- Co to jest i jak niebezpieczne
- Jak zaraża się zwierzęta i kto jest nosicielem
- Cykl życia
- Oznaki choroby
- Zmiany patologiczne
- Diagnostyka
- Czy leczenie jest możliwe
- Zapobieganie
Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!
Bydło z normalną opieką staje się namacalną pomocą dla małego gospodarstwa. Niestety, krowy i cielęta czasami chorują, co natychmiast wpływa na wydajność lub wzrost. „Skryta” natura wielu chorób i brak jawnych objawów wydają się zwiększać złożoność.
Rozważ jedną z najbardziej masywnych dolegliwości wśród zwierząt, mianowicie wągrzycę (aka finnoz).
Co to jest i jak niebezpieczne
Jest to choroba pasożytnicza wywoływana przez cysticercus - łańcuch byka na etapie larwy. Czynnikiem sprawczym jest fiolka ze scolexem (głowa z czterema przyssawkami), wypełniona mętną cieczą. Taka „kula” jest pokryta kosmkami i różni się raczej dużymi rozmiarami (do 8–9 mm długości i 5–6 szerokości).
Szkodliwa larwa wpływa na mięśnie - mięśnie grupy szkieletowej, serca i języka, a także wewnętrzne żucie. Niebezpieczeństwo polega na tym, że osłabiony układ odpornościowy może mieć wpływ na tkankę tłuszczową i wątrobę, mózg i płuca. 
Jak zaraża się zwierzęta i kto jest nosicielem
Cysticerci można spożywać z wodą i pokarmem, w którym obecne są jaja lub dojrzałe łańcuchy. „Katalizatorem” jest sok żołądkowy, który zmiękcza ich skorupy i przyspiesza uwalnianie zarodków (sfer).
To ważne! Nie zapomnij o elementarnej higienie: mucha, która usiadła na jedzeniu, wytrzyma 4-5 sekund, aby „rzucić” łańcuch jaj. Zaleca się natychmiastowe schowanie mięsa w lodówce. Oni, ledwo opuszczając jajo, penetrują śluzową warstwę przewodu jelitowego, naczyń krwionośnych i międzyzębowych części mięśni. Pomaga to sześć mocnych haczyków.
Schemat zakażenia jest tradycyjny i prosty, ale wągrzyca jest niemożliwa bez udziału człowieka, ponieważ w jego ciele patogen osiąga stadium dojrzałości. Naukowo ludzie są definitywnymi właścicielami tego pasożyta, podczas gdy same zwierzęta są pośrednie.
Larwy wchodzą do ludzkiego ciała wraz z pokarmem (najczęściej niegotowane mięso dotkniętego bydłem). Łańcuch nie może wywoływać żadnych reakcji u ludzi, będąc w środku przez wiele lat, a czasem nawet do 10 m. Wśród chorób krów, mastitis, ketozy, białaczki, wąglika, brucelozy, dyspepsji, pryszczycy, gruźlicy, zapalenia żołądka i jelit są izolowane. Po 2-3 miesiącach pasożyt zaczyna produkować jaja wychodzące z odchodami. Dlatego grupa ryzyka obejmuje zwierzęta, które żyją w miejscach, gdzie nie ma normalnego drenażu, a ścieki trafiają na pastwiska. Inną drogą zakażenia jest kontakt z już zainfekowanymi robotnikami rolnymi lub bezpańskimi zwierzętami.
Cykl życia
Ledwie pojawiające się kulki stają się pełnoprawnymi larwami 5-6 miesięcy po ich pojawieniu się. Szybsze tempo odnotowano (3, 5-4 miesięcy), ale jest to bardziej charakterystyczne dla pasożytów, które osiadają na ścianach tętnic krwi.
Wiesz? Do 1784 r. Larwy tych pasożytów uważano za osobne robaki. Ale w trakcie badań Johann Gosier odkrył, że sfery są niczym więcej jak „potomstwem” bydlęcej tsepny. Szczyt aktywności stanowi 7-10 miesięcy obecności: w tym czasie można rozpoznać charakterystyczne objawy choroby. Po 10-miesięcznym „obrocie” larwy stopniowo giną. Ten proces może potrwać półtora miesiąca. 
Oznaki choroby
Przebieg finnozy polega na tym, że przy niskim stopniu inwazji (infekcji) stan zdrowia bydła nie wywołuje strachu - objawy praktycznie nie są widoczne.
Ale imponująca kolonia cystycerci z pewnością „wyda” samą siebie, doprowadzając materię do ostrej formy. Może trwać dwa tygodnie - pierwsze 5-6 dni przebieg choroby jest szczególnie wyraźny, po czym charakterystyczne objawy znikają. Wśród nich są:
- gwałtowny spadek apetytu lub całkowite odrzucenie paszy;
- podwyższona temperatura ciała;
- lęk zwierząt staje się bardzo wzburzony;
- częsta biegunka;
- suche błony śluzowe, które również zanikają;
- „Usterki” w pracy serca, częste duszności wskazują na to, podczas przechodzenia na pastwisko, zwykle aktywna krowa może zatrzymać się wiele razy;
- ból mięśni;
- bolesna reakcja na badanie dotykowe w sieci i obszarze podpuszczki.
To ważne! U chorego łydki temperatura może „nadrobić” od 39, 8 ° C do 41, 7 ° C Aby to poczuć, nie potrzebujesz nawet termometru - różnica jest już widoczna przy zwykłym dotyku dłoni. Powikłania takie jak świąd, wodobrzusze lub ślepota są rzadkie. Najbardziej niebezpiecznym objawem lekarzy weterynarii jest spadek temperatury, który może za dzień lub dwa spowodować śmierć zwierzęcia. Na szczęście takie manifestacje są niezwykle rzadkie.
Zmiany patologiczne
Jeśli choroba występuje w postaci ostrej lub przewlekłej z powikłaniami w tle, struktura dotkniętych chorobą obszarów jest niezmiennie zaburzona. Podczas wycinania martwych zwierząt na takich organach i tkankach występują charakterystyczne „ślady” larw:
- liczne krwotoki punktowe;
- obecność małych cystycerci;
- wzrost krezki, samo więzadło limfatyczne w sekcji ma nienaturalnie soczysty odcień;
- przebarwienia mięśni szkieletowych (stają się szare), na których można znaleźć osady w postaci jasnoszarej kulki.
Diagnostyka
Dokładna diagnoza stanowi problem nawet dla doświadczonych lekarzy weterynarii.
Faktem jest, że niektóre objawy (na przykład utrata apetytu lub lęku) są uważane za pośrednie i mogą „prowadzić” do zupełnie innej choroby. Tak, a techniki ręczne, takie jak sondowanie ze szczególną dokładnością, nie różnią się - oczywiście chore zwierzę odpowie rykiem, ale nie będzie możliwe zlokalizowanie centrum infekcji w ten sposób.
Wiesz? W Australii przypadki finnozom są rejestrowane dość rzadko (zarówno wśród zwierząt, jak i ludzi) - pasożyt nie toleruje takiego klimatu. Większość przewoźników to imigranci, którzy pochodzą z różnych kontynentów. Mniej więcej kompletny obraz może dać wyniki specjalnych analiz. Zwykle mianowany:
- Rnga (pośrednia hemaglutynacja) . Ta metoda jest stosowana w badaniu syropu krwi. Zebrany materiał o objętości 5-7 ml umieszcza się w sterylnej probówce, a następnie umieszcza w tabletce z czerwonymi krwinkami. Jeśli tworzy się osad, jest to pewny znak, że pasożyt znajduje się w ciele. Reakcja NGA jest uważana za najdokładniejszą ze stosowanych analiz.
- RLA (lateksaglutynacja) . Syrovotoka krwi rozgrzewa się, następnie dodaje zawiesinę lateksu, tworząc kilka pojedynczych wtrąceń innych leków. Po „przewinięciu” talerzy z materiałem kolekcjonerskim na strzelcu, następuje wniosek. Obecność w oznaczeniu „++” lub „++++” wskazuje, że larwy aktywnie się rozwijają.
- Test alergii śródskórnej. Tuberkulinę leku wstrzykuje się w środkową część szyi lub fałd ogona (łydki - w łopatkę). Dawka zależy od wieku, norma dla dorosłych zwierząt wynosi 0, 2 ml, podczas gdy młode zwierzęta do jednego roku życia potrzebują 0, 15 ml. U zdrowych zwierząt, 12–20 godzin po wstrzyknięciu, pojawia się obrzęk, który wzrasta w ciągu 2-3 dni. W reakcji opóźnionej (48 godzin) podawana jest kolejna iniekcja, której wyniki dają całkowitą jasność.
To ważne! Niechcianych „gości” można wykryć poprzez dokładne zbadanie języka i ust. To prawda, że krowy po prostu nie można podawać w ręce (jest to również objaw, choć pośredni). Często używane i poubojowe badanie tusz. Najpierw wykonuj różne nacięcia mięśni serca, języka i więzadła do żucia. Aby uzyskać dokładniejszy wynik, mięśnie lędźwiowe i szyjne są cięte w ten sam sposób.
Larwy stają się widoczne, gdy świetlówka jest skanowana przez ciemny pokój. Pasożyty są podświetlone na czerwono lub bordo. Podczas oglądania mrożonego mięsa efekt będzie taki sam, ale cysticercus umrze do tego czasu. Gotowane mięso przestaje „świecić” po 1, 5 godzinie obróbki cieplnej.
Czy leczenie jest możliwe
Leczenie chorób bydła, takich jak wągrzyca, jest skomplikowane ze względu na specyficzne działanie patogenu.
Przepisywanie leków wymaga dużego doświadczenia ze strony lekarza weterynarii. Silne leki przeciwhistaminowe nie są tu odpowiednie - ich działanie powoduje masową śmierć pasożytów, ale jednocześnie „wypchane” włókna mięśniowe wywołują zatrucie i stan zapalny.
W trakcie kursu znajdują się kompozycje na bazie praziquantelu - „Mebendazolu” i „Dronzit” . Pierwszy lek dodaje się do paszy w ilości 50 mg / kg. Kurs odbioru - 10 dni. Jeśli chodzi o „Droncyt”, to jego dawkę określa tylko lekarz, który badał zwierzę (pożądane jest posiadanie wyników badań). 
Nic dziwnego, że ważną rolę przypisuje się prewencji, która może wyeliminować wszystkie te trudności.
Zapobieganie
Obejmuje cały szereg środków. Wymagane są następujące zdarzenia:
- bydło rzeźne tylko w rzeźniach, które posiadają cały niezbędny sprzęt z obowiązkową kontrolą tusz;
- gdy znaleziono więcej niż trzy larwy, wykonuje się cięcia kontrolne;
- w razie potrzeby - usuwanie techniczne zakażonych tusz.
Oczywiście nie należy zapominać o czynnikach sanitarnych i higienicznych:
- Układ „latryn” zamknięty.
- Utrzymuj czystość w boksie lub na farmie.
- Wypas na czystych obszarach, z dala od otwartych dołów i kanałów.
- Brak kontaktu z bezpańskimi zwierzętami.
- W przypadku dużych gospodarstw obowiązkowe są okresowe weryfikacje zwierząt i profesjonalne badanie personelu.
- Wreszcie, dokładna obróbka mięsa przed jedzeniem. Ostrożne pieczenie lub gotowanie nie da pasożytowi szansy na spacer wzdłuż łańcucha „osoba-zwierzę-jedzenie”.