Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!
Dziś taki produkt jak pszenica ozima zyskuje coraz większą popularność.
Daje to dużą praktyczną przewagę w postaci ilości uzyskanych zbiorów, ponieważ możliwe jest uzyskanie 30-45% produktu z jednego miejsca, a nie z uprawy zwykłej pszenicy, czyli pszenicy jarej.
Jednak proces opieki, w tym wprowadzenie opatrunku do pszenicy ozimej, różni się nieco od podobnych procedur wykonywanych przy użyciu zwykłej pszenicy.
Ale jeśli zastosujesz się do wszystkich instrukcji, możesz uzyskać wynik w postaci produktu doskonałej jakości.
Jakość i ilość ziarna, które można uzyskać przez uprawę kultury pszenicy ozimej, zależy bezpośrednio od ilości nawozów, które są stosowane podczas wzrostu i rozwoju roślin.
Przecież jeśli jakiś składnik mineralny nie wystarczy, nie zadziała, aby uzyskać dość dobry wynik.
Aby uzyskać dużo wysokiej jakości produktu, musisz dostarczyć pszenicy ozimej ze wszystkimi niezbędnymi pierwiastkami śladowymi.
Tylko wtedy będzie można polegać na oczekiwaniach dotyczących oczekiwanej wydajności.
Charakterystyczną cechą pszenicy ozimej jest to, że bardzo wyczerpują zasoby gleby. Dlatego każdego roku potrzeba coraz więcej nawozów, ponieważ w przeciwnym razie nie będzie możliwe uprawianie przyzwoitego produktu na ubogiej ziemi.
Aby uformować plon w ilości 10 centów na hektar pola, 28-37 kg azotu, 11-13 kg fosforu, 20-21 kg potasu należy podać na ziemię. Ważne jest, aby pamiętać, że im bardziej starasz się rosnąć i im więcej chemikaliów przyczynisz się, tym bardziej ziemia zostanie wyczerpana.
Jeśli 50-60 centów pszenicy ozimej zostanie zebranych z 1 hektara ziemi, 160-190 kg azotu, 55-70 kg fosforu i 80-100 kg potasu wyparuje z gleby.
Wyniki analiz wskazują, że w ziemi nie ma tak dużo azotu, potasu i fosforu w łatwo dostępnej formie, dlatego w celu uzyskania przyzwoitych plonów konieczne jest wprowadzenie suplementów mineralnych .
Najlepszy efekt będzie tylko wtedy, gdy podasz pszenicy ozimej wszystkie potrzebne składniki odżywcze. Czynnik ograniczający odgrywa najważniejszą rolę, czyli ilość brakującego pierwiastka w glebie, którą roślina może swobodnie odbierać.
Jeśli proporcja między azotem, fosforem i potasem jest nieprawidłowa, wydajność roślin zostanie zmniejszona, a sama pszenica będzie narażona na choroby, co doprowadzi do obniżenia jakości ziarna.
Początkowo stosunek 1: 1: 1 uznawano za idealny, ale po pewnym czasie po otrzymaniu kilku zbiorów stwierdzono, że najlepiej jest dostarczać roślinom duże ilości azotu w warunkach wysokiej dawki, ponieważ to właśnie ta substancja „opuszcza” glebę najbardziej aktywnie.
Stosunek złota wynosi 1, 5: 1: 1 .
Ciekawe jest również czytanie o sadzeniu cebuli zimowej
Możliwe jest wprowadzenie dodatkowego nawożenia jesienią na podłoże łóżek, gdy są one uprawiane, w samym okresie siewu lub w sezonie wegetacyjnym tylko w celu zapłodnienia sadzenia.
Wymagana ilość potasu i fosforu musi być wytworzona podczas formowania grzbietów. Jeśli nie zrobisz tego na czas, skuteczność nawozów maleje wraz z efektem, jaki mogą dać.
Najlepszym rozwiązaniem jest wykonanie opatrunków do orki, jak w tym przypadku, śledzą one elementy na głębokość 22-25 cm.
Taka głębokość wraków jest uważana za najbardziej optymalną, ponieważ bardzo dobrze wpłynie na tempo rozwoju systemu korzeniowego, będzie sprzyjać penetracji korzeni na większą głębokość, a także zwiększyć ogólną mrozoodporność roślin.
Najtrudniejszą rzeczą jest prawidłowe dostarczanie pszenicy ozimej azotem. Te nawozy azotowe, które zostały wprowadzone jesienią, nie będą miały specjalnego efektu, ponieważ w procesie rozwoju rośliny będą wymagały coraz więcej tego pierwiastka chemicznego.
Jeśli zrobisz trochę azotu przed wylaniem ziarna, wszystko pójdzie w kierunku formowania masy wegetatywnej, a także część nawozu wymyta z ziemi wiosną i jesienią.
Jeśli przesadzisz z dawką azotu, rośliny po prostu nie przetrwają zimy właśnie z powodu silnego spadku mrozoodporności. Nadmiar azotu zostanie wykorzystany przez chwasty, które zapobiegną wzrostowi pszenicy na wiosnę.
Z tego powodu konieczne jest traktowanie sadzenia specjalnymi herbicydami. Azot musi być wprowadzany w okresie od kwitnienia do dojrzałości wosku, ponieważ w warunkach braku azotu w tym czasie dostępna ilość przechodzi z zieleni na ziarno.
Jeśli w tym czasie karmisz pszenicę ozimą, to jej narządy rozrodcze (kolec) będą prawidłowo uformowane, a sama pszenica będzie pochodzić z doskonałej jakości.
Aby zapewnić pszenicę ozimą azotem przez cały sezon wegetacyjny, należy stosować nawozy, które powoli rozpuszczają się, lub można nakarmić rośliny na kilku posiedzeniach.
Nawozy azotowe rozpuszczają się wystarczająco szybko, więc wskazane jest, aby zrobić niewielką ich część jesienią, a resztę wiosną i latem, kiedy rośliny szczególnie potrzebują tego pierwiastka.
Podsumowując, można wyciągnąć szereg wniosków dotyczących topienia pszenicy ozimej jako całości. W rezultacie może się zdarzyć, że nawóz będzie musiał być 3-4 razy.
Pierwsze karmienie powinno nastąpić jesienią. W przypadku ubogich gleb i w warunkach złych poprzedników wystarczy 30 g azotu na 1 metr kwadratowy. metr Górny opatrunek w tym czasie będzie miał dobry wpływ na wzrost roślin jesienią, a także zwiększy ich mrozoodporność.
Drugi opatrunek powinien być wykonany wczesną wiosną. Ma na celu rozwój łodygi i przyczyni się do wzrostu pręta łodygi. Trzecie karmienie nazywa się produktywne, ponieważ ma największy wpływ na poziom plonu. Tym razem nawozy muszą być stosowane na początku uwalniania roślin.
Oprócz korzystnego wpływu na uprawę, produktywny opatrunek będzie korzystny dla rozwoju pędów bocznych. To karmienie jest najważniejsze, ponieważ określa stopień produktywności ucha, co może zwiększyć końcową wydajność.
Ostatni kanał nazywany jest jakością. W tym czasie musisz zrobić resztki azotu, które są nadal przydatne dla roślin do formowania i wylewania ziarna. Opatrunek ten ma dobry wpływ na aktywność górnych liści, co prowadzi do zwiększenia intensywności fotosyntezy.
Czas tej ostatniej paszy jest niezwykle ważny, ponieważ im później ta dawka nawozu zostanie zastosowana, tym mniej azotu wpłynie na poziom plonu, a tym bardziej - na jakość ziarna.
Podsumowując, można powiedzieć, że roślina taka jak pszenica ozima, azot jest niezbędna do normalnego funkcjonowania wszystkich części rośliny. Z powodu niedoboru jednego lub drugiego elementu pszenica ucierpi, co może prowadzić do znacznych strat nie tylko pod względem ilości, ale także jakości upraw.