gleby do garnka ze względu na stan popękanego kamienia - regularnie sprawdzaj zakład i pojemnik.
W okresie odpoczynku podlewanie jest zminimalizowane. Wraz z nadejściem zimnej pogody kwiat wystarczy raz w miesiącu.
Top dressing
Najlepszym nawozem zostanie zakupiona mieszanka przeznaczona dla kaktusów.
Sezonowe „karmienie” dorosłych roślin odbywa się od marca. Marcowe „dawki” są nieco niższe niż główne, ale są stosowane częściej - 2 lub nawet 3 razy w miesiącu.
To ważne! Takie składniki, jak rozdrobnione kamyki morskie, dobrze nadają się do przygotowania podłoża. Od kwietnia przechodzą na jednorazową miesięczną płatność, która jest powtarzana do września włącznie. 
W zimie wystarcza 1 zabieg roztworem o niskim stężeniu.
Przycinanie
Dla opiekuńczego właściciela kwiat rośnie bardzo szybko, a już po 2-3 latach od zasiewu jego tempo zaczyna budzić obawy - czy korzeń może wytrzymać potężne zielenie.
W takich przypadkach uciekają się do najprostszego przycinania wierzchołków ostrym nożem (zwykłe nożyczki mogą sobie nie poradzić). Najlepiej jest wykonać pojedyncze cięcie z dalszą dezynfekcją tego miejsca sproszkowanym węglem drzewnym.
Same szczyty można później uruchomić, zakorzeniając się w nowym pojemniku. Ale zanim to nastąpi, zajmie co najmniej pół dnia, aby stać w ciepłej wodzie, pozwalając sokom iść.
Nie zapomnij o rocznym przycinaniu. Po wyblaknięciu i hibernacji wilczomleczu pędy są koniecznie skracane o 13-15 cm. 
Przeszczep
Takie „transfery” są bardzo proste, choć nieco traumatyczne dla takich roślin. Dlatego „młodym zwierzętom” zezwala się na przesadzanie nie więcej niż 1 raz w roku, podczas gdy dla starszych roślin zaleca się 3-letni odstęp.
Technologia ta jest dobrze znana wszystkim hodowcom kwiatów - przygotowując glebę, układając w nowym pojemniku z kolejnym proszkiem i delikatną pielęgnacją w ciągu pierwszych kilku miesięcy. W tej chwili lepiej nie dotykać euforii bez większej potrzeby: po prostu przyzwyczaja się do nowego środowiska, a nawet przeprowadzka do innego miejsca może być śmiertelna.
Wiesz? W „wystroju” używa się tylko 120 rodzajów trojeści. To tylko 6% ich całkowitej kwoty. Jeśli chodzi o glebę do przesadzania, lepiej przygotować „mieszankę” darni, piasku i torfu w równych częściach. Dobrze zrobione przygotowanie do sukulentów, przykryte szerokim garnkiem, będzie dobrze. 
Choroby i szkodniki
Niestety nie bez nich. Błędy w pielęgnacji natychmiast wpływają na stan kwiatu.
Na przykład zimna pogoda lub zbyt obfite podlewanie jest obarczone ryzykiem chorób, których prymat dotyczy różnych rodzajów zgnilizny. Najczęściej piec takie dolegliwości:
- Szara zgnilizna, która zaczyna się od pojawienia się na łodydze rajdu szaro-oliwkowego. Chore procesy są natychmiast usuwane, zraszanie nacięciami popiołem drzewnym lub kredą. Jeśli taka „operacja” nie pomoże, stosuje się 0, 2% „Fundazolu”. Opcjonalnie - roztwór mydło-miedź (2% mydła domowego zmieszanego z 0, 2% siarczanu miedzi).
- Późna zaraza wpływa na korzenie i powolny wzrost. Leczenie martwych korzeni nie daje rezultatów, ale ocalałych można ocalić za pomocą fungicydów typu „Ordan” (5 g / 10 l wody); „Oxyhoma” (10 g za tę samą ilość) i mocny „Vitaros” (łącznie 2 ml / 10 l).
- Plamienia w wyniku zalania wodą. Po oczyszczeniu dotkniętych części, cała część ziemi trojeści jest spryskiwana roztworami: „Vectra” (3 ml / 10 l), siarczan miedzi (100 g jest już pobierane w tym samym wiadrze). „Aliryna-B” w postaci tabletek również pomaga - 2 sztuki wystarczą na 1 litr wody.
Aby zapobiec ich wystąpieniu, należy przeprowadzić zabiegi profilaktyczne, obserwować podlewanie i, w razie potrzeby, przeszczepiać rośliny. Zbyt wysokie położenie jest również niepożądane - ten czynnik ryzyka często prowadzi do ataków szkodników. To ważne! Przy najmniejszym zakłóceniu podczas uprawy kwiat natychmiast reaguje. Zwykle objawia się to masywnym żółknięciem arkuszy lub wolniejszym wzrostem. Odmiany Euphorbia belozhilkovogo mają dobrą odporność, ale wciąż są owady, które biegają do niego szczególnie gorliwie, co komplikuje opiekę w domu. Wśród nich wyróżniają się:
- Przędziorki, przypominające żółte plamy na zanikających liściach. Ledwie zauważając taki atak, umyj roślinę pod ciepłym prysznicem. Obowiązkowe przetwarzanie „Fitoverm” lub „Vertimekom”. Powtarzające się zabiegi przeprowadza się po 10 dniach (tylko 3 podejścia).
- Mealybug, sugestywny biały kwiat. Po wstępnym wcieraniu alkoholu wierzchnia warstwa gleby zmienia się, a cała zielona masa jest spryskiwana „Aktar” lub podobnym składem „Agravertin”, „Intavir” lub „Karate”. Wynik da 4-krotne leczenie w odstępach 7-10 dni.
- Szczytowka, która nie toleruje tych samych narkotyków. Zazwyczaj jest usuwany przez Aktara w dawce 4 g / 5 l roztworu. Równocześnie gleba jest rozlewana ze słabszą kompozycją - tylko 1 g / 10 l wody. Odstępy i częstotliwości są identyczne z „robakiem”.
Dowiedzieliśmy się, jak uprawiać w domu bielone trojeście. Mamy nadzieję, że te wskazówki pomogą początkującym, a kwiat będzie początkiem imponującej kolekcji roślin. Sukcesy i żywe wrażenia każdego dnia!