Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!

Styczniki lub rozruszniki magnetyczne służą do zasilania silników lub innych urządzeń. Urządzenia przeznaczone do częstego włączania i wyłączania. Schemat połączeń rozrusznika magnetycznego dla sieci jednofazowej i trójfazowej zostanie omówiony dalej.

Styczniki i rozruszniki - czym się różnią

Zarówno styczniki jak i rozruszniki przeznaczone są do zamykania/otwierania styków w obwodach elektrycznych, najczęściej obwodach mocy. Oba urządzenia zbudowane są na bazie elektromagnesu, mogą pracować w obwodach prądu stałego i przemiennego o różnej mocy - od 10 V do 440 V DC i do 600 V AC. Mieć:

  • pewna liczba styków roboczych (zasilających), przez które dostarczane jest napięcie do podłączonego obciążenia;
  • ilość styków pomocniczych - do organizacji obwodów sygnałowych.

Więc jaka jest różnica? Jaka jest różnica między stycznikami a rozrusznikami. Przede wszystkim różnią się stopniem ochrony. Styczniki mają potężne komory łukowe. Wynikają z tego dwie inne różnice: ze względu na obecność gaśnic łukowych styczniki są duże i ciężkie, a także są stosowane w obwodach o dużych prądach. Dla małych prądów - do 10 A - produkowane są tylko rozruszniki. Nawiasem mówiąc, nie są one produkowane dla dużych prądów.

Jest jeszcze jedna cecha konstrukcyjna: rozruszniki są produkowane w plastikowej obudowie, wyprowadzone są tylko styki. Styczniki w większości przypadków nie posiadają obudowy, dlatego należy je montować w obudowach ochronnych lub skrzynkach, które będą chroniły przed przypadkowym kontaktem z częściami pod napięciem, a także przed deszczem i kurzem.

Poza tym istnieje pewna różnica w celu. Rozruszniki przeznaczone są do rozruchu asynchronicznych silników trójfazowych. Posiadają więc trzy pary styków zasilających – do podłączenia trzech faz, oraz jeden pomocniczy, przez który po zwolnieniu przycisku „start” nadal płynie prąd do pracy silnika. Ale ponieważ taki algorytm działania jest odpowiedni dla wielu urządzeń, jest przez nie podłączonych wiele różnych urządzeń - obwody oświetleniowe, różne urządzenia i urządzenia.

Najwyraźniej ponieważ „wypełnienie” i funkcje obu urządzeń są prawie takie same, w wielu cennikach rozruszniki nazywane są „stycznikami małogabarytowymi”.

Budowa i zasada działania

Aby lepiej zrozumieć schematy połączeń rozrusznika magnetycznego, musisz zrozumieć jego urządzenie i zasadę działania.

Podstawę rozrusznika stanowi obwód magnetyczny i cewka indukcyjna. Obwód magnetyczny składa się z dwóch części - ruchomej i nieruchomej. Wykonane są w formie liter „Ш” ustawionych „stopami” względem siebie.

Dolna część jest przymocowana do korpusu i jest nieruchoma, górna część jest obciążona sprężyną i może się swobodnie poruszać. Cewka jest zainstalowana w szczelinie dolnej części obwodu magnetycznego. W zależności od sposobu uzwojenia cewki zmienia się wartość stycznika. Są cewki na 12 V, 24 V, 110 V, 220 V i 380 V. Na górze obwodu magnetycznego znajdują się dwie grupy styków - ruchome i nieruchome.

W przypadku braku zasilania sprężyny ściskają górną część obwodu magnetycznego, styki pozostają w swoim pierwotnym stanie. Kiedy pojawi się napięcie (na przykład wciśnięty przycisk start), cewka generuje pole elektromagnetyczne, które przyciąga górną część rdzenia. W tym samym czasie styki zmieniają swoje położenie (zdjęcie po prawej stronie na zdjęciu).

W przypadku zaniku napięcia zanika również pole elektromagnetyczne, sprężyny dociskają ruchomą część obwodu magnetycznego do góry, styki wracają do pierwotnego stanu. Taka jest zasada działania rozrusznika elektromagnetycznego: po przyłożeniu napięcia styki zamykają się, a po utracie napięcia otwierają się.Do styków można przyłożyć dowolne napięcie i podłączyć do nich - nawet stałe, nawet zmienne. Ważne aby jego parametry nie były większe od deklarowanych przez producenta.

Jest jeszcze jeden niuans: styki rozrusznika mogą być dwojakiego rodzaju: normalnie zamknięte i normalnie otwarte. Z nazw wynika zasada ich działania. Styki normalnie zwarte są rozłączone po wyzwoleniu, styki normalnie otwarte są zamknięte. Drugi typ służy do zasilania i jest najbardziej powszechny.

Schematy połączeń rozrusznika magnetycznego z cewką 220V

Zanim przejdziemy do schematów, zastanówmy się, jakie i jak można połączyć te urządzenia. Najczęściej wymagane są dwa przyciski - „start” i „stop”. Mogą być wykonane w oddzielnych przypadkach i mogą być pojedynczym przypadkiem. To jest tak zwany post z przyciskiem.

Z osobnymi przyciskami wszystko jasne - każdy ma po dwa styki.Zasilanie jest dostarczane do jednego, opuszcza drugie. W poście są dwie grupy kontaktów - po dwie dla każdego przycisku: dwie na start, dwie na stop, każda grupa po swojej stronie. Zwykle jest też zacisk uziemienia. Nic skomplikowanego.

Podłączenie rozrusznika z cewką 220 V do sieci

Właściwie opcji podłączenia styczników jest wiele, opiszemy kilka. Schemat podłączenia rozrusznika magnetycznego do sieci jednofazowej jest prostszy, więc zacznijmy od niego - łatwiej będzie to dalej rozgryźć.

Zasilanie, w tym przypadku 220 V, pochodzi z zacisków cewki oznaczonych jako A1 i A2. Oba te styki znajdują się w górnej części obudowy (patrz zdjęcie).

Jeżeli podłączymy przewód z wtyczką do tych styków (jak na zdjęciu), urządzenie będzie działać po włożeniu wtyczki do gniazdka. Jednocześnie do styków mocy L1, L2, L3 można przyłożyć dowolne napięcie i będzie można je usunąć, gdy rozrusznik zostanie wyzwolony odpowiednio ze styków T1, T2 i T3.Np. wejścia L1 i L2 mogą być zasilane stałym napięciem z akumulatora, który zasili jakieś urządzenie, które trzeba będzie podłączyć do wyjść T1 i T2.

Przy podłączaniu zasilania jednofazowego do cewki nie ma znaczenia, które wyjście podać zero i która faza. Możesz przełączać przewody. Jeszcze częściej faza jest dostarczana do A2, ponieważ dla wygody ten styk jest również wyprowadzany na spodzie obudowy. A w niektórych przypadkach wygodniej jest go użyć i podłączyć „zero” do A1.

Ale, jak rozumiesz, taki schemat podłączenia rozrusznika magnetycznego nie jest szczególnie wygodny - możesz również bezpośrednio zasilać przewody ze źródła zasilania, integrując konwencjonalny przełącznik nożowy. Ale są znacznie ciekawsze opcje. Na przykład możesz zasilić cewkę przez przekaźnik czasowy lub czujnik światła i podłączyć do styków linię zasilającą oświetlenia ulicznego. W tym przypadku faza rozpoczyna się na styku L1, a zero można pobrać podłączając do odpowiedniego złącza wyjściowego cewki (na zdjęciu powyżej jest to A2).

Schemat z przyciskami start i stop

Rozruszniki magnetyczne są najczęściej ustawione na włączanie silnika elektrycznego. Wygodniej jest pracować w tym trybie, jeśli dostępne są przyciski „start” i „stop”. Są one połączone szeregowo z obwodem zasilania fazowego do wyjścia cewki magnetycznej. W tym przypadku obwód wygląda jak na poniższym rysunku. Proszę zauważyć, że

Ale przy tej metodzie włączania rozrusznik będzie działał tylko na czas przytrzymania przycisku „start”, a nie jest to wymagane do długotrwałej pracy silnika. Dlatego do obwodu dodawany jest tak zwany obwód samopobierający. Realizuje się to za pomocą styków pomocniczych na rozruszniku nr 13 i nr 14, które są połączone równolegle z przyciskiem start.

W tym przypadku, po powrocie przycisku START do pierwotnego stanu, prąd nadal płynie przez te zamknięte styki, ponieważ magnes został już przyciągnięty.A zasilanie jest dostarczane do momentu przerwania obwodu przez naciśnięcie przycisku „stop” lub zadziałanie przekaźnika termicznego, jeśli taki występuje w obwodzie.

Zasilanie silnika lub innego obciążenia (faza z 220 V) jest doprowadzane do dowolnego styku oznaczonego literą L, a odbierane ze styku znajdującego się pod nim oznaczonego T.

Szczegółowo w jakiej kolejności lepiej łączyć przewody pokazano w następnym filmie. Cała różnica polega na tym, że używane są nie dwa oddzielne przyciski, ale słupek przycisku lub stacja przycisku. Zamiast woltomierza będzie można podłączyć silnik, pompę, oświetlenie, dowolne urządzenie działające na 220 V.

Podłączenie silnika asynchronicznego 380V przez rozrusznik cewkowy 220V

Ten obwód różni się tylko tym, że trzy fazy są podłączone do styków L1, L2, L3, a także trzy fazy idą do obciążenia. Jedna z faz jest uruchamiana na cewce rozrusznika - styki A1 lub A2.Na rysunku jest to faza B, ale najczęściej jest to faza C, ponieważ jest mniej obciążona. Drugi styk jest podłączony do przewodu neutralnego. Założona jest również zworka, która utrzymuje zasilanie cewki po zwolnieniu przycisku START.

Jak widać schemat niewiele się zmienił. Tylko dodał przekaźnik termiczny, który ochroni silnik przed przegrzaniem. Kolejność montażu znajduje się w następnym filmie. Różni się tylko montaż grupy styków - wszystkie trzy fazy są połączone.

Schemat podłączenia silnika do tyłu poprzez rozruszniki

W niektórych przypadkach konieczne jest zapewnienie obrotów silnika w obu kierunkach. Na przykład do obsługi wciągarki w niektórych innych przypadkach. Zmiana kierunku obrotów następuje na skutek odwrócenia faz - gdy podłączony jest jeden z rozruszników, należy zamienić dwie fazy (np. faza B i C). Obwód składa się z dwóch identycznych rozruszników i bloku przycisków, w skład którego wchodzi wspólny przycisk „Stop” oraz dwa przyciski „Wstecz” i „Dalej”.

Dla zwiększenia bezpieczeństwa dodano przekaźnik termiczny, przez który przechodzą dwie fazy, trzecia jest zasilana bezpośrednio, ponieważ ochrona dwóch jest więcej niż wystarczająca.

Rozruszniki mogą być z cewką 380 V lub 220 V (wskazane w specyfikacji na okładce). Jeśli jest to 220 V, jedna z faz (dowolna) jest dostarczana do styków cewki, a „zero” jest dostarczane do drugiej z ekranu. Jeśli cewka ma napięcie 380 V, podawane są do niej dowolne dwie fazy.

Należy również pamiętać, że przewód od przycisku zasilania (w prawo lub w lewo) nie jest podawany bezpośrednio do cewki, ale przez trwale zamknięte styki innego rozrusznika. Styki KM1 i KM2 są pokazane obok cewki rozrusznika. W ten sposób realizowana jest blokada elektryczna, która uniemożliwia jednoczesne załączenie dwóch styczników.

Ponieważ nie wszystkie rozruszniki mają styki normalnie zamknięte, możesz je wziąć, instalując dodatkowy blok ze stykami, który jest również nazywany prefiksem styku.Ten przedrostek wskakuje w specjalne uchwyty, jego grupy kontaktowe współpracują z grupami korpusu głównego.

Następujący film przedstawia schemat połączeń rozrusznika magnetycznego z rewersem na starym stojaku przy użyciu starego sprzętu, ale ogólna procedura jest jasna.

Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!

Kategoria:

Elektryczny