Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!

Kto nie lubi biesiadować na pachnącej słodkiej morwie, spróbuj fig miodowych? Każdy wie o tym, jak cennym zasobem naturalnym jest guma. Wielu słyszało o tajemniczym drzewie chlebowym, a nawet o mlecznej, drzewnej krowie.

O jedwabnej tkaninie i nie trzeba mówić, każdy zna jej jakość, wygodę i piękno. Wszystkie te rzeczy, i nie tylko, dają człowiekowi rośliny morwy.

Słowo „tutaj” jest pochodzenia tureckiego, co nie jest zaskakujące, ponieważ rośliny tej rodziny to głównie południowi, tropikalni mieszkańcy, ale od czasów starożytnych korzystali z tego człowieka i nie stracili dziś na znaczeniu.

Opis botaniczny

Grupa obejmuje co najmniej 1700 gatunków w ponad 65 rodzajach. Ta rodzina jest pełna różnych form, z których niektóre są bardzo osobliwe:

  • wiecznie zielone drzewa tropikalne;
  • na pół;
  • liściasty;
  • krzewy;
  • byliny zielne i jednoroczne;
  • wspinaczka winorośli.

Trudno jest podać wspólne cechy charakterystyczne wyłącznie dla rodziny morwy, które mogłyby odróżnić je na tle innych rodzin należących do porządku pokrzywy.

Na przykład mleczny sok i skrzela mleczne - znaki, które uznano za charakterystyczne dla morwy, występują także w innych roślinach należących do rodziny pokrzywy. Oznaki rodziny roślin morwy:

  • układ liści naprzeciwko lub obok;
  • liście mają zróżnicowany kształt: rozcięte i całe, ząbkowane i o pełnych krawędziach, mogą być dostarczane z małymi przylistkami;
  • dwupienne kwiaty mogą być mono- i dwupienne, często są wiszącym nieokreślonym kolczykiem;
  • kwiaty morwy są raczej dziwne: nie ma korony ani tej samej płci, liczba pręcików jest różna, piętno wynosi jeden lub dwa, a tylko jedna zalążek;
  • zapylenie występuje zarówno przy wietrze, jak i przy pomocy owadów, w niektórych przypadkach tylko niektóre typy owadów specjalizują się w określonych roślinach;
  • jajnik jest zarówno górny, jak i dolny;
  • nutlet lub pestka to owoc.

Plemiona rodzinne

Bardzo trudno jest sklasyfikować rodzinę, która jest oszołomiona taką różnorodnością, z ogromną liczbą gatunków i bez cech, które mogłyby ją odizolować od innych.

Rodzina morwy jest tradycyjnie podzielona na 6 plemion:

  • artokarpovye;
  • rzucać;
  • dorstenia;
  • Figowiec;
  • olmedyczny;
  • morwa
Rozważ szczegółowo każdy z nich.

Artokarpovye

Plemię Artokarpovyh lub Artokarpovyh (łac. Artoearpeae) obejmuje 15 rodzajów, które obejmują około 100 gatunków. Najważniejszy jest rodzaj Artokarpus, do którego należy chleb, a także drzewo zwane jackfruit.

Ich owoce są karmione przez ludność zamieszkującą kraje tropikalne - obszary, na których rosną te drzewa.

Wiesz? Rośliny z rodzaju Artokarpovykh od dawna były kultywowane przez człowieka właśnie w celu zdobycia zasobów żywności, o których wspominaliśmy w pismach Teofrasta napisanych przed naszą erą i Pliniusza, których listy pochodzą z początku nowej ery. Artokarpus są zarówno zimozielone, jak i liściaste. Ich liście występują w wielu różnych formach, nawet w obrębie tego samego drzewa.

Kwiatostany roślin tego rodzaju są męskie i żeńskie, kwiaty są małe, nie różnią się pompą i pięknem. U mężczyzn tylko jeden pręcik.

Różne gatunki są zapylane na różne sposoby: na przykład chleb nie zadawał sobie trudu, by dostarczyć swoim kwiatom zapach, oczywiście nie musi przyciągać owadów, gdy wiatr im radzi. Inne rośliny, takie jak jackfruit, zwabiają zapylacze słodkim zapachem.

Wiesz? Nawet jaszczurki służą zapylaniu artocarpus, systematycznie poszukując pokarmu w swoich kwiatach.

Ten rodzaj jest bogaty w dużą łodygę, której waga może przekraczać 10 kilogramów. Oni jedzą miąższ i nasiona.

Artokarpus rośnie w Indiach, Indochinach, Papui i Nowej Gwinei, na Fidżi i na Archipelagu Malajskim - jednym słowem, w regionie zwanym indyjsko-malezyjskim sub-królestwem florystycznym w nauce, we wschodniej części którego znajdują się trzej bliżsi krewni: parartokarpus, prainea, holletiya. Rośliny w nich, głównie wiecznie zielone. Inne rodzaje związane z artokarpov:

  • Trekuliya - rośnie w afrykańskim lesie deszczowym.
  • Maclura - w rodzaju obejmuje gatunki reprezentowane przez kolczaste krzewy, drzewa, lianę wspinaczkową. Obszar wzrostu: Azja, Afryka, Ameryka, jest uprawiany w południowych regionach naszego kraju jako roślina ozdobna, znana jako „dzika pomarańcza” ze względu na owoce, które są jednak niejadalne.
  • Broussea lub morwa rośnie w Azji Południowo-Wschodniej i przypomina wyglądem morwy, ale ma niejadalne owoce.

Broshimovye

Plemię Quarim (łac. Brosimeae) obejmuje około 8 rodzajów, pozycja dominująca należy do rodzaju Quariate. Obszar jego dystrybucji: Meksyk i Wielkie Antyle - Południowa Brazylia.

Brosimale to drzewa liściaste, pół-liściaste i wiecznie zielone, lubią rosnąć na pewnej wysokości, nie przekraczającej jednak 1000 metrów nad poziomem morza.

Wysokość drzew w niektórych przypadkach sięga 35 metrów. Mają ząbkowane lub całe liście, dyskoidalne korzenie, duże. Drzewo zawiera mleczny sok - lateks - biały lub żółty.

Kwiaty roślin tego rodzaju są tej samej płci, liczba pręcików waha się od jednego do czterech, kwiatostan jest tarczowaty lub główkowaty. Dojrzewanie, pojemnik zyskuje mięsiste ciało koloru żółtego lub czerwonego, które jedzą zwierzęta. Z odchodami rozprzestrzeniają nasiona roślin.

Inne plemiona należą do tego plemienia, na przykład:

  • trimatococcus, pochodzi z Ameryki Południowej;
  • Heliantostilis, również mieszkaniec Ameryki Południowej;
  • krater znaleziony w Afryce;
  • Scifosice i inni.

Dorsteniye

Plemię dorsteniyevy (łac. Dorstenia) ma około 200 gatunków. Jej przedstawicielami są głównie rośliny zielne, w tym sukulenty, w przeciwieństwie do innych plemion z rodziny morwy. Jedynym rodzajem, który tworzy plemię, jest dorstenia, jest ona zbliżona zarówno do fikusów, jak i pokrzywy. Sukulenty obejmują również: aihrizone, zamiokulkas, agawę, aloes, kalanchoe, echeveria, nolin, tłuste mięso, hatiora, epifyllum, havortia, stapelia, lithops. Łodygi rośliny są raczej krótkie, około 1 centymetra, a ich wysokość tworzą liście o długich petiolach - całe lub peristolopasty.

Dorstenia rozwinęły kłącza, z powodu których dochodzi do rozmnażania wegetatywnego. Kwiatostany są płaskie, mają kształt dysku zielonkawy. Na jego górnej stronie znajdują się kwiaty obu płci.

Kiedy owoce dojrzewają, pęczniejąca tkanka znajdująca się pod nimi katapultuje je w przestrzeń z wystarczającą siłą. Wiesz? Dorstenia, nawet rosnące w lasach tropikalnych, gdzie wilgotność jest wysoka, wybierają najbardziej wilgotne miejsca. Wolą osiedlać się w zbiornikach, wodospadach, w szczelinach skalnych, gdzie gromadzi się woda, ale nie „wspinają się” powyżej 2000 metrów nad poziomem morza.

Większość przedstawicieli tego rodzaju żyje w afrykańskich i amerykańskich tropikach, a tylko trzy gatunki są rejestrowane w Azji.

Figowiec

Ze wszystkich rodzajów należących do rodziny morwy figowiec zajmuje pierwsze miejsce pod względem liczby gatunków, stopnia rozłożenia i wielości postaci. W ogromnym rodzaju ficus (łac. Ficeae), stanowiącym największe i zresztą wyspecjalizowane plemię, obejmuje około tysiąca gatunków.

To ważne! Ficus - starożytny rodzaj, który zachował wiele obszarów rozwoju, fenomen flory.

Pomimo faktu, że w tym rodzaju kolosalna liczba cech jest różna, istnieją dwa, unikalne dla niego:

  1. Bardzo specyficzne kwiatostany.
  2. Unikalne relacje z owadami zapylającymi je, które są ciekawymi przykładami symbiozy w przyrodzie.

Figowiec - typowi mieszkańcy lasów tropikalnych, ich integralny składnik i dusza. Mają wiecznie zieloną koronę, liście są lśniące lub gęsto owłosione, pnie potężne, kolumnowe, z korzeniami u podstawy, czasem sięgające 2-3 metrów wysokości. W rodzaju fikusów znajdują się drzewa liściaste, a nawet liściaste, pnącza.

Kwiatostany Ficus nazywane są sykonia, wyglądają jak okrągła lub gruszkowata jagoda, pusta wewnątrz i jaskrawo zabarwiona na zewnątrz. W głębi tej „jagody” znajduje się kwiat, który jest niedostępny dla oka. Tylko uszkadzając kwiatostan, możesz do niego dotrzeć.

Sikony same mogą rosnąć bezpośrednio na gałęziach i łodygach, niektóre gatunki produkują swoje kwiatostany w glebie, a także tworzą sadzonki, chociaż metody ich zapylania są nadal nieznane, a także cel tej metody owocowania.

Wiesz? Drzewo figowe lub figa jest jedną z najstarszych roślin uprawnych. Archeologia ma dane na temat jej wykorzystania w epoce kamienia - paleolitu, około 5 tysięcy lat temu. Starożytni Grecy używali różnych odmian, a nawet pojedyncze drzewa otrzymywały własne nazwy, jak wspomniano w Odysei.

Figowiec ma cechy, które we florze z wyjątkiem cudów nie można nazwać.

  • Fikus-epifit Mogą rozpocząć swoją ścieżkę życia w postaci epifitów żyjących na innych roślinach i uwalniających korzenie powietrzne - zjawisko właściwe dla roślin tropikalnych.
  • „Ficus choke”. Jedna z wyspecjalizowanych egzotycznych form życia figowca. Figowiec, który został spiętrzony na pniu rośliny żywicielskiej, zaczyna się rozwijać jako epifit, uwalniając swoje korzenie, pełzając w dół pnia drzewa, które go chroniło.

    Dowiedz się więcej o odmianach ficus kauczuku i ficus Benjamin. Kiedy docierają do gleby i zakorzeniają się, zaczynają rosnąć w grubości. W tym samym czasie, gdy przylegają, rosną razem i chwytając pień drzewa, który je wyrastał, ściskają go, co prowadzi do śmierci rośliny.

    Ale do tego czasu „fikus dusić” już się formuje dzięki swoim korzeniom powietrznym potężnym szkieletem, który pełni rolę pnia, którego wartość jest na jego wysokości.

Wiesz? Tak więc, działając od góry, wykorzystując tak katastrofalny sposób drzewa gospodarza, fikus jest w stanie szybko ustawić swoją koronę w pierwszym poziomie, otrzymując maksymalną ilość światła. Dla tej funkcji na terytorium Karaibów Figowiec jest uważany za symbol zdrady i niewdzięczności.

  • Ficus-banyan. Osiągnąwszy dojrzałość, „dusić figowiec” może pozwolić sobie na przekształcenie się w drzewo figowe. Ta forma życia jest również nieodłączną częścią elastycznego pokoju figowego.

    Banyan jest jednym z rodzajów rozmnażania wegetatywnego, w którym związek rośliny rodzicielskiej i córki utrzymuje się przez długi czas, ale śmierć drzewa rodzicielskiego nie pociąga za sobą szkodliwych konsekwencji dla drzewa potomnego.

    Uformowano figowiec z korzeni powietrznych, które powstają w dużych ilościach na gałęziach poziomych. Większość z nich wysycha bez dotarcia do ziemi, ale spełniwszy swoje biologiczne zadanie - tworzenie dodatkowych aminokwasów, które zapewniają intensywny wzrost drzewa.

    Jednostki, które zdołają dotrzeć do gleby i zakorzenić się w niej, aktywnie zagęszczają część nadziemną, zamieniając się w pień, który pełni funkcje przewodzące i wspierające.

To ważne! W lasach tropikalnych wiele fikusów może wielokrotnie zmieniać swoje formy życia, przekształcając je w inne, bardziej istotne: zaczynając od formy epifitowej, zamieniając się w dusiciela, a następnie w drzewo figowe. Jednak wszystko to może mu się nie przytrafić, a roślina zacznie i zakończy swoje życie, na przykład w postaci zwykłego wiecznie zielonego drzewa.

Olmedic

Plemię Olmedievyh (łac. Olmedieae) obejmuje około 13 rodzajów, w tym około 60 gatunków roślin: krzewy i drzewa. Są to mieszkańcy tropików Ameryki, Afryki i Azji.

Rośliny są w większości dwupienne. Ich kwiatostany tej samej płci mają kształt kuli lub dysku. Kora, pąki i liście roślin zawierają lateks w dużych ilościach.

Rodzaj olmedia różni się nieco od innych gatunków tego plemienia ze względu na szczególne cechy drewna. Pozostałe rodzaje tego plemienia są dość blisko.

Niektóre gatunki plemienia Olmedic są znane jako źródła kauczuku naturalnego dzięki lateksowi w ich tkankach, na przykład kauczuku i elastycznej kastylii. Są to bardzo wysokie drzewa osiągające wysokość 40 metrów. Kwitną przez cały rok i jednocześnie są wiecznie zielone. Oba gatunki są „gratkami”, to znaczy z pewną regularnością upuszczają małe gałęzie z liśćmi.

Niektórzy członkowie plemienia produkują trujący sok. Stopień toksyczności tej substancji nie został jeszcze wyjaśniony. Zakłada się, że mogą na niego wpływać następujące czynniki:

  • indywidualne cechy drewna;
  • etap rozwoju roślin;
  • warunki, w jakich żyje;
  • pora roku i tak dalej.

To ważne! Nie ma jednak wątpliwości, że sok skórzastych drzew makira, który rośnie w Ameryce Południowej, jest śmiertelnie trujący.

Morwa

Charakterystyczną cechą plemienia morwy (łac. Moreae) lub morwy jest natura kwiatostanów. Wyglądają jak wiecha, ucho lub kolczyk tej samej płci. W przeciwieństwie do przedstawicieli innych plemion, kwiatostany żeńskie nie mają kształtu dysku ani głowy.

Plemię składa się z 10 rodzajów, w tym 70 gatunków roślin, które są jednopienne i dwupienne. Zwykle rosną w tropikach z wyjątkiem rodzaju morwy, która jest szeroko rozpowszechniona, w tym w strefie umiarkowanej.

Rodzaj Fauth obejmuje gatunki trawiaste, które kochają warunki tropikalne, pozostałe rodzaje obejmują drzewa i krzewy. W starożytnym rodzaju Streblus jest największą liczbą gatunków, drugie miejsce zajmuje bliski rodzaj trophis. W rodzaju morwowych drzew liściastych. Ich liście mają zróżnicowany kształt, kwiatostany przypominają kolczyki. W procesie dojrzewania ich okwiaty pęcznieją, zwiększając mięsistą tkankę.

Dojrzewający owoc z wyglądu przypomina mięsistego pestkowca, który w codziennym życiu nazywany jest jagodą. Rośnie w regionach umiarkowanych i ciepłych.

Aplikacja z morwy

Przedstawiciele rodziny morwy, ze względu na różnorodność ich typów i form, są szeroko stosowane we współczesnym świecie:

  • cenne produkty;
  • pasza dla zwierząt gospodarskich;
  • produkcja tkanin jedwabnych;
  • cenne drewno;
  • leki;
  • produkcja papieru;
  • źródło kauczuku naturalnego;
  • sadzenie ozdobne.
Morwa

Szeroko znany i bardzo popularny członek rodziny plemion morwy.

  • Jej owoce mają wysoką wartość odżywczą i smakową, wyróżniają się obfitym rocznym owocowaniem i są dochodową rośliną.
  • Morwa ma pewną wartość w działalności pszczelarskiej: jej kwiaty dają pyłek pszczołom, a owocowo-słodki sok.
  • Niektóre gatunki morwy są pokarmem dla jedwabników, których kokony dają jedwabną nić. Do produkcji jedwabiu Chińczycy używają tego drzewa od prawie trzech tysięcy lat, europejska tradycja produkcji jedwabiu jest nieco młodsza, ale ma też solidny wiek tysiącletni.
  • Lekkie drewno morwy jest wystarczająco trudne do wykorzystania w produkcji artykułów gospodarstwa domowego i produktów dekoracyjnych.
  • Z jedwabiu morwy produkują liny, liny, tekturę i papier.
  • Liście i drewno dają żółty barwnik.
  • Kora korzenia w postaci infuzji leczy zapalenie oskrzeli, nadciśnienie, choroby przewodu pokarmowego.
    • Rośliny takie jak nagietek, trzcina, juka, książęta, szałwia (szałwia), trawa łąkowa, kalina buldenezh, agrest i biloba mają również korzystny wpływ na przewód pokarmowy.
  • Gęsta korona morwy i jej walory dekoracyjne pozwalają na wykorzystanie drzew w celach osadniczych w ludzkich osadach, a dzięki szybkiemu wzrostowi i bezpretensjonalności morwy jest niezbędna w ochronnych plantacjach leśnych.
Owoc chlebowy Bardzo wysokie drzewo o wysokości do 25 metrów wygląda jak dąb. Należy do plemienia artokarpusovye. Jej owoce to duże, guzowate łodygi, wizualnie podobne do melonów, o średniej wadze 3-4 kilogramów, ale poszczególne okazy mogą osiągnąć 40 kilogramów.

Używane do jedzenia ich miękkiego rdzenia, bogatego w skrobię. Z niego wypieka się chleb i inne produkty, ale nie ma to nic wspólnego z chlebem, bardziej jak miąższ bananowy. Miąższ niedojrzałych owoców jest głównie używany, dojrzałe mają nieprzyjemny smak.

Wiesz? Roślina została rozprowadzona w krajach tropikalnych z Nowej Gwinei i wysp Oceanii jako tanie źródło pożywienia dla niewolników.

Figowiec Duża część Figowca ma użyteczne właściwości. Ostatnie schronienie zostało zrobione z ich drewna dla mumii - trumien, które przetrwały próbę czasu i dotarły do nas przez tysiąclecia.

Figi - przedstawiciel plemienia Figowców. Jego owoce mają wysokie walory smakowe i mają wyjątkowe właściwości lecznicze, co pozwala szybko odzyskać zdrowie. Mają pozytywny wpływ na wiele układów ciała. Z fig wytwarzaj dżem, suszone owoce, a także jedz surowe. Jagody są bardzo delikatne, dlatego trudno je transportować.

To ważne! W lasach tropikalnych drzewa figowe charakteryzują się obfitym owocowaniem i służą jako potężna baza pokarmowa dla fauny.

Ćma gumowa przed wynalazkiem kauczuku syntetycznego miała ogromną wartość przemysłową.

Papier Broussexia Małe drzewo liściaste, przypominające wizualnie morwy, należy do plemienia Artocarpus. Już na przełomie ery włókien tego drzewa Chińczycy wiedzieli, jak ręcznie wytwarzać papier, technologia osiągnęła nasze dni. To ważne! Najlepsze gatunki papieru japońskiego wytwarzane są z surowców pochodzących z bussonacji. Maclura Rodzaj należący do plemienia Articarpus. Jest on reprezentowany przez kolczaste krzewy i pnące winorośle nadające się do wykorzystania w żywopłotach, ponieważ kłujące połączenie z wysoką dekoracyjnością.

Korzenie barwnika maclura dają żółty barwnik. Brosimums, Brosimums „krów drzewnych ” są najczęściej używane przez miejscową ludność jako pożywienie. Napój oszczędny daje nasiona, które Aborygeni nazywają orzechami. Są z nich gotowane lub gotowane. Liście, pędy i owoce są karmione bydłem.

Lateksowe prekursory picia, zdrowego i picia, piją jak mleko. Miejscową nazwą najbardziej przydatnego owocu jest „krowa drzewna”, a także „drzewo mleczne”. Lateks podobny do mleka, o przyjemnym zapachu i smaku, jest ekstrahowany z nacięcia w pniu.

Wiesz? W większości przypadków mleczny sok ma co najmniej gorzki smak, co najwyżej - właściwości trujące, więc jego jadalna opcja jest raczej związana z wyjątkami, które obficie występują w rodzinie morwy, pokazując różne kierunki rozwoju w procesie ewolucji. Brewimum pointa daje sok, który ma właściwości psychotropowe, przyćmiewa świadomość i powoduje halucynacje.

Dorstenia Przedstawiciele tego plemienia posiadają cechy dekoracyjne i są uprawiani do ogrodów, nasadzeń szklarniowych, a także jako rośliny wewnętrzne. Antidotum na Dorstenię ma właściwości lecznicze, które wyrażają się właściwościami przeciwgorączkowymi, napotnymi i moczopędnymi.

To ważne! Dorstenia Brazylijczyk jest stosowany z ukąszeniami węża.

Kauczuk elastyczny i kastylowy Rośliny należą do plemienia olmedycznego. Z ich kory wydobywa się elastyczna substancja zwana gumą. Obecnie nie mają przemysłowego znaczenia, z którego słynęli w ubiegłym wieku, ponieważ kauczuk syntetyczny zastąpił kauczuk naturalny.

Przedstawiciele rodziny morwy uderzają różnorodnością, potrafią wykazać wiele kierunków, w których podążał proces ewolucyjny, oraz różnorodność mechanizmów przetrwania i reprodukcji. Wielu członków rodziny przynosi korzyści człowiekowi, a niektórzy są bezcenni.

Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!

Kategoria:

Ogrodnik