Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!
Najczęściej do naszych domów, działek, garaży podłączana jest jednofazowa sieć 220 V. Dlatego sprzęt i wszelkie domowe wyroby są tak wykonane, aby działały z tego źródła zasilania. W tym artykule przyjrzymy się, jak prawidłowo podłączyć silnik jednofazowy.
Asynchroniczny lub kolektor: jak odróżnićOgólnie typ silnika można rozpoznać po tabliczce znamionowej - na której zapisane są jego dane i typ. Ale dzieje się tak tylko wtedy, gdy nie został naprawiony. W końcu pod obudową może być wszystko. Więc jeśli nie jesteś pewien, najlepiej określić typ samodzielnie.
Jak działają silniki kolektorów
Silniki asynchroniczne i kolektorowe można rozróżnić po ich budowie. Kolekcjonerzy muszą mieć pędzle. Znajdują się one w pobliżu kolektora. Kolejnym obowiązkowym atrybutem tego typu silnika jest obecność mosiężnego bębna podzielonego na sekcje.
Takie silniki są produkowane tylko jednofazowe, często są instalowane w sprzęcie AGD, ponieważ pozwalają uzyskać dużą liczbę obrotów na starcie i po rozpędzeniu. Są również wygodne w tym, że łatwo pozwalają zmienić kierunek obrotów - wystarczy zmienić polaryzację. Łatwo też zorganizować zmianę prędkości obrotowej – zmieniając amplitudę napięcia zasilającego lub kąt jego odcięcia. Dlatego takie silniki są stosowane w większości sprzętu AGD i budowlanego.
Wady silników kolektorowych - wysoki poziom hałasu przy dużych prędkościach. Pomyśl o wiertarce, szlifierce, odkurzaczu, pralce itp.Hałas podczas ich pracy jest przyzwoity. Przy niskich prędkościach silniki komutatora nie są tak głośne (pralka), ale nie wszystkie narzędzia działają w tym trybie.
Drugi nieprzyjemny moment - obecność szczotek i ciągłe tarcie prowadzi do konieczności regularnej konserwacji. Jeśli kolektor prądu nie zostanie wyczyszczony, zanieczyszczenie grafitem (z noszonych szczotek) może spowodować połączenie sąsiednich sekcji bębna, silnik po prostu przestanie działać.
Asynchroniczny
Silnik asynchroniczny ma stojan i wirnik, może być jednofazowy lub trójfazowy. W tym artykule rozważymy podłączenie silników jednofazowych, więc porozmawiamy tylko o nich.
Silniki asynchroniczne charakteryzują się niskim poziomem hałasu podczas pracy, dlatego są instalowane w urządzeniach, których hałas podczas pracy jest krytyczny. Są to klimatyzatory, systemy split, lodówki.
Są dwa rodzaje jednofazowych silników asynchronicznych - bifilarne (z uzwojeniem rozruchowym) i kondensatorowe.Cała różnica polega na tym, że w bifilarnych silnikach jednofazowych uzwojenie rozruchowe działa tylko do momentu przyspieszenia silnika. Następnie jest wyłączany przez specjalne urządzenie - przełącznik odśrodkowy lub przekaźnik rozruchowy (w lodówkach). Jest to konieczne, ponieważ po podkręceniu zmniejsza tylko wydajność.
W jednofazowych silnikach kondensatorowych uzwojenie kondensatora pracuje cały czas. Dwa uzwojenia - główne i pomocnicze - są przesunięte względem siebie o 90 °. Umożliwia to zmianę kierunku obrotów. Kondensator w takich silnikach jest zwykle przymocowany do obudowy i można go łatwo rozpoznać po tym znaku.
Możesz dokładniej określić silnik bifilarny lub kondensatorowy przed sobą, mierząc rezystancję uzwojeń. Jeżeli rezystancja uzwojenia pomocniczego jest dwukrotnie większa (różnica może być jeszcze większa), najprawdopodobniej jest to silnik bifilarny i to uzwojenie pomocnicze jest rozruchowe, co oznacza, że w obwód.W silnikach kondensatorowych oba uzwojenia są w ciągłej pracy, a podłączenie silnika jednofazowego jest możliwe za pomocą konwencjonalnego przycisku, przełącznika dwustabilnego, automatycznego
Schematy podłączenia jednofazowych silników asynchronicznych
Z uzwojeniem startowym
Do podłączenia silnika z uzwojeniem rozruchowym potrzebny jest przycisk, w którym jeden ze styków otwiera się po włączeniu. Te styki otwierające będą musiały być podłączone do uzwojenia początkowego. W sklepach jest taki przycisk - to jest PNVS. Jej środkowy kontakt zamyka się na czas utrzymywania, a dwa skrajne pozostają zamknięte.
Najpierw za pomocą pomiarów ustalamy, które uzwojenie pracuje, które się uruchamia. Zwykle wyjście z silnika ma trzy lub cztery przewody.
Rozważ opcję z trzema przewodami. W tym przypadku dwa uzwojenia są już połączone, to znaczy jeden z drutów jest wspólny. Bierzemy tester, mierzymy rezystancję między wszystkimi trzema parami.Pracujący ma najmniejszy opór, średnią wartością jest uzwojenie początkowe, a największą całkowitą moc wyjściową (mierzona jest rezystancja dwóch uzwojeń połączonych szeregowo).
Jeśli są cztery szpilki, dzwonią parami. Znajdź dwie pary. Ten, w którym opór jest mniejszy - działający, w którym większy - rozruch. Następnie łączymy jeden przewód z uzwojenia początkowego i roboczego, wyprowadzamy wspólny przewód. W sumie pozostają trzy przewody (jak w pierwszym wariancie):
- jedna z uzwojenia roboczego - działająca;
- od uzwojenia początkowego;
- generał.
Z tymi trzema przewodami pracujemy dalej - używamy ich do podłączenia silnika jednofazowego.
Z tymi wszystkimi
-
- Podłączenie silnika jednofazowego z uzwojeniem rozruchowym poprzez przycisk PNVS
podłączenie silnika jednofazowego
Podłącz wszystkie trzy przewody do przycisku. Posiada również trzy kontakty. Pamiętaj, aby przewód rozruchowy umieścić na środkowym styku (który zamyka się tylko na czas rozruchu), pozostałe dwa - na skrajnych (dowolnie). Podłączamy kabel zasilający (od 220 V) do skrajnych styków wejściowych PNVS, łączymy środkowy styk zworką z pracownikiem (uwaga! Nie ze zwykłym). To cały obwód do załączania silnika jednofazowego z uzwojeniem rozruchowym (bifilarnym) przyciskiem
Kondensator
Podczas podłączania jednofazowego silnika kondensatorowego istnieją opcje: istnieją trzy schematy połączeń i wszystkie z kondensatorami. Bez nich silnik buczy, ale nie startuje (jeśli podłączysz zgodnie ze schematem opisanym powyżej).
Pierwszy obwód - z kondensatorem w obwodzie zasilania uzwojenia rozruchowego - startuje dobrze, ale podczas pracy oddawana jest moc daleka od nominalnej, ale dużo mniejsza. Obwód przełączający z kondensatorem w obwodzie połączenia uzwojenia roboczego ma odwrotny skutek: niezbyt dobre osiągi rozruchowe, ale dobre osiągi.W związku z tym pierwszy schemat jest stosowany w urządzeniach z twardym startem (np. betoniarki) oraz z działającym skraplaczem - jeśli wymagana jest dobra wydajność.
Obwód dwukondensatorowy
Istnieje trzecia opcja podłączenia silnika jednofazowego (asynchronicznego) - zainstaluj oba kondensatory. Okazuje się, że coś pomiędzy opcjami opisanymi powyżej. Ten schemat jest realizowany najczęściej. Jest na zdjęciu powyżej w środku lub na zdjęciu poniżej bardziej szczegółowo. Przy organizowaniu tego obwodu potrzebny jest również przycisk typu PNVS, który podłączy kondensator tylko nie w momencie rozruchu, dopóki silnik nie „przyspieszy”. Wtedy dwa uzwojenia pozostaną połączone, a pomocnicze przez kondensator.
Przy realizacji innych obwodów - z jednym kondensatorem - potrzebny będzie zwykły przycisk, automat lub przełącznik bistabilny. Tam wszystko się po prostu łączy.
Dobór kondensatorów
Istnieje dość skomplikowana formuła, dzięki której można dokładnie obliczyć wymaganą pojemność, ale całkiem możliwe jest obejście się z zaleceniami wynikającymi z wielu doświadczeń:
- kondensator roboczy jest pobierany z szybkością 70-80 mikrofaradów na 1 kW mocy silnika;
- program uruchamiający - 2-3 razy więcej.
Napięcie robocze tych kondensatorów powinno być 1,5 razy wyższe niż napięcie sieciowe, to znaczy dla sieci 220 woltów przyjmujemy pojemności o napięciu roboczym 330 V i wyższym. Aby ułatwić start, poszukaj specjalnego kondensatora do obwodu rozruchowego. Mają słowa Start lub Starting w oznaczeniu, ale możesz wziąć zwykłe.
Zmień kierunek silnika
Jeżeli po podłączeniu silnik działa, ale wał obraca się w złym kierunku, można zmienić ten kierunek. Odbywa się to poprzez zmianę uzwojeń uzwojenia pomocniczego.Po zmontowaniu obwodu jeden z drutów został przyłożony do przycisku, drugi został podłączony do drutu z uzwojenia roboczego i wyprowadzono wspólny. Tutaj trzeba rzucić konduktory.
