Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!
Kupując młode bydło lub już dorosłe zwierzę, z pewnością chcesz uzyskać wyniki w postaci mięsa i produktów mlecznych.
Aby uzyskać wystarczającą wydajność, bydło musi być dobrze odżywione.
Ale istnieje kilka rodzajów tuczu, z których każdy ma swoje własne cechy.
Jaką strategię wybrać, zależy od Ciebie.
Często młode zwierzęta lub krowy, które zostały odrzucone z jakiegoś powodu, mogą karmić.
Średnio procedura tuczenia cieląt trwa od 4 do 6 miesięcy, a dorosłe zwierzęta można znormalizować w ciągu 3 do 4 miesięcy. Wszystkie zwierzęta należy podzielić na grupy, a im bardziej jednorodne są te grupy, tym lepsze wyniki tuczu.
W kwestii zdobywania wagi przez zwierzęta ważną rolę odgrywają warunki przetrzymywania, zwłaszcza zimą. Pożądane jest wiązanie zwierząt na podłożu, aby zapewnić im swobodny dostęp do karmników i pijących.
W pomieszczeniu, w którym jest krowa lub byk, powinien być dobry system wentylacji, który powinien działać nawet w zimie.
Jeśli karmienie planowane jest w lecie, w tym celu należy wyposażyć specjalny obszar na ulicy, nad którym trzeba zrobić szopę, pod którą należy umieścić pijących i karmniki.
Obecnie istnieją dwa rodzaje tuczu bydła: intensywne i przeciągnięte .
Intensywny tucz
Ta metoda tuczu ma na celu wzrost masy mięśniowej, a nie tłuszczu, u młodych cieląt .
Młode zwierzęta zużywają mniej paszy niż dorosłe bydło, aby uzyskać 1 kg wagi. W ramach intensywnego tuczu dla przyrostu masy ciała o 1 kg cielęta w wieku do 15-18 miesięcy spożywają średnio 7 - 7, 5 jednostki paszy.
Często młode krowy i byki mięsne poddawane są intensywnemu tuczeniu lub cielętom z pierwszego pokolenia, które urodziły się podczas krzyżowania krów mlecznych z bykami mięsnymi.
Ale dobre wyniki w postaci doskonałego przyrostu masy ciała są również widoczne w przypadku młodych produktów mlecznych, mięsa i produktów mlecznych. Jeśli weźmiemy pod uwagę konkretny przykład, cielęta rasy Simmental, Schwyz, czarno-biały i kilka innych ras waży 350–400 kg już w wieku 17–18 miesięcy.
Podczas uboju tego młodego gatunku mięso okazuje się być bardzo wysokiej jakości, ale mimo to ilość tłuszczu jest wprowadzana do bydła na cele mięsne.
Intensywny tucz można podzielić na 2 okresy:
- pierwszy - do czasu, gdy cielę osiągnie wagę 400 kg
- drugi - aż cielę osiągnie wagę 650 kg.
Konieczne jest rozpoczęcie karmienia młodych w taki sposób, gdy kończy się okres laktacji, i nadszedł czas, aby przenieść cielę do mniej lub bardziej „dorosłej” paszy.
Podstawą diety intensywnego tuczu bydła jest wysokiej jakości kiszonka z kukurydzy . To właśnie jakość odgrywa bardzo ważną rolę, ponieważ im lepsza pasza, tym większy będzie przyrost masy ciała zwierzęcia.
Jeśli nie wiesz, jaki rodzaj kiszonki kupić, pamiętaj o tej serii wymagań, które musi spełniać ten komponent paszowy:
- Procent suchej masy w silosie powinien wynosić 32-35%
- Odmiana musi być prawidłowa, to znaczy w żołądku zwierzęcia trzeba strawić ponad 73% materii organicznej.
- Włókno surowe nie powinno przekraczać 0, 2 kg na kilogram suchej masy
- Surowe białko powinno wynosić co najmniej 70–90 g na kilogram suchej masy
Jeśli kiszonka z kukurydzy jest trudna lub niemożliwa do uzyskania, można ją zastąpić podobnym produktem z całych roślin upraw zbożowych. Musimy jednak pamiętać, że zwierzę musi otrzymać większą ilość takiej kiszonki, ponieważ najbardziej energochłonna jest kiszonka z kukurydzy.
Nie zaleca się stosowania kiszonki z trawy, ponieważ cielę otrzyma bardzo mało energii, gdy zostanie zjedzona, co oczywiście doprowadzi do konieczności wzbogacenia diety ogólnie, a także opóźnienia procesu intensywnego tuczu.
Kiszonkę z kukurydzy należy uzupełnić tzw. Karmą skoncentrowaną. Główną funkcją tego typu paszy jest równowaga. Ponieważ w silosie jest mało suchego białka, dieta powinna być uzupełniona substancjami wzbogaconymi w białko.
Młode zwierzęta potrzebują więcej białka aż do połowy procesu tuczenia, a następnie nie należy zwiększać dawki białka.
Odsetek białka o intensywnym tuczu powinien wynosić 22-24% w paszy. Jako taki materiał, rzepak, soja lub mąka pszenna, a także fasola pastewna lub groch są doskonałe.
Koncentraty muszą być bardzo wysokiej jakości, karmienie zwierząt zakażonych pleśnią lub grzybem jest niedozwolone .
W pierwszym okresie 40% całkowitej diety powinno przypadać na paszę zawierającą białko, aw drugim okresie ilość ta powinna zostać zmniejszona do poziomu 28–30%. 2 - 3 kg koncentratu dziennie wystarcza na cielę o średniej wadze.
Ważne jest, aby zapewnić młodemu bydłu witaminy i korzystne mikroelementy. W tym celu stworzono specjalne pasze mineralne, które zrekompensują ewentualny brak związków chemicznych ważnych dla wzrostu i rozwoju zwierząt.
Dieta zwierząt gospodarskich powinna być wzbogacona w fosfor i wapń (stosunek 1: 2). Ważny jest również sód, który może zapewnić zwierzętom karmienie ich solą.
Często do koncentratu dodaje się paszę mineralną w ilości 2 - 3% ilości tej ostatniej, ale czasami młode zwierzęta otrzymują czyste premiksy witaminowe w ilości 60-80 g na głowę dziennie.
Jeśli podsumujemy i sporządzimy osobno charakterystyki każdego okresu tuczenia, możemy wyciągnąć kilka wniosków.
Na przykład w pierwszym okresie zwierzę powinno aktywnie zwiększać swoją masę, co oznacza, że pozdrowienia będą stawać się coraz bardziej codzienne.
W tym celu każdemu bydłu należy podać około 1 kg siana lub kiszonki, 1 kg paszy, która zawiera białko, a także 1 - 1, 2 kg materiału zawierającego energię.
W drugim okresie przyrost masy ciała zmniejszy się, a zwierzętom należy zapewnić witaminy. Dlatego ilość podanej kiszonki powinna zostać zmniejszona do 0, 5–0, 6 kg, należy podać 1 kg paszy białkowej, a także 1, 5–2 kg bogatej w energię paszy.
Tucz tuczący
W ramach tego typu tuczu można stosować różne rodzaje paszy, na przykład wysłodki buraczane, bard i melasę, pulpę ziemniaczaną, werbel i wiele innych rodzajów paszy.
Dietę młodego stada należy również uzupełniać koncentratami i paszą objętościową. Możesz tuczyć każde zwierzę w sposób stabilny: zarówno młody, jak i dorosły.
Cały proces należy podzielić na 2 okresy: początkowy (trwa 30 dni), średni (trwa 40 dni) i końcowy (trwa 20 dni). Każdy okres musi być ustalony zgodnie z oddzielną dietą.
Tańsze karmy można podawać zwierzętom przez pierwsze 70 dni, a następnie konieczne będzie uzupełnienie diety dużą ilością koncentratów .
Konieczne jest stopniowe przenoszenie zwierząt do nowej żywności, około 7 - 8 dni. Reżim karmienia jest taki sam w każdym rodzaju tuczu - spożycie pokarmu powinno wynosić 3–4. Ważne jest, aby zapewnić bydłu wystarczającą ilość wody.
Zyski w pierwszym okresie będą maksymalne, ponieważ w tym czasie białko, tłuszcz i woda gromadzą się w ciele zwierzęcia.
W drugim okresie przyrost masy ciała zmniejszy się, gdy rozpocznie się proces szybkiego odkładania tkanki tłuszczowej.
W trzecim okresie przyrost masy ciała ponownie wzrośnie, jeśli użyjesz dobrej karmy.
Tuczenie bydła z miąższem jest uważane za bardzo dobrą opcję, ponieważ ten materiał zawiera dużą ilość węglowodanów, wapnia. Ale w tym przypadku dieta będzie musiała uzupełniać paszę, która zawiera białko, fosfor i tłuszcze. Ponadto dieta powinna być uzupełniona paszą zawierającą białko, mączkę kostną i sól.
Z początku zwierzę musi być nauczone jeść dużą ilość miazgi. Proces adaptacji powinien trwać co najmniej 6 - 7 dni. Każdego dnia dorosłej krowie należy podać 65 - 80 kg miazgi, a cielę - 40 - 50 kg. Liczby te należy zmniejszyć do końca procesu tuczu.
Szorstka pasza wspomaga proces trawienia, więc muszą być podawane z obliczeniem 1 - 1, 5 kg na 100 kg żywej wagi bydła. Siano będzie odpowiednie dla młodych zwierząt, a dorosłym zwierzętom lepiej jest dać słomę wiosenną.
Przy tuczu na bardu lepiej jest użyć ziemniaka lub chleba bard. Ta pasza zawiera dużo wody (do 94%), a sucha masa zawiera niewielką ilość białka. Często bydło musi smakować tego typu paszę.
Słone zwierzęta muszą być podawane w nieograniczonych ilościach. Ilościowy udział podawanej paszy wynosi 15 - 20 kg bardów na 100 kg wagi bydła.
Musi być obecny w diecie siana. Można go zalać gorącą bardą, zwłaszcza że zwierzęta spożywają lepsze jedzenie.
Każdego dnia 7-8 kg siana powinno być podawane dorosłym krowom i bykom, a 4-6 kg wystarczy cielętom. Jako koncentraty nadają się mieszanki paszowe i jęczmienne lub kukurydziane. Każdego dnia każdemu zwierzęciu należy podawać 1, 5–2, 5 kg skoncentrowanej paszy.
Aby zaspokoić zapotrzebowanie dorosłego organizmu na wapń, kreda jest często dodawana do koncentratów (70 - 80 g kredy na 100 g dziennie).
Aby uniknąć pojawienia się bardzo powszechnej choroby - bard snapper - zwierzęta muszą być karmione paszą objętościową (1 kg na 10 litrów bardów), a także trzymane w warunkach niskiej wilgotności.
Kiszonka może być tuczona w okresie zimowym. Aby to zrobić, użyj silosów ze słonecznikiem kukurydzianym .
Również w diecie powinna być obecna słoma, siano, koncentraty i inne rodzaje roślin pastewnych. Czasami, aby wypełnić niedobór białka, podaje się zwierzęta wraz z kiszonką i koncentratami, mocznikiem. Tutaj najważniejsza jest obserwacja dawki, więc nie należy umieszczać więcej niż 40-50 g mocznika na głowie młodego bydła, dokładnie 80 g związku należy podać dorosłemu bydłu.
Gdy tucz kiszonki 20 - 30% diety powinno być skoncentrowane.
Jeśli liczysz w kilogramach, to na głowie zużycie koncentratu przez cały okres tuczu wynosi 200 - 250 kg. Każdego dnia dorosłym krowom i bykom powinno się podawać 35-40 kg kiszonki, a młodym wystarczy do 30 kg paszy.
Kreda i sól muszą być obecne w diecie (od 10 do 15 g pierwszego i od 40 do 50 g drugiego). Cały okres tuczu młodych kiszonek nie powinien trwać dłużej niż 90 dni, a dorosłe bydło można trzymać na takim pożywieniu przez około 70 dni.
Wraz z nadejściem lata całe bydło lepiej przełożyć na zieloną paszę, ale z dodatkiem koncentratów.
40 - 80 kg zieleni wystarczy dla jednego zwierzęcia (wszystko zależy od wieku), a koncentrat należy podawać od 2 do 2, 5 kg dziennie. Jako źródło bydła sodowego żmudne jest podawanie soli .
Jeśli chcesz, możesz tuczyć krowy i byki, aby wynik był bardzo zaskoczony. Rezultatem będzie nie tylko ilość produkowanego mięsa, ale także jego jakość.
Dlatego zachęcamy do przenoszenia bydła na specjalną paszę.