- Co wpływa na przewodność cieplną ekspandowanej gliny
- Procesy produkcyjne wpływające na przewodność cieplną ekspandowanej gliny
Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!
Właściwości izolacyjne spienionej gliny są dobrze znane i są w dużej mierze zależne od surowców, z których jest wytwarzana. Specyficzna przewodność cieplna spienionej gliny jest jedną z jej głównych cech, która wraz z niskim ciężarem właściwym i wytrzymałością decyduje o powszechnym stosowaniu tego materiału w budownictwie.
Co wpływa na przewodność cieplną ekspandowanej gliny
W przypadku materiałów pełniących funkcje ochronne przewodnictwo cieplne jest szczególnie ważną cechą. W przypadku gliny ekspandowanej, jako materiału naturalnego, zależy ona od połączenia różnych jej właściwości.
Po pierwsze, charakterystyka przewodności cieplnej ekspandowanej glinki zależy od jej frakcji (wielkości granulek): im większe granulki, tym więcej izolacji jest potrzebne. Na przewodność cieplną wpływają na przykład cechy takie jak wilgotność i porowatość spienionej gliny. Średni współczynnik przewodności cieplnej glinianu nie jest łatwy do określenia z powodu wielu odchyleń. W literaturze można znaleźć dane, które wahają się od 0, 07-0, 16 W / m.
Należy wybrać keramzyt o minimalnej przewodności cieplnej. Im wyższy współczynnik przewodności cieplnej, tym większa ilość ciepła przechodzi przez warstwę izolatora w określonym czasie, a zatem niższa jest jego ochrona termiczna. Zatem im większa porowatość spienionej gliny, tym niższa jej gęstość, a także przewodność cieplna.
Keramzyt jest higroskopijny: wraz ze wzrostem wilgotności zwiększa przewodność cieplną i traci właściwości izolacji, a wraz ze wzrostem masy zwiększa się również obciążenie podłogi. Wysokiej jakości hydroizolacja spienionej gliny jest niezbędna do zachowania właściwości, które zapewniają zachowanie ciepła w domu.
Tak więc, ekspandowana glinka ma przewodność cieplną, która zależy od jej frakcji: przy malejącej wielkości ekspandowanego ziarna gliny jego pustość zmniejsza się, gęstość nasypowa wzrasta, a przewodność cieplna wzrasta.
W zależności od wielkości granulek, ekspandowana glina jest dzielona na spieniony żwir gliniasty, pokruszony kamień i piasek.
Biała glina
Otrzymywany z ekspandowanej masy gliniastej przez kruszenie.
Żwir spieniony
Cząstki okrągłe lub owalne, otrzymane w piecu bębnowym przez pęcznienie lekkiej gliny. Posiada mocną gęstą powierzchnię, dlatego jest często używany jako wypełniacz do betonu. Posiada najniższy współczynnik przewodności cieplnej. Na przykład, spieniony żwir o grubości 10–20 mm marki o gęstości nasypowej M350 i o wytrzymałości P125 (3, 1 MPa) ma przewodność cieplną 0, 14 W / (m ° C).
Piasek z gliny
Ma ułamek do 5 mm i jest najczęściej używany do izolacji.
Procesy produkcyjne wpływające na przewodność cieplną ekspandowanej gliny
Zgodnie z wynikami badań, właściwości przewodności cieplnej glinianu zależą od obecności w nim kwarcu na pewnym etapie produkcji oraz, w mniejszym stopniu, od gęstości i porowatości materiału. Wniosek sugeruje, że na jakość glinianu wpływa metoda jego produkcji, ponieważ kwarc szklisty pojawia się podczas procesu produkcji.
Należy zauważyć, że sam kwarc monokrystaliczny ma wysoką przewodność cieplną (6, 9-12, 2 W / m), która zależy całkowicie od właściwości surowca. Z gliny, która ma dobre pęcznienie w fazie formowania szkła, otrzymuje się kwarc, którego przewodność cieplna jest wyższa niż kwarcu z gliny o najgorszym pęcznieniu. Podobna zależność dotyczy również właściwości keramzytu.
Liczy się także technologia produkcji. Krzemionka zawarta w spienionej glinie sprzyja przewodności cieplnej, podczas gdy inne tlenki, przeciwnie, redukują ją. Nie dotyczy to gazów, które powstają, gdy masa gliniana jest podgrzewana do temperatury rozprężania. Ustalono, że gdy zawartość porów wynosi od 55% H2 + CO, przewodność cieplna ekspandowanej gliny jest dwukrotnie wyższa niż w przypadku wypełnienia powietrzem.
Wielkość mikroporów wpływa również na przewodność cieplną: im mniejsze pory, tym mniejsza przewodność cieplna. Jednocześnie sama porowatość nie wpływa znacząco na tę cechę.
Powyższe cechy zależą głównie od sposobu produkcji. Zwykła metoda produkcji z reguły nie pozwala znacząco zmienić jakości ekspandowanej gliny. Jednak nowoczesne metody produkcji (metoda plastyczna lub „wypalanie wspólne”) pozwalają znacznie zwiększyć właściwości izolacyjne ekspandowanej gliny.
Przy całkowitym porównaniu właściwości glinianu i tworzywa piankowego, glinian jest korzystny, chociaż przewodność cieplna piankowego tworzywa sztucznego jest bardzo niska - 0, 038-0, 041 W / m.