Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!

Wśród wielu odmian odmian ogórka jest jedna hybryda, która była masowo uprawiana przez dziesięciolecia przez krajowych ogrodników. Chodzi o „Rodnichkę”, której cechy wydawały się bardzo atrakcyjne dla wielu letnich mieszkańców. Pozwól nam, a dowiemy się, dlaczego owoce tej odmiany są tak lubiane i jak osiągnąć najwyższą jakość plonów, gdy uprawia się je na własnej działce.

Opis odmian

Ogórki „Wiosna” należą do grupy wczesnego dojrzewania średniego, których zapylenie następuje przy pomocy pszczół. Są to raczej wysokie rośliny, wyróżniające się niezbyt silnym rozgałęzieniem i kobiecym rodzajem formowania kwiatów. Dojrzałe owoce mają doskonały smak i nadają się zarówno do świeżego użycia, jak i do wszelkiego rodzaju konserwacji. Ogórki są gotowe do zbioru średnio w ciągu 52 dni po pojawieniu się pierwszych liści, ale nie trzeba zbierać całej rośliny na raz. Sprawdź najpopularniejsze odmiany ogórka: Festyn Syberyjski, Hector F1, Kolczyki Szmaragdowe, Crispina F1, Taganai, Palchik, Lukhovitsky, Real Colonel i Masha f1. Owoce dojrzewają w tym samym czasie, więc masz czas, aby w pełni się nimi cieszyć. Charakteryzują się jasnozielonym kolorem i wagą około 90-110 g każda, o długości 9-12 cm, na skórze są wyraźnie widoczne boczne białe paski, a na całej powierzchni umieszczane są rzadkie czarne kolce. Podczas cięcia owoce są bardzo pachnące, chrupiące, nie gorzkie i nie mają pustek.

W przypadku tej odmiany charakterystyka wiązek jajników jest charakterystyczna, około 2-3 na węzeł, a na jednej roślinie może pojawić się do pięciu pędów. Średnio, przy uprawie szklarniowej przy użyciu kraty, można zebrać do 17-25 kg plonu z 1 m², natomiast po umieszczeniu w otwartej glebie liczby te są nieco skromniejsze i wynoszą 5-7 kg. Oprócz obfitych zbiorów, „Wiosna” może się pochwalić doskonałymi właściwościami pysznych ogórków.

Zalety i wady odmiany

Nie jest trudno ocenić niektóre z zalet hybrydy Springwell F1 na podstawie powyższego opisu, ale to nie wszystkie zalety określonego ogórka. Powinni dodać:

  • dobre dane zewnętrzne i smakowe;
  • łatwość uprawy i dbania o rośliny;
  • dobra odporność na różne choroby (na przykład antraknoza, plamistość oliwek, bakterioza);
  • możliwość uprawy na otwartym terenie iw warunkach szklarniowych;
  • wysoka wydajność, która nie jest szczególnie zależna od opieki;
  • możliwość transportu do późniejszej sprzedaży.

To ważne! Jeśli chcesz uprawiać tę odmianę wyłącznie ze względu na dalszą sprzedaż, lepiej sadzić rośliny natychmiast w szklarni, gdzie staną się bardziej atrakcyjne, a będziesz w stanie zebrać duże plony . Pomimo znacznej listy zalet nie można wykluczyć występowania pewnych wad tej odmiany. Tak więc niewymagająca opieka nie oznacza, że możesz zaniedbywać opatrunki, nawadnianie i inne środki agrotechniczne, ponieważ brak płynu w glebie często prowadzi do pogorszenia się wiosny, owoce zaczynają gorzko smakować i można je stosować tylko do konserwacji. Ponadto nie zapominaj o zasadach przechowywania rośliny, ponieważ ogórki pozostawione w ciepłym pomieszczeniu stracą elastyczność w ciągu kilku dni i zaczną zanikać.

Cechy i różnice w stosunku do innych odmian

Pod wieloma względami owoce opisywanej odmiany są podobne do wielu innych ogórków, ale istnieje jedna charakterystyczna różnica - w tym przypadku wszystkie mają mniej więcej taką samą długość i kształt, co wygląda bardzo atrakcyjnie ze strony estetycznej. Wszystkie „sprężyny” są prawie tak samo dobrane, co jest również doskonałym dowodem na znaczenie uprawy tych ogórków w celach komercyjnych.

Lądowanie

Sadzenie nasion odmiany ogórka „Wiosna” zapewnia kilka kolejnych działań, a w zależności od miejsca lądowania (szklarni lub ogrodu pod gołym niebem) będą miały pewne różnice. Zrozumiemy jednak na początku niuanse przygotowania materiału do sadzenia.

Przygotowanie nasion

W tego typu ogórkach prawie wszystkie nasiona są żeńskie, co oznacza, że standardowe długoterminowe ogrzewanie nie jest w tym przypadku konieczne. Mimo to są one jeszcze lekko rozgrzane przed bezpośrednim sadzeniem (procedura pomaga zniszczyć ewentualne patogeny), a następnie nasączone wodą do kiełkowania lub pęcznienia.

To ważne! W przypadku zakupu nasion w kolorowej skorupie nie są wymagane żadne środki przygotowawcze, taki materiał sadzący nie może być ogrzewany ani moczony, w przeciwnym razie istnieje duże ryzyko uszkodzenia skorupy.

Uprawa na zewnątrz

Preparaty do sadzenia ogórków „Wiosna F1” na otwartym terenie zaczyna się jesienią, kiedy wszystkie resztki śmieci i wierzchołków są spalane, a ziemia jest wykopywana. Następnie należy przygotować trzy procentowy roztwór wybielacza i nanieść go na wszystkie szklane, drewniane i metalowe powierzchnie znajdujące się w tym obszarze. Gleba jest nie tylko wykopywana, ale do niej wprowadzany jest obornik lub gnijący łajno krów, chociaż jeśli w gospodarstwie nie ma materii organicznej, można użyć gotowych związków mineralnych (ogórki dobrze reagują na potas), tylko ze znakiem „dla ogórków”.

Posadź lepsze ogórki w rzędach, co pozwoli ci łatwo się nimi zająć, aw przyszłości łatwiej będzie je zbierać. Pomiędzy sąsiednimi roślinami zawsze zostawiaj odstęp 25-30 cm, ale odległość między rzędami jest nieco dłuższa i może wynosić 70 cm. Podczas sadzenia nasiona Rodnichka są pogłębiane w głąb ziemi o dwa centymetry, dobrze podlewane i pokryte folią lub agrofibrem, co ochroni je przed ewentualnym powrotem mrozu. Ogórki tej odmiany kiełkują wystarczająco szybko, a pierwsze siewki można zobaczyć już 3-4 dni po wysianiu nasion. Wraz ze znacznym wzrostem temperatury na zewnątrz i wysoką aktywnością słoneczną, tymczasowe schronienia są usuwane, dzięki czemu młode rośliny mogą trochę oddychać. Nie zapomnij również monitorować wilgotności gleby: nie należy jej pokrywać skorupą.

W okresie aktywnego wzrostu liści i pędów ogórki są karmione związkami zawierającymi azot, podczas gdy w okresie kwitnienia mieszaniny fosforu są bardziej odpowiednie, a podczas tworzenia jajników przydatne będzie dodawanie potasu i azotu do gleby.

Wiesz? Ogórki są jedną z niewielu roślin o tysiącletniej historii ich pochodzenia. Znano je już 6000 lat temu i uważa się, że wywodzą się one z dwudziestometrowych winorośli, które rosły w tropikach, w obecnej Azji Południowo-Wschodniej.

Uprawa sadzonek

Wielu ogrodników uważa, że uprawa ogórków w szklarni lub w domu wymaga znacznie mniej czasu i wysiłku niż ich uprawa na otwartym terenie, ale nie jest tak. Faktem jest, że w tym przypadku muszą być przestrzegane wszystkie normy fitosanitarne, warunki mikroklimatyczne, a poza tym nie można ignorować wymagań dotyczących opieki nad sadzonkami.

Często uprawa sadzonek rozpoczyna się od zaprawiania nasion, aby stymulować jednoczesny wzrost nasion, dla których idealne są Epin, Etamon, Cyrkon lub Narcyz. Jako podłoże do napełniania przygotowanych doniczek lub pudełek, specjalne gotowe mieszanki do uprawy warzyw są idealnie dopasowane, chociaż jeśli chcesz zaoszczędzić pieniądze, możesz samodzielnie przygotować takie podłoże. W tym drugim przypadku składowymi najbardziej odpowiedniej gleby będą żyzne gleby ze złoża, torfu i próchnicy, w równych proporcjach. Jednak przed napełnieniem tej mieszanki w doniczkach przydatne jest potraktowanie jej specjalnymi kompozycjami do dezynfekcji (na przykład preparatami „Gamair”, „Fitosporin” i „Planriz”).

Do wysiewu nasion ogórka nadają się garnki „wiosenne” o pojemności 50–55 ml o głębokości sadzenia 1, 5 cm. Do kiełkowania nasion wskaźniki temperatury w pomieszczeniu z sadzonkami powinny wynosić + 25 ° C, a następnie obniżać o 5 ° C w ciągu dnia i 10 ° C w nocy. Zbiór roślin odbywa się w oddzielnych pojemnikach o wymiarach 4, 5 x 4, 5 cm i objętości około 80 ml.

Troska

Dla wszystkich ogórków bardzo ważne jest spełnienie następujących wymagań rosnących: sadzenie należy wykonywać tylko na dobrze osuszonych podłożach odżywczych, przy dalszej opiece należy pamiętać o częstym podlewaniu tylko ciepłą wodą i regularnymi opatrunkami (około raz na 1-2 tygodnie w zależności od odmiany). Ważnymi składnikami dobrostanu roślin będą również wilgotne i raczej ciepłe treści, dobre oświetlenie. Porozmawiajmy o wszystkich tych wymaganiach w przypadku rosnącej „wiosny”.

Podlewanie

Podobnie jak w przypadku innych ogórków, podlewanie opisanych hybryd odbywa się codziennie wieczorem i przy użyciu tylko ciepłej i miękkiej wody. Nie jest konieczne zalewanie roślin „rezerwatem”, ponieważ kałuże stagnujące w pobliżu korzeni mogą prowadzić do ich rozkładu. Zwykle takie zjawiska obserwuje się na glebach o słabym systemie drenażowym lub na terenach otwartych przy długotrwałej deszczowej pogodzie.

To ważne! Przy silnym chłodzeniu konieczne jest zmniejszenie ilości pobieranego płynu, ale jeśli ziemia wyschnie mocno, lepiej przeprowadzić procedurę rano. W warunkach szklarniowych podlewanie powinno być umiarkowane, z użyciem 4-5 litrów wody na kwadrat, zanim pąki pojawią się na roślinach. W tym przypadku konieczne jest ograniczenie aktywnego wzrostu masy liści i „wymuszenie” ogórków, aby skoncentrować wszystkie ich siły na tworzeniu dużej liczby jajników. Jak tylko pąki pojawią się na roślinach (zwłaszcza jeśli już zaczęły kwitnąć), nawadnianie odbywa się raz na 2-3 dni, przy użyciu 9-10 litrów wody na m² dla tej procedury. Pod koniec procesu kwitnienia ilość podlewania zmniejsza się do 1 raza w ciągu kilku dni.

Jeśli lato było bardzo gorące, oprócz regularnego wprowadzania płynu do gleby, można spryskać szklankę w szklarni roztworem kredy i posypać liście ciepłą wodą z butelki z rozpylaczem.

Top dressing

Prawie wszystkie ogórki dobrze reagują na stosowanie nawozu w glebie, a opisana odmiana hybrydowa nie jest wyjątkiem. Jednak ten opatrunek może być stosowany tylko w postaci naparu, do przygotowania którego w wiadrze z wodą rozcieńczyć 1 litr świeżego obornika i pozostawić do zaparzenia na 10-14 dni. Gotową kompozycję przed bezpośrednim użyciem dodatkowo rozcieńcza się wodą w stosunku 1:10. Niemniej jednak, następujący nawóz będzie bardziej przydatny dla pierwszego nawozu „Wiosna”: na 10 litrów wody należy pobrać 10-15 g azotanu amonu, 15-20 g siarczanu potasu, 20-25 g superfosfatu, a po wymieszaniu wszystkich składników wlać przygotowany napar z sadzenia do Obliczanie 1 mieszanki wiadra dla 10-15 roślin. Aby zapewnić wysoką wydajność ogórków, naucz się karmić ogórki podczas kwitnienia i owocowania. Sadzenie ogórków należy nawozić po raz drugi po około 14 dniach, kiedy zaczną kwitnąć i pojawią się na nich jajniki. W tym okresie związki organiczne są najlepiej dostosowane do roli związków odżywczych: wyżej wymieniony nawóz i obornik. Ponadto 10 litrów takiego płynnego nawozu nie przeszkodzi ci w dodaniu 5-10 g nitrofosforanu, 1 szklanki popiołu drzewnego, 0, 5 g kwasu borowego, 0, 3 g siarczanu manganu. W tym przypadku, na 1 m² plantacji, użyj 3 litrów roztworu nawozu, który wlewa się do bruzd przygotowanych wcześniej pod krzakami.

Alternatywnie można użyć nawozów mineralnych do drugiego karmienia, ale w tym przypadku potas powinien być znacznie bardziej azotowy.

Po raz trzeci opatrunek Rodnichka przeprowadza się kolejne 14 dni po poprzednim, a tym razem stosuje się mocno rozcieńczony obornik: na 10 litrów trzeba wziąć tylko 2, 5 łyżki dziewanny. Ta sama pasza jest odpowiednia dla czwartego nawozu (w ciągu kolejnych dwóch tygodni).

To ważne! Po każdym karmieniu rośliny potrzebują obfitego podlewania.

Opryskiwanie

Opryskiwanie żurawinowego ogórka wiosennego można przeprowadzić całkowicie do różnych celów: do dokarmiania dolistnego, do ochrony przed chorobami i szkodnikami lub do podlewania, do dodatkowego nawilżania roślin. W pierwszym przypadku przygotowuje się następujący roztwór roboczy do traktowania liści: 1 g kwasu ortoborowego, 30 g azotanu potasu, 0, 1 g kwasu siarkowego cynku, 60 g superfosfatu, 150 g mocznika i 0, 4 g dodaje się do wiadra z wodą (10 l). siarczan manganu. Dla celów ochronnych często stosuj leki „Topaz” i „Confidor”, stosując je zgodnie z instrukcjami. Jeśli chodzi o nawadnianie, opryskiwanie odbywa się przez zraszanie.

Choroby i szkodniki

Niestety, pomimo odporności tej odmiany na powszechne „choroby ogórka”, niemożliwe jest całkowite wykluczenie możliwości rozwoju określonej dolegliwości. Dlatego uważamy, że najczęstsze choroby i możliwości ich zwalczania podczas uprawy „wiosny”.

  • Mączna rosa. Charakteryzuje się tworzeniem małych jasnych plam na zewnętrznej części płytki liści ogórków. Z biegiem czasu „pełzają” po całej roślinie, dzięki czemu bicze brązowieją i wkrótce całkowicie odpadają. Powodem powstania i rozwoju choroby jest zwykle nadmierne podlewanie i rozprzestrzenianie się na terenie ogórków chwastowych, a aby poradzić sobie z chorobą i uratować większość upraw, wszystkie uszkodzone liście i rzęsy należy zbierać i spalać. Pozostałe krzewy są traktowane proszkiem siarki zmielonej przy użyciu 25-30 g substancji na 10 m².
  • Perinosporoza. Już w początkowej fazie choroby liście są wyraźnie widoczne na zielono-żółtym kolorze z jasnozielonym odcieniem. Z czasem zwiększają swój rozmiar, a na dole arkusza pojawia się również nalot, ale już fioletowy. W przypadku tej dolegliwości łatwiej jest temu zapobiec niż próbować goić, co oznacza, że przed posadzeniem nasiona powinny być przetwarzane w roztworze nadmanganianu potasu, a podczas podlewania roślin należy stosować tylko ciepłą wodę. W aktywnej fazie choroby rośliny są traktowane mieszaniną Bordeaux.
  • Antracnoza pojawia się na liściach w żółto-brązowym miejscu, po czym na krzakach pojawia się różowy kwiat. Podobnie jak w poprzedniej wersji, chore rośliny zaleca się leczyć mieszanką Bordeaux, wykonując procedurę co najmniej 4-5 dni przed planowanym zbiorem.
Wiesz? W regionach naszego kraju jesteśmy przyzwyczajeni do uprawy i jedzenia zielonych ogórków o różnych odcieniach, ale są też inne kolory na świecie. Może być biały, żółty, a nawet czerwony. Najbardziej egzotyczny gatunek jest uznawany za ogórek krokodyla (momordica), który w stanie w pełni dojrzałym przypomina żółto-pomarańczowe usta krokodyla z językiem wystającym w jaskrawoczerwonym kolorze.
  • Biała zgnilizna. Jak sama nazwa wskazuje, choroba objawia się w postaci białych śluzowatych śluzowatych, splątanych liści ogórka i łodyg. Aby sobie z tym poradzić, wszystkie części dotknięte zgnilizną są cięte i spalane, a następnie dezynfekowane szklarnie lub łóżka, a rośliny są zasilane specjalną mieszaniną: 2 g siarczanu miedzi i 10 g mocznika należy pobrać do wiadra z wodą. Jeden litr tego narzędzia wystarcza na 10 m².
  • Gnicie korzeni. W tym przypadku celem choroby jest system korzeniowy ogórków, a najczęściej przyczyną jej rozwoju jest stosowanie niskiej jakości materiału siewnego, wysiewu nasion w zbyt zimnej glebie, zimnym podlewaniu lub wyczerpanym podłożu. Aby zwalczyć chorobę, musisz wykopać korzenie, posypać je piaskiem, świeżymi trocinami lub kredą, zanim usuniesz uszkodzone części. Obszary cięte są posypane popiołem, a ziemia wokół korzeni jest sproszkowana suchym wybielaczem na 200 g na 10 m².
  • Kladosporoza to kolejna powszechna dolegliwość ogórków. Objawia się dużą liczbą wodnistych kanciastych plam na owocu, które ostatecznie rosną i twardnieją. Jako środek zapobiegawczy, ogórki są traktowane 15% roztworem mieszaniny Bordeaux, a ta sama mieszanina Bordeaux i tlenochlorek miedzi są używane do zwalczania choroby.
Od szkodników do nasadzeń można stopić mszycę melonową, mrówki, pająki, mączliki i ślimaki. Ogrodnicy walczą z nimi metodami chemicznymi i ludowymi: na przykład sadzenie tytoniu na działce (mączlikowi się to nie podoba), uprawianie ziemi popiołem lub wapnem (pomoże przed ślimakami i mrówkami) lub posypanie cebulą i naparami czosnkowymi (dobre w prowadzeniu przędziorków) i dd

Dzięki odpowiednim praktykom hodowlanym i terminowej profilaktyce nie będziesz miał żadnych problemów z ogórkami Rodnichoka, a wszystkie te choroby, takie jak możliwe szkodniki, nigdy nie pojawią się na roślinach, zwłaszcza że opis tej hybrydowej odmiany wspomina o jej odporności na nie. Z bardzo małym wysiłkiem wkrótce twoje wysiłki zostaną nagrodzone smacznymi i chrupiącymi ogórkami.

Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!

Kategoria:

Ogrodnik