Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!
Reflektory mogą pracować na napięciu 220 V lub 12 V. Niezależnie od napięcia łączy się je równolegle (w pętli lub osobnymi przewodami) lub szeregowo (wianek). Różnica polega na tym, że zasilanie punktu 12V jest dostarczane przez transformator obniżający napięcie. Przekształca napięcie sieciowe 220 woltów w wymagane 12. Bardziej szczegółowo porozmawiamy o tym, jak podłączyć reflektory do przełączników jedno- i dwuklawiszowych.
Niektóre reflektory działają na 12 V. Aby je zasilić, należy zainstalować przetwornicę (mówi się też o transformatorze lub sterowniku).Wraz z rozwojem technologii pojawiły się spoty, które mogą działać z 220 V. Taki schemat jest co najmniej trochę, ale prostszy, ponieważ ostatnio coraz częściej wymagane jest podłączenie reflektorów do sieci bezpośrednio, bez przetwornic.
Połączenie szeregowe
Ten obwód jest łatwy do wykonania, wymaga kilku przewodów, ale reflektory można łączyć szeregowo tylko w stosunkowo niewielkiej ilości - pięć lub sześć sztuk. Główną wadą tej metody jest to, że lampy nie będą świecić z pełną mocą. Kolejna wada: jeśli jedna lampa ulegnie awarii (przepaleniu), wszystkie lampy przestaną działać, ponieważ obwód zostanie zerwany. Aby przywrócić funkcjonalność, musisz sprawdzić każdy z nich.
Schemat jest bardzo prosty - faza kolejno omija wszystkie lampy, a na wyjściu tej ostatniej podawane jest zero. Schemat okablowania ze skrzynką przyłączeniową i przełącznikiem znajduje się poniżej.
Uważaj podczas pracy: przełącznik musi mieć fazę, która idzie dalej do lamp. Zero (neutralny) - podawany bezpośrednio do ostatniej lampy w łańcuchu. Jest to ważne dla prawidłowej pracy obwodu, jak również dla bezpieczeństwa.
Jeśli masz okablowanie trójżyłowe - oprócz zera i fazy jest również przewód uziemienia ochronnego, jest on pobierany bezpośrednio z kostki uziemiającej i doprowadzany do każdej z opraw do odpowiedniego zacisku. Możesz wziąć „masę” w pobliskim gniazdku lub na przełączniku.
Praktyczne wykonanie tego obwodu jest wygodniejsze nie kablem, a przewodami - w końcu jeden przewód jest ciągle przerywany omijając wszystkie lampki, a zero idzie w całości od puszki do ostatnie urządzenie oświetleniowe. Ale znowu ten typ połączenia prawie nigdy nie jest używany.
Schematy połączeń równoległych
Po połączeniu równoległym wszystkie lampy będą świecić z normalną intensywnością, więc ten obwód jest bardziej popularny, mimo że potrzeba więcej przewodników.Aby podłączyć dowolną liczbę wbudowanych lamp (nawet z lampami LED), użyj niepalnego kabla VVG ng 21,5 lub 31,5 (przewód trójżyłowy jest używany, jeśli okablowanie jest uziemione). Możliwe jest użycie kabla VVG ng ls (niepalny o zmniejszonej emisji dymu podczas spalania), ale jest to opcjonalne. Może być okrągły lub płaski=to nie ma znaczenia, ale niepalny to konieczność, zwłaszcza jeśli masz drewnianą podłogę.
Sposoby
Połączenie równoległe można zrealizować na dwa sposoby:
- każda lampa ma parę przewodów (wiązka);
- połączenie łańcuchowe - gdy oba przewody na przemian idą do opraw, a dalej od wyjścia.
Stokrotka połączenia
Rozważmy schematy. Poniższy rysunek pokazuje, jak poprowadzić drut za pomocą łańcuszka. Z puszki wychodzi kabel, idzie do pierwszej lampy, kolejny kawałek kabla jest podłączony do wyjścia tej lampy, który rozciąga się do następnej lampy.W ten sposób połączone są wszystkie światła.
Fizycznie wygląda jak na zdjęciu poniżej. Kilka długości kabla łączy oprawy jedna po drugiej.
Jeśli chcesz podzielić urządzenia oświetleniowe na dwie grupy, są one podłączone do przełącznika dwubiegunowego. Obwód staje się nieco bardziej skomplikowany, ale tylko dlatego, że zwiększa się liczba przewodów.
Przykład realizacji można zobaczyć na filmie. Możesz użyć innych terminali, ale sama metoda jest dobrze pokazana.
Ray
W przypadku połączenia belkowego każde urządzenie oświetleniowe ma swój własny kawałek kabla. Metoda jest kosztowna pod względem zużycia kabla, ale bardziej niezawodna pod względem pracy: w przypadku awarii nie świeci tylko jeden punkt świetlny. W takim przypadku sensowne jest rozciągnięcie kabla od puszki połączeniowej wzdłuż sufitu do środka pomieszczenia i zamocowanie go tam.Od tego miejsca zacznij ciągnąć kable do każdej oprawy wpuszczanej.
Zwróć uwagę na obrazek po prawej stronie. Pokazuje, że przewody do lamp i oddzielnie od zera odbiegają od przewodu fazowego. Ponieważ w jednym miejscu jest dużo drutów, musisz wybrać niezawodną metodę. Jeśli druty są jednordzeniowe i nie ma zbyt wielu lamp, możesz je przekręcić, ale wtedy trzeba będzie dobrze zacisnąć szczypcami, a następnie przyspawać. Nie najłatwiejszy sposób, a połączenie jest jednoczęściowe. Ale niezawodny. Druga metoda jest prostsza: zainstaluj złącze z wymaganą liczbą wejść na każdym przewodzie kabla i podłącz do nich przewody. Do podłączenia odpowiedniej liczby przewodów można użyć listew zaciskowych Wago. Są niezawodne, łatwe w montażu, ale w przyzwoitej cenie (lepiej nie brać podróbek).
Inną opcją są konwencjonalne złączki śrubowe. Są tanie i dość niezawodne, ale będziesz musiał założyć zworki na wszystkie zaangażowane zaciski od strony, w której chcesz podłączyć kabel. Więc wszystkie przewody będą pod napięciem.
Pomimo wysokiej niezawodności metoda jest rzadko stosowana - koszty są wysokie, a połączenie dużej ilości przewodów w jednym punkcie przy zachowaniu wysokiej jakości jest problematyczne.
Podłączanie reflektorów 12 V
Obwody są dokładnie takie same, ale kabel z przełącznika idzie do konwertera, a z wyjścia konwertera do lamp.
Jeśli reflektorów jest dużo, wolą podłączyć je do dwóch klawiszy. W takim przypadku wymagane są dwa transformatory (zasilacz, adapter). Schemat nie wygląda na dużo bardziej skomplikowany - są dwie gałęzie. W razie potrzeby możesz znaleźć przełączniki dla trzech kluczy lub możesz umieścić kilka w pobliżu. Ale jeśli potrzebujesz zmienić oświetlenie w szerokim zakresie, lepiej zainstalować ściemniacz.
Jak rozumiesz, obwody różnią się tylko obecnością lub brakiem transformatora. Więc łatwo będzie wdrożyć resztę schematów.
Wybór mocy falownika/transformatora
Aby oświetlenie działało prawidłowo, konieczne jest, aby moc sterownika była o 15-20% większa niż wszystkich podłączonych do niego odbiorników. Na przykład musisz wybrać transformator obniżający napięcie, aby podłączyć 8 reflektorów, w których zostaną zainstalowane żarówki o mocy 40 W. Całkowita moc wszystkich lamp wyniesie 320 watów. Transformator będzie wymagany dla 380-400 W.
Oczywiste jest, że im więcej podłączonych źródeł światła, tym mocniejszy konwerter będzie wymagany. Ale wraz ze wzrostem mocy rośnie cena i rozmiar urządzenia. Ponadto wydajne transformatory mogą być trudne do znalezienia. I jeszcze jedno: ukrycie dużego i ciężkiego pudła może być trudne. Dlatego w tym przypadku dzielona jest duża grupa lamp, a każda z nich ma swój własny przetwornicę, ale o mniejszej mocy (jak podłączyć reflektory w tym przypadku widać na powyższym schemacie).
Mocowanie
Aby prawidłowo podłączyć reflektory, trzeba nie tylko dobrać odpowiedni obwód. Konieczne jest przestrzeganie określonej kolejności czynności, która zależy od rodzaju sufitu.
W sufitach napinanych
Reflektory są zwykle instalowane z sufitami podwieszanymi lub napinanymi. Jeśli sufity są rozciągnięte, wszystkie druty są układane z góry. Mocuje się je do sufitu bez podłączania do zasilania, lampy stawia się i mocuje na zawiesiach, następnie podłącza się do nich przewody i sprawdza działanie.
Przed montażem sufitów napinanych wyłącz zasilanie, wyjmij lampy i wyjmij części, na które może mieć wpływ temperatura. Po zamontowaniu sufitów napinanych wycinane są otwory w materiale (lampy są widoczne lub wyczuwalne), zakładane są pierścienie uszczelniające, a następnie montowane są lampy.
W sufitach gipsowo-kartonowych
W przypadku sufitu z płyt gipsowo-kartonowych można zastosować ten sam schemat, jednak montaż opraw należy wykonać po szpachlowaniu sufitu. Oznacza to, że rozłóż okablowanie, pozostawiając końce okablowania swobodnie zwisające. Aby uniknąć problemów z określeniem lokalizacji opraw oświetleniowych, konieczne jest sporządzenie szczegółowego planu z dokładnymi odległościami od ścian i od siebie. Zgodnie z tym planem wykonuje się oznaczenia i wycina otwory wiertłem z koroną o odpowiednim rozmiarze. Ponieważ małe ruchy - kilka centymetrów - mogą być podczas cięcia kabla, pozostaw margines 15-20 cm, to wystarczy (ale nie zapominaj, że druty są przymocowane do głównego sufitu i powinny iść 7- 10 cm poza poziom płyty gipsowo-kartonowej Jeśli końce są za długie zawsze można je skrócić, ale nadbudowanie to duży problem.
Istnieje drugi sposób mocowania reflektorów do sufitu z płyt gipsowo-kartonowych.Jest używany, jeśli źródeł światła jest niewiele - od czterech do sześciu sztuk. Cała instalacja reflektorów wraz z okablowaniem odbywa się po zakończeniu pracy z sufitem. Przed przystąpieniem do montażu przewód/przewody z puszki wyprowadza się poza poziom stropu. Po zakończeniu prac związanych ze szpachlowaniem i szlifowaniem wykonuje się oznaczenia, wierci się otwory. Przechodzi przez nie kabel, wyciągając końce. Po tym, jak sami zamontują lampy.
Nie jest to trudne, ale tej metody nie można nazwać poprawną: kable po prostu leżą na płycie gipsowo-kartonowej, co zdecydowanie nie spełnia przepisów przeciwpożarowych. Nadal można na to przymknąć oko, jeśli podłoga jest betonowa, kabel jest niepalny, przekrój przewodów nie jest mały, przewody są prawidłowo podłączone.
W przypadku podłóg drewnianych zgodnie z PUE wymagane jest układanie w niepalnych korytkach metalowych (kanałach kablowych) lub rurach metalowych. Takie okablowanie można zamontować tylko przed rozpoczęciem pracy z sufitem.Łamanie zasad instalacji jest bardzo niepożądane - drewno, prąd, wytwarzanie ciepła podczas pracy nie jest najbezpieczniejszą kombinacją.