- Opis i zdjęcie
- Gdzie rośnie
- Skład chemiczny
- Lecznicze właściwości bławatka
- Przeciwwskazania
- Zbieranie i suszenie surowców
Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!
Na łąkach znajduje się ogromna różnorodność dzikich kwiatów, które nie tylko cieszą się pięknym widokiem, ale mogą być również stosowane jako leki. Te rośliny obejmują chaber frygijski, który opisujemy w naszym artykule.Opis i zdjęcie
Chaber frygijski jest bardzo podobny do swojego „łąkowego” krewnego. Ma rozgałęzioną łodygę, której wysokość wynosi 1 metr, czasem trochę więcej. Charakteryzuje się dużymi koszami, na których znajdują się liliowo-różowe kwiaty. Są one reprezentowane przez dwa typy: w kształcie lejka wzdłuż krawędzi i rurowy w środku.
To ważne! Kwiat słabo rośnie na kwaśnej glebie - do sadzenia roślin trzeba w nim robić wapień. Roślina ma żebrowany łodygę, która często nie ma zielonego koloru, ale ciemnofioletowy. Górną część łodyg i pędów bocznych zdobią kosze kwiatowe w postaci kulek, owinięte w ściśle przylegające kwiaty, pomalowane na brąz. Kosze łączą się i tworzą kwiatostan corymbose. Kwiat rozciął dolne liście ogonków liściowych. Łodyga pozostawia siedzące, szerokie i duże, ich długość wynosi 10-15 cm, a szerokość - 3-4 cm. Na liściach i łodydze występuje lekkie pokwitanie.
Gdzie rośnie
Siedlisko siedliskowe to dziury w rzece, zarośla krzewów. Często chabry można znaleźć w pobliżu wierzb trekhtychinkovyh, na łąkach wodnych. Także polany i rzadkie lasy są domem dla kwiatu.
Skład chemiczny
Obecnie skład chemiczny bławatka nie jest w pełni zrozumiały, ale roślina ta jest magazynem:
- pigmenty i glikozydy cyjanogenne;
- antocyjany;
- saponiny;
- taniny;
- olejek eteryczny;
- witaminy (rityna, kwas askorbinowy itp.);
- pierwiastki śladowe (selen, mangan, żelazo, cynk).
Lecznicze właściwości bławatka
Roślina jest używana do celów leczniczych od czasów starożytnych. Służył jako środek moczopędny, dobrze radził sobie z przeziębieniami, gorączkami i chorobami wątroby. Zaleca się stosowanie kwiatów jako terapii uzupełniającej w przypadku następujących chorób:
- obrzęk różnego pochodzenia;
- dyskineza żółciowa;
- zapalenie pęcherzyka żółciowego i inne choroby wątroby.
- zapalenie spojówek;
- zapalenie powiek;
- hemeralopia;
- zespół zmęczenia oczu;
- zmniejszona ostrość widzenia.
- promowanie leczenia chorób przewodu pokarmowego;
- normalizować poziom cukru we krwi;
- poprawa funkcji serca;
- wyeliminować zaburzenia neuropsychologiczne.
Przeciwwskazania
Nieprawidłowe użycie rośliny może zaszkodzić osobie, dlatego przed użyciem zawsze należy skonsultować się z lekarzem.
To ważne! Suszone chabry na słońcu nie są tego warte - staną się białe i stracą właściwości lecznicze. Nie zaleca się również przyjmowania chabrów w czasie ciąży, w przypadku krwawienia z macicy, dla dzieci poniżej 12 lat. Długotrwałe stosowanie prowadzi do nagromadzenia cyjanku w organizmie, co może niekorzystnie wpływać na samopoczucie. Dlatego maksymalny okres przyjmowania leków na bazie roślin wynosi 1 tydzień.
Zbieranie i suszenie surowców
Aby używać chabrów do celów leczniczych, należy je zbierać w okresie kwitnienia: od czerwca do września. Zazwyczaj leki są wykonane z kwiatów.
Po zebraniu marginalnych kwiatów, musisz starannie uporządkować, usunąć pojemnik, rurowe i wyblakłe marginalne kwiaty. Następnie chabry należy umieścić pod baldachimem i trzeba je rozłożyć cienką warstwą.
Przechowywać suszone rośliny mogą być 2 lata. Można określić, że kwiaty zostały prawidłowo wysuszone przez następujące funkcje:
- są bezwonne;
- mają jasny kolor;
- mają gorzki smak.
Wiesz? Wianek chabrowy przedstawiony na fladze Szwecji i jest symbolem państwa.
Chaber frygijski, jeśli jest właściwie stosowany, może poradzić sobie z wieloma dolegliwościami. Najważniejsze jest przestrzeganie zaleceń lekarza, a nie samoleczenie!