Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!

Lista roślin, które są z powodzeniem stosowane do celów leczniczych, jest tak szeroka, że zapamiętanie nazw każdego z nich jest bardzo, bardzo trudne.

Nic dziwnego, że niewielu słyszało o trawie onosme, która, nawiasem mówiąc, ma znaczne właściwości lecznicze. Dowiedzmy się więcej o cechach, zaletach i zastosowaniu tej rośliny.

Opis botaniczny

Trawa Onosma należy do rodziny Burachnikov, łącząc rośliny zielne, krzewy i półkrzewy. Obecnie istnieje kilka jego odmian, które różnią się od siebie nie tylko cechami botanicznymi, ale także ich środowiskiem. Jednak bez względu na rodzaj mowy, każda z nich może być użyta do leczenia określonej dolegliwości. Wszystkie rośliny tego rodzaju mają twardą szarość, szczeciniaste pokwitanie, a długość płytek liści może zmieniać się w granicach 3-5 cm, a szerokość ich liści zwykle sięga 0, 5 cm, znajdują się na prostych, zdrewniałych łodygach u podstawy. Kwiaty Onosma - aktynomorficzne, kwiatostany - cymose. Łącząc kwiaty tworzą rodzaj loków. Korale rośliny zwykle mają jasnożółty kolor, chociaż istnieją odmiany białe, różowe, niebieskawe, a nawet wielobarwne: wiele zależy od konkretnego gatunku. Jeśli chodzi o okres kwitnienia, każdy gatunek ma swój własny, choć często zaczyna się w maju i kończy bliżej środka lata.

Jako owoce onosmy prezentowane są stosunkowo małe jajowate nakrętki o trzech bokach, osiągające długość 3-6 mm.

Wiesz? Nazwa „onosma” pochodzi z greki i jest składnikiem dwóch słów: „ onos ” - osioł i „ osme ” - zapach.

Skład chemiczny

Niestety bardzo mało jest informacji o składzie chemicznym tej rośliny. Jedyną rzeczą, którą można powiedzieć, jest to, że onosma ma jedną z cech chemotaksonomicznych charakterystycznych dla wielu innych roślin z rodziny Buracznikow - obecności kwasu litosferowego w kłączu.

Spread

Rośliny tego rodzaju można znaleźć na Kaukazie, na terytorium Morza Śródziemnego, na Uralu i na południowych terenach Syberii, w środkowej i południowo-wschodniej części Europy, a nawet w Azji Środkowej. Niektóre gatunki onosmy wybrały dla siebie niezwykle egzotyczne miejsca wzrostu: kamieniste obszary górskich wzgórz, skał, lasów i stref stepowych z rozrzedzonym powietrzem. W szczególności na skalistym terenie Krymu rośnie jeden z najpopularniejszych gatunków - Onosma Crimean.

Przeczytaj także dobroczynne właściwości i zastosowanie roślin: rozchodnik, jesienne krokusy, goryczki, trzciny, avran, gravilat, magonia, sos, oset, woodlice, bergenia, veynik, dope, bedwort, turzyca, kochanie, lyubki, zheleznitsy, Chervil.

Popularne gatunki

W rodzaju bylin i biennale zwanych dzisiaj „Onosma” istnieje około 145 gatunków, ale najczęściej ludzie spotykają się z krymskimi, piaszczystymi, wielolistnymi, najprostszymi, wielobarwnymi, don i odmianami barwiącymi. Ponadto powszechnie znane są Trans-Ural, wieża i biało-różowa onosma. Dowiedzmy się więcej o nich.

Najprostszy

Gatunek ten, podobnie jak wielu jego krewnych, jest byliną, osiągając wysokość 40 cm, w najprostszej onosmie lancetowate, podłużne płytki liściowe i duże różyczki są łączone w kwiatostany. Wysokość nie rozgałęziających się szypułek wynosi 15-30 cm Początek kwitnienia zbiega się z końcem wiosny i trwa do końca lata. Dojrzewanie ciemnoszarych orzechów (tylko 2-3 mm długości) występuje od początku czerwca do końca października. Gatunek ten często występuje w południowo-wschodniej części Federacji Rosyjskiej i na wschodzie Ukrainy.

Najprostsza jest nieco podobna do onosmy ponad-Ural, chyba że jest to roślina dwuletnia i ma słabsze biało-zielone łodygi. Kwitnienie występuje od późnej wiosny do połowy lata.

Multicolor

Ta odmiana jest reprezentowana przez dwuletnie zioła, zazwyczaj z kilkoma łodygami (do sześciu). Wysokość wielokolorowej onosmy sięga jednego metra, chociaż mogą pojawić się mniejsze okazy, z wysokości 20 cm. Rozgałęzienie łodyg następuje na ich środku, a wszystkie są gęsto pokryte szarawo-brązowymi, cienkimi włosami, chociaż pokwitanie na dole często ma bielszy odcień, a na górze jest czerwonawe lub żółte. Długość blach wynosi około 1-1, 5 cm, a szerokość 2-12 mm. Dolne ulotki są bardziej podłużne i splatane (bardziej rozwarte na końcach), a górne są podłużne i lancetowate, siedzące u podstawy. Kwiatostany wielobarwnej onosmy są reprezentowane przez stosunkowo małe, ale grube loki, a jeśli w nich są owoce, są one przedłużane i prostowane. Liście liniowe i lancetowate są stosunkowo wolne, osiągając długość 7-11 mm, chociaż po zakończeniu okresu kwitnienia wydłużają się jeszcze bardziej, do 16 mm. Długość korony rurowej wynosi 12–13 mm.

Charakteryzuje się wygiętymi zębami w kształcie trójkąta i potrójnym kolorem: pierwszym płowym, potem różowawym lub czerwonawym, a wreszcie ciemnoniebieskim. Pięciomilimetrowe pylniki onosmy praktycznie nie wybrzuszają się, zwykle łączą się tylko u podstawy i kończą wąskimi wypustkami na górze. Wraz z resztą zakładu sprawiają, że jest to doskonała opcja do dekorowania przestrzeni prywatnych.

Dowiedz się, jak rośliny są użyteczne i jak je stosować: czarny korzeń, trawa z piór, trawa drewniana, mieszek, rozmaryn dziki, storczyk, levzeyu, kąkol, estragon, budra, żywokost, akonit, enoteru, altea.

Don

Ten gatunek onosmy jest reprezentowany przez pół-krzewy, osiągające wysokość 35 cm, białawe łodygi są liczne i kwitnące, z bezowocnymi pędami. Płytki liściowe - lancetowate, z lekko zakręconymi krawędziami i gęstym omszeniem w postaci przylegających szczecin. Kwiatostan donosmy Don może być zarówno prosty, jak i podwójnie zwinięty, z kwiatami o prawidłowej formie. Ich kubki są głównie lancetowate, choć w częściach wolnych są bardziej lancetowato-liniowe, osiągając długość 9 mm, o szerokości 1, 5 mm. Korale o płatkach akordowych o długości 15-20 mm pomalowane na jasnożółty kolor. W całości, z wyjątkiem zębów, są nagie, w kształcie lejka rurowego. Kwitnienie występuje w maju-lipcu. Długość łodygi wynosi sześć milimetrów, mają rozkładające się owoce z przymocowanymi na nich orzechami, które dojrzewają bliżej lipca i sierpnia. Powielanie onosmy Dona (najczęściej) odbywa się metodą nasienia.

W oparciu o nazwę tej odmiany łatwo jest odgadnąć, gdzie można ją spotkać: w pobliżu Donetów Don i Seversky, a raczej w ich środkowej i dolnej części. Na terytorium Ukrainy występuje także wzdłuż brzegów rzek Suchej Volnovakhy i Krynki, choć zakres wzrostu onomy obejmuje cały region Doniecka, Charkowa i Ługańska. Idealnym substratem dla gatunku Don opisanej rośliny będą otwarte erodowane kredy, zbocza wapienne i margli, a także piaski, granity, a czasem leśne piaskowce.

Zapoznaj się z użytecznymi właściwościami i przepisami na wykorzystanie konwalii, mniszka lekarskiego, bławatka, jaskierów, kostiumu kąpielowego, lubczyku, nivyanika, voronetów, rhodioli, mydlnicy lekarskiej, rozchodnika, deviaceli, aloesu, kalanchoe, rozmarynu.

Wielolistna

Osnoma jest rośliną zielną, osiągającą wysokość 15-30 cm, ma zielone liściaste płytki pokryte białym jedwabistym puchem i jasnożółte kwiaty. Rozmnażanie - nasiona, chociaż kiełkowanie nasion trudno nazwać wysokim.

To ważne! Onosma wielolistna to dość rzadka roślina, którą można znaleźć tylko w pobliżu Noworosyjsku, w Terytorium Krasnodaru iw górach Krymskich. Oznaczono w Czerwonej Księdze Federacji Rosyjskiej jako gatunek zagrożony, co jest w dużej mierze spowodowane czynnikiem ludzkim i wąską niszą ekologiczną.

Roślina świetnie czuje się na wapiennych, skalistych zboczach i skałach, na wysokości około 100-1000 m nad poziomem morza. W kulturze tego onosme przypisywana jest rola dekoracyjnego ogrodu.

Barwienie

Kolejna dwuletnia trawa, której łodygi kwiatowe osiągają 20-70 cm Każda próbka ma kilka pionowych, rozgałęzionych łodyg, które są pokryte włosiem na całej powierzchni (długość 1-3 mm). Poniżej znajdują się liście, których długość sięga 3-15 cm, o szerokości 3-15 mm. Wszystkie są wydłużone lub wydłużone, z włosiem na końcu i u podstawy. Ponadto pokwitanie jest widoczne na głównej żyle i wzdłuż krawędzi liści.

Kwiatostany barwnika onosma są silnie rozgałęzione, szypułki osiągają długość 1-2 mm, a długość przylistków odpowiada prawie długości kielicha (początkowo wartość ta odpowiada 6-11 mm, ale podczas wzrostu i rozwoju kwiatu wzrasta do 12-20 mm). Corolla osiąga długość 8-12, czasem 15 mm. Zazwyczaj jest on pomalowany na bladożółty kolor, często uzupełniony fioletowymi plamkami. Może być nagi lub lekko owłosiony, około 1/3 długości filiżanki. Owoce rośliny są reprezentowane przez gładkie orzechy o długości 3-4 m. Kwitnienie odmiany barwnika występuje w maju-czerwcu, po czym roślina umiera. Reprodukcja - tylko nasiona.

Odmianę tę można znaleźć na terytorium Morza Czarnego, Krymu, w niektórych miejscach w środkowej strefie europejskiej części Rosji (na przykład w regionach Woroneża i Biełgorodu).

Przeczytaj także o leczniczych właściwościach roślin: lipy, jesionu, orzecha mandżurskiego, czarnego bzu, głogu, dzikiej róży, berberysu, jodły.

Krymski

Jeden z najwybitniejszych przedstawicieli tego rodzaju, który nie jest na nic, znajduje się w Czerwonej Księdze jako gatunek zagrożony. Ta wieloletnia trawa, podobnie jak reszta jej krewnych, pokryta jest twardym szarym pokwitaniem, a jej wysokość wynosi 40 cm, część łodygi jest wyprostowana, płytki liściowe są lancetowate, wąskolistne, ułożone na przemian. Żółte kwiaty, podobnie jak łodygi, są lekko owłosione, bijaki charakteryzują się rurkowatym kształtem w kształcie dzwonu i są połączone w prosty parasol, nieco obniżony. Owoc tej różnorodności onosmy reprezentuje szarawa nakrętka. Podobnie jak wiele innych, roślina kwitnie od maja do lipca. Oczywiście Krym jest kolebką tej onosmy, choć często występuje w Europie. Odmiana wieży, która dorasta do 30 cm, jest pod wieloma względami podobna do krymskiej, jej kwiaty mają bogaty żółty kolor, a we wszystkich częściach widoczne jest twarde włosie. Kwitnienie zbiega się z pojawieniem się kwiatów w odmianie krymskiej.

Radzimy zapoznać się z korzyściami i szkodami ziół leczniczych: podbiału, nagietka, melisy, mięty, dziurawca, piołunu, gorzkiego i gojącego się, nieśmiertelnika, żeń-szenia.

Przydatne właściwości

Do celów terapeutycznych stosuje się wszystkie części onosmy, ponieważ zarówno liście, łodygi, jak i kwiaty rośliny mają bardzo korzystny wpływ na różne narządy i układy ciała. Na przykład wyróżnia się dobrze zaznaczoną zdolnością moczopędną, uspokajającą i hipotensyjną, dzięki której może normalizować pracę centralnego układu nerwowego, ciśnienie krwi, zmniejszać przepuszczalność i uszkodzenia sieci naczyń krwionośnych. Ponadto onosma ma pewien efekt miotropowy, obniżając ton gładkich mięśni narządów wewnętrznych i rozluźniając je.

W zależności od konkretnego rodzaju rośliny można mówić o jednej lub drugiej jej właściwości. Tak więc, jeśli odmiana krymska ma bardziej działanie moczopędne i uspokajające, to wielolistna cechuje się wyraźnymi właściwościami przeciwzapalnymi, przeciwbakteryjnymi i moczopędnymi.

Biorąc to wszystko pod uwagę, łatwo zgadnąć, że najcenniejszą onosmą będzie leczenie dolegliwości pęcherza moczowego, zwłaszcza problemów z oddawaniem moczu, i posłuży jako dobry sposób na wzmocnienie układu naczyniowego.

Aplikacja

Jak już powiedzieliśmy, najbardziej rozpowszechnione stosowanie ziołowej onosmy jest widoczne w medycynie, co można w pełni wyjaśnić dzięki jej właściwościom leczniczym. Jednak niektóre gospodynie domowe z powodzeniem stosują je w domu, rozwiązując codzienne zadania. Dowiedzmy się więcej o wszystkich możliwościach jego wykorzystania.

W medycynie

W większości zioło onosma jest wysoko cenione w medycynie tradycyjnej, choć dziś można już znaleźć oficjalne preparaty lecznicze, które obejmują również tę roślinę. Tak więc odpowiednio przygotowany wywar pomoże rozwiązać problem bólów głowy, nadciśnienia tętniczego i zwiększenia diurezy, a wszystko, czego potrzebujesz, to po prostu wlać 3 łyżki. l posiekane rośliny 400 ml wody, gotowanie mieszaniny przez pięć minut na małym ogniu. Gdy wywar jest dobrze zaparzony (zazwyczaj wystarczą dwie godziny), można go odsączyć i spożyć trzy razy dziennie.

Ból głowy można zwalczać przy pomocy wierzby, indyjskiej cebuli, kocimiętki, gałki muszkatołowej.

Aby przygotować podobny wywar na bezsenność i nadciśnienie, należy wymieszać kilka roślin, dodając do onosme koniczyny leczniczej Ural i pięciolistnego serdecznika, w stosunku 1: 1: 2 łyżki stołowe i zalać wrzącą wodą (1 szklanka) przez kilka godzin. Gotowy filtr infuzyjny i używaj za każdym razem przed jedzeniem trzy razy dziennie. Nawiasem mówiąc, uzdrowiciele trans-Ural stosują tylko miejscową, trans-Uralową onosmę w leczeniu, stosując ją do tworzenia wywarów z migreny i zwiększania diurezy. Jednocześnie rośliny reprezentujące najprostszą odmianę pomagają obniżyć ciśnienie krwi, zwiększyć amplitudę serca, pogłębić oddychanie i mają działanie przeciwgorączkowe i przeciwgorączkowe.

Wiesz? Przez długi czas lekarze z Syberii stosowali infuzje najprostszej onosmy w leczeniu wstrząsów, i chociaż nie ma oficjalnych informacji o korzyściach wynikających z takiej metody, istnieją również dowody na znaczenie takiego leczenia.

W życiu codziennym

Obecnie stosowanie onosmy w życiu codziennym nie jest tak rozległe, jak w celach medycznych, ale jednocześnie nie można nie zauważyć jego zdolności malarskich. Korzenie tej rośliny - dobry naturalny barwnik, dzięki któremu można łatwo zrobić coś czerwonego.

Kalina, nawłoci, szałwia, biała akacja, veronica, płucnik, tuja, krwawnik pospolity, oregano, pięciornik biały, eukaliptus, czubata kura, arnika, rumianek uważane są za uzdrowienie dla zdrowia kobiet.

W ginekologii

Uważa się, że onosma może być z powodzeniem stosowana do eliminowania problemów ginekologicznych, co jest w dużej mierze spowodowane jej działaniem moczopędnym, przeciwbakteryjnym i przeciwzapalnym. Tak więc z pomocą tej rośliny możesz walczyć z zapaleniem pęcherza i procesami zapalnymi w pochwie, a wszystko, czego potrzebujesz, aby upić się lub ugotować mieszaninę dziesięciu gramów suszonej trawy i szklanki płynu (weź 2-3 łyżki stołowe co 6-8 godzin).

To ważne! Żadnej rośliny nie można uznać za panaceum na eliminację jednej lub drugiej dolegliwości, dlatego też onosmy nie można uznać za jedyne prawidłowe rozwiązanie problemów ginekologicznych. Co więcej, nie ma oficjalnego potwierdzenia jego korzyści w tym obszarze, co oznacza, że kobieta używa rośliny na własne ryzyko i niebezpieczeństwo. To samo dotyczy leczenia onkologii.

Przeciwwskazania i skutki uboczne

Pomimo wszystkich swoich właściwości leczniczych, jak każde inne ziele, onosma ma pewne przeciwwskazania do jego stosowania. Dlatego przed przepisaniem terapii za pomocą samej rośliny lub leków na jej podstawie należy zawsze skonsultować się z lekarzem.

Onosma ma bardzo silny wpływ na organizm ludzki, który z czasem może prowadzić do różnych zakłóceń w jego pracy. Dlatego przede wszystkim należy unikać jego stosowania przez osoby z indywidualną wrażliwością na składniki rośliny, kobiety w ciąży i karmiące oraz dzieci poniżej 12 lat. W przypadku poważnych chorób układu moczowo-płciowego, przygotowanie każdej infuzji leczniczej musi być skoordynowane z lekarzem, w przeciwnym razie nie można wykluczyć komplikacji stanu. Wśród skutków ubocznych stosowania onosmy należy podkreślić reakcje alergiczne i możliwy obrzęk błon śluzowych, chociaż ten ostatni charakterystyczny jest głównie w przypadku przedawkowania i występują poważne problemy z niektórymi narządami.

Dorastanie

Dowiedziawszy się o właściwościach leczniczych tej lub innej rośliny, wielu ludzi po prostu marzy o zdobyciu takiego „asystenta” na swojej fabule, ale aby się zakorzenił i naprawdę ujawnił swój naturalny potencjał, musi stworzyć dla niego korzystne warunki. Onosma nie jest wyjątkiem w tym względzie, więc dowiedzmy się o wymaganiach rośliny odnośnie składu gleby, miejsca sadzenia i innych cech uprawy.

Gleba i nawóz

Gleba i jej wartość odżywcza są głównymi składnikami udanego procesu uprawy onosmy. W tym przypadku mówimy o lekkich glebach gliniastych lub piaszczystych, z reakcją neutralną lub lekko zasadową i dobrym systemem odwadniającym. Roślina nie potrzebuje żadnych specjalnych opatrunków, ale aby utrzymać jej dobry stan, warto dodać wapno gaszone do gleby.

Dowiedz się więcej o typach gleby, kwasowości gleby i odtlenianiu gleby oraz drenażu działek.

Wybór lokalizacji i oświetlenia

Idealnym miejscem do uprawy onosmy będą obszary terytorium chronione przed wiatrem i dobrze oświetlone przez słońce. Резкие порывы ветра, как и попадание значительного количества осадков, могут крайне отрицательно сказаться на состоянии растения, поэтому при необходимости, с ветреной стороны его лучше чем-то отгородить.

Warunki temperaturowe

Оносма отлично чувствует себя в средней климатической зоне, но в особенно суровые зимы может погибнуть. Поэтому, если в летнее время (с температурой до +30°C), растение будет чувствовать себя более-менее нормально, то зимой, когда столбики градусников опускаются ниже нуля, его придется укрывать, дополнительно защищая от холода специальными материалами (например, спандексом или обычной мешковиной).

Посев и размножение

Размножение оносмы может выполняться двумя самыми распространенными способами: высевом в почву семян и высадкой заранее заготовленных черенков, возможно, нарезанных с дикого растения. Разумеется, в каждом из этих случаев будут свои особенности выполнения процедуры.

Nasiona

Семенное размножение - наиболее простой вариант получения оносмы на своем участке. Для этого всего лишь стоит прорастить сеянцы в отдельных горшочках, при комнатной температуре, а затем высадить их на постоянное место произрастания. Высев семян обычно выполняют в весеннее время, используя для этих целей легкий и увлажненный субстрат, хотя нередко посадку проводят в осеннее время, что называется «под зиму».

Sadzonki

Этот вариант отлично подходит для летнего разведения оносмы, путем изначальной высадки черенков в парник. Их срезают с приходом первого устойчивого тепла и укореняют в затененном месте, на что понадобиться не менее 10-12 дней. Надо отметить, что для средней климатической полосы этот вариант менее удачный, чем первый, так как при отсутствии должного температурного уровня, укоренение посадочного материала будет очень проблематичной задачей.

Podlewanie i wilgoć

Оносма не очень любит влагу, а переизбыток воды у корневой системы и вовсе может ее погубить. Именно поэтому полив нужно проводить только в самые жаркие летние дни, чтобы излишек влаги быстро испарился из почвы. Кроме того, оградить корневую систему растений от загнивания поможет и организация хорошей дренажной системы. С приходом осени поливы сокращают, а в дождливое время и вовсе отменяют.

To ważne! Отвести лишнюю воду из участков, размещенных на склонах, поможет организация дренажных ям. Их выкапывают в самых нижних частях сада и заполняют более толстыми слоями песка и гравия. Именно сюда будет стекать вода, оставляя нетронутой корневую систему растений.

Choroby i szkodniki

Оносма отличается достаточно крепким «здоровьем» и при выращивании в саду вредители и болезни ей нестрашны. Однако в тепличных условиях растение нередко поражает тля и белокрылки, нападающие на молоденькие саженцы или черенки с уже показавшимися листочками.

Узнайте больше о методах борьбы с белокрылкой и тлей.

Заготовка полезного сырья

Все части растения, при правильной заготовке и использовании, могут быть очень полезны, ведь и цветы, и листья, и стебли обладают хорошим запасом важных для организма веществ. Заготовкой оносмы начинают заниматься в период цветения и буйства растения, подбирая для этого сухой и безветренный день. Сушка собранного сырья выполняется в темном, хорошо проветриваемом месте, после чего его помещают в бумажные пакеты и оставляют в хорошо вентилируемых и сухих помещениях со средними температурными показателями. В таких условиях срок хранения оносмы обычно составляет около 1 года.

Sposób użycia

Некоторые популярные рецепты народной медицины с применением оносмы уже были описаны выше, но на самом деле их существует намного больше, ведь тут все зависит от конкретного недуга и особенностей его течения. Вот еще несколько распространенных вариантов применения указанного растения.

Избавиться от лихорадки и облегчить течение гипертонической болезни поможет настой из столовой ложки измельченной оносмы и стакана кипятка, которые после смешивания оставляют для настаивания на протяжении двух часов. Готовое средство процеживают, а затем употребляют по 1-2 ст. ложки перед приемом пищи.

При бесплодии женщинам рекомендуют использовать растение, предварительно измельченное до порошкообразного состояния. Для этого высушенные части оносмы перепускают через мясорубку (можно вместе с веточками), а затем готовый порошок принимают трижды в день за полчаса до еды, предварительно смешав с 1 чайной ложечкой меда. Конечно, кому-то приведенные рецепты сразу помогут справиться с проблемой, а кому-то понадобиться более серьезное лечение, с применением оносмы только в качестве вспомогательного средства. Однако, несмотря на неизвестность конечного результата, пользу описанной травы для человеческого организма отрицать бессмысленно, поэтому после консультации со своим лечащим врачом можете довериться и народной медицине.

Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!

Kategoria:

Ogrodnik