Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!

W przetrwaniu letnich upałów i duszności pomaga technologia klimatyczna, aw szczególności systemy split, które potocznie nazywane są klimatyzatorami. Sprzęt nie jest tani, ale najgorsze jest to, że za jego montaż trzeba zapłacić nieco mniej niż za sprzęt. Ponieważ wielu myśli o samodzielnym montażu. Zainstalowanie klimatyzatora własnymi rękami jest możliwe, ale istnieje wiele drobnych rzeczy i funkcji, których nieznajomość prowadzi do szybkiego zużycia sprzętu. Szczegółowe instrukcje krok po kroku pomogą Ci zrobić wszystko dobrze.

Wybór miejsca

Instalowanie klimatyzatora własnymi rękami rozpoczyna się od określenia lokalizacji sprzętu.Ponieważ podzielone systemy składają się z dwóch lub więcej bloków, będziesz musiał wybrać miejsce dla obu. W takim przypadku należy wziąć pod uwagę, jak zimne powietrze będzie się rozprzestrzeniać w domu lub mieszkaniu, a także wziąć pod uwagę wymagania techniczne.

Zacznijmy od wymagań technicznych. Przy wyborze lokalizacji jednostki wewnętrznej bierzemy pod uwagę następujące wymagania:

  • od kostki do sufitu - co najmniej 15 cm (niektórzy producenci mają co najmniej 20-30 cm);
  • do ściany bocznej - co najmniej 30 cm;
  • do przeszkody, o którą załamie się strumień zimnego powietrza - co najmniej 150 cm.

Jednostka zewnętrzna jest zwykle umieszczana w pobliżu okna lub na otwartym balkonie, jeśli taki istnieje. Na przeszklonym balkonie/loggii możliwy jest montaż na ogrodzeniu (jeśli ma odpowiednią nośność) lub przy ścianie. Jeśli mieszkasz na pierwszym lub drugim piętrze wieżowca, starają się umieścić jednostkę zewnętrzną powyżej poziomu okna - z dala od przechodniów.Na wyższych piętrach można go ustawić pod oknem lub z boku.

Jeśli planujesz zainstalować klimatyzator własnymi rękami w prywatnym domu, miejsce jest zwykle wybierane na podstawie nośności ścian. W przypadku elewacji wentylowanej można zastosować specjalny uchwyt lub zawiesić urządzenie na cokole, jeśli występuje.

Wybierając lokalizację jednostek systemu split, należy również pamiętać, że w większości przypadków minimalna i maksymalna odległość między jednostkami jest znormalizowana. Konkretne liczby różnią się w zależności od producenta. Na przykład minimalna odległość może wynosić 1,5 m, 2,5 m (różne modele Daikin), a nawet 3 metry (Panasonic). W przypadku niektórych producentów minimalna długość nie jest regulowana, to znaczy może być dowolna. W takim przypadku możesz zainstalować bloki „tyłem do tyłu”. Instalatorzy nazywają tę metodę instalacji „kanapką”.

Nieco łatwiejsza jest sytuacja z maksymalną odległością między dwoma blokami. Zwykle jest to 6 metrów. Może więcej, ale wtedy konieczne będzie dodatkowe tankowanie układu freonem, a to dodatkowe koszty i to niemałe. Dlatego starają się zainwestować w wymagane 6 metrów.

Czego potrzebujesz do samodzielnego montażu

Pewnie wiesz ile kosztuje zamontowanie klimatyzatora przez fachowców. Na pytanie skąd takie ceny, bo praca to tylko 3 godziny, odpowiadają, że bardzo drogi sprzęt i jego amortyzacja to znaczna część kosztów. To może być prawda, ale większość tego sprzętu może już znajdować się w gospodarstwie. Wyjątkiem jest pompa próżniowa, ale wiele załóg się bez niej obejdzie, bo normalna kosztuje naprawdę dużo, a zła jest bezużyteczna.

Wyposażenie

Tak więc, aby zainstalować klimatyzator własnymi rękami, będziesz potrzebować następującego sprzętu:

  • Dziurkacz do wykonania otworu w ścianie zewnętrznej, w który poprowadzona zostanie komunikacja, łącząca jednostki wewnętrzne i zewnętrzne.
  • Wiertło do montażu łączników z kompletem wierteł o różnych średnicach.
  • Obcinak do rur miedzianych i obrzeże do gratowania. Możesz sobie poradzić z pilnikiem / pilnikiem i papierem ściernym, ale nie jest to pożądane.
  • Roztłaczarka do rur miedzianych.

Do idealnej instalacji potrzebna jest pompa próżniowa, ale zazwyczaj nie ma jej gdzie dostać i na torach do 6 metrów obejdą się bez niej.

Materiały

Aby połączyć i zainstalować dwie jednostki systemów dzielonych, będziesz potrzebować następujących materiałów eksploatacyjnych:

  • Kabel do podłączenia zasilania oraz do podłączenia bloczków. Marka i parametry kabla zależą od producentów i są zwykle wskazane w paszporcie w instrukcji instalacji. Zwykle jest to kabel 4-żyłowy o przekroju 2 mm2 lub 2,5 mm2. Długość kabla jest równa długości trasy z niewielkim marginesem.
  • Rury miedziane grubościenne bez szwu (nie instalacyjne, ale specjalne do systemów chłodzenia i klimatyzacji). Rury będą wymagane w dwóch średnicach - większej i mniejszej. Konkretne liczby zostaną wskazane w instrukcji, długość każdego segmentu jest równa długości toru plus 20-30 cm na margines.Jeszcze raz zwracamy uwagę na fakt, że rury miedziane nie są przeznaczone do instalacji wodno-kanalizacyjnych, ale do branży chłodniczej. W nich inna miedź jest bardziej miękka, która dobrze się rozszerza i może zapewnić wymaganą szczelność. Konieczne jest transportowanie i przechowywanie rur miedzianych z wytłumionymi krawędziami - aby zapobiec dostawaniu się do nich kurzu.

  • Izolacje do rur gumowych technicznych. Dostępny w kolorze ciemnoszarym lub czarnym. Kolor nie wpływa na jakość, dostarczany jest w odcinkach dwumetrowych. Wymagana długość - równa długości trasy. Potrzebujemy izolacji dla obu średnic rur - większej i mniejszej.
  • Rura drenażowa. Eksperci zalecają zainstalowanie specjalnego węża karbowanego z plastikową spiralą w środku. Przy samodzielnym montażu często zastępuje się go rurą polipropylenową. Długość rury spustowej - długość toru plus 80 cm.
  • Dwa wsporniki w kształcie litery L do montażu jednostki zewnętrznej. Ich rozmiar musi odpowiadać wymiarom bloku, a nośność musi przekraczać jego masę 4-5 razy.Ta rezerwa jest konieczna, aby zrekompensować obciążenia wiatrem i śniegiem. Warto kupować je w firmach zajmujących się sprzedażą podzespołów do klimatyzatorów. Zwykłe nawiasy mogą być zawodne.

  • Śruby, kotwy, kołki. Rodzaj, wymiary i ilość zależą od rodzaju wsporników i płyty montażowej jednostki wewnętrznej, a także od rodzaju ścian, na których montowany jest klimatyzator.
  • Plastikowe pudełko 6080 cm - do zamknięcia ułożonej komunikacji.

To wszystko, czego potrzebujesz, aby samodzielnie zainstalować klimatyzator.

Procedura instalacji i funkcje pracy

W samodzielnej instalacji podzielonego systemu nie ma nic superskomplikowanego, ale jest wiele niuansów, które mogą wpłynąć na trwałość i jakość sprzętu. Przede wszystkim przed przystąpieniem do pracy należy dokładnie zapoznać się z instrukcją montażu i obsługi dołączoną do sprzętu.Spędzony czas zrekompensujesz wiedząc dokładnie, co i jak zrobić z klimatyzatorem, bo są pewne niuanse.

Start - montowanie bloków

Przed przystąpieniem do wszelkich prac warto poszukać ukrytych przewodów lub rur grzewczych w miejscu planowanej instalacji. Wejście do nich w pracy jest bardzo smutne. Następnie następuje faktyczna instalacja klimatyzatora własnymi rękami. Musisz zacząć od instalacji jednostki wewnętrznej. Na wybranym miejscu kładziemy płytkę do jej mocowania. Blok musi wisieć ściśle poziomo bez najmniejszego odchylenia. Dlatego ostrożnie podchodzimy do znakowania i mocowania.

Przyłożyć blaszkę, ustawić poziomo, zaznaczyć miejsca na mocowania. Wiercimy otwory, wkładamy plastikowe zaślepki pod kołki, zawieszamy płytkę i mocujemy kołkami. Szczególnie ostrożnie mocujemy dolną część płytki - są zatrzaski, które trzymają blok, więc muszą być mocno zamocowane.Brak luk. Następnie ponownie sprawdź położenie poziome.

Po oszacowaniu miejsca, w którym będzie przebiegać tor (powinien przebiegać ze spadkiem co najmniej 1 cm na metr - przy normalnej instalacji odwadniającej), przystępujemy do wiercenia otworu w ścianie zewnętrznej. Wiercimy również otwór ze spadkiem - ponownie, aby kondensat normalnie wychodził (kąt może być większy niż tor).

Minimalna średnica otworu to 5 cm.Jeśli nie ma wiertła o takim rozmiarze, możesz zrobić kilka otworów o mniejszej średnicy, wydobyć nie wspólną wiązkę komunikacji, ale każdą rurkę / kabel osobno. W każdym razie lepiej wywiercić dwa otwory - jeden na kabel miedziany i elektryczny, drugi na rurkę spustową. Musi być położony poniżej reszty - aby nie zakłócał komunikacji w sytuacji awaryjnej.

Następnie zainstaluj wsporniki jednostki zewnętrznej. Jeśli mówimy o wieżowcu, będziesz potrzebować sprzętu wspinaczkowego i umiejętności do pracy na wysokości.Ten blok musi również wisieć ściśle poziomo, dlatego też używamy poziomnicy podczas oznaczania otworów. Podczas montażu wsporników montujemy łączniki w każdym otworze, bez względu na to, ile ich jest - jest to warunek wstępny. Standardowe mocowanie - kotwa 10100 mm. Więcej jest możliwe, mniej jest wysoce niepożądane.

Po zamocowaniu wsporników odsłonić jednostkę zewnętrzną. Naprawiamy również blok we wszystkich elementach złącznych, które są. Tylko w ten sposób można zagwarantować, że pozostanie na swoim miejscu w każdych warunkach.

Układanie komunikacji

Dwa bloki są połączone przewodem elektrycznym, dwiema miedzianymi rurkami. Również rura drenażowa jest wyprowadzana przez ścianę. Wszystkie te połączenia muszą być odpowiednio dobrane, podłączone, ułożone i zamocowane.

Rury miedziane

Zaczynając od rur miedzianych. Jedna większa średnica, druga mniejsza. Wymiary podano w instrukcji obsługi klimatyzatora.Odcinamy kawałek o wymaganej długości za pomocą obcinaka do rur, przetwarzamy krawędzie z zadziorów za pomocą specjalnego narzędzia, prostując i wyrównując cięcie. Niepożądane jest używanie zwykłej piły, a także pilnika do gratowania - wewnątrz rury na pewno zostaną trociny, które dostaną się do układu i szybko zniszczą sprężarkę.

Na przygotowane rury zakłada się rurki termoizolacyjne. Ponadto izolacja termiczna musi być ciągła i przechodzić również wewnątrz ściany. Połączenia elementów izolacji termicznej należy skleić taśmą metalizowaną, uzyskując bardzo ścisłe dopasowanie krawędzi. Ważna jest jakość izolacji termicznej, ponieważ na nieizolowanych odcinkach rur będzie skraplać się para wodna, która może spływać do wnętrza ściany, powodując zamarznięte krople, niszcząc ścianę.

Rury miedziane owinięte izolacją termiczną należy przeprowadzić przez otwór w ścianie. Wcześniej konieczne jest dokładne uszczelnienie krawędzi, która będzie wsuwana w ścianę, aby do wnętrza rury nie przedostał się kurz (lub lepiej zaślepić oba końce od razu po przecięciu i pozostawić korki przed rozpoczęciem podłączenia). .To bardzo ważny punkt, ponieważ kurz szybko wyłączy sprężarkę.

Kable i drenaż

Łatwiej jest z kablem elektrycznym. Każdy przewód zakończony jest specjalnymi końcówkami, zakładanymi na przewody pozbawione izolacji i zaciskane szczypcami. Przygotowany przewód podłączamy zgodnie ze schematem w instrukcji.

Na jednostce wewnętrznej i zewnętrznej znajduje się zdejmowana płytka nad portami do podłączenia rur miedzianych, pod którą znajdują się złącza do podłączenia kabla. Zanim rozpoczniesz samodzielną instalację podzielonego systemu, zdejmij płyty, zastanów się, co i gdzie będziesz musiał podłączyć - wtedy łatwiej będzie pracować. Zwłaszcza z jednostką zewnętrzną.

Podłączenie rury odpływowej jest zasadniczo proste: podłącza się ją do odpowiedniego zacisku na jednostce wewnętrznej i wyprowadza przez ścianę. Długość tej rurki powinna być taka, aby kończyła się w odległości 60-80 cm od ściany.Układanie rury drenażowej należy wykonać ze spadkiem w kierunku wyjścia na ulicę. Nachylenie nie mniejsze niż 1 cm na metr długości. Więcej jest możliwe, mniej nie.

Rura musi być mocowana co metr, aby nie było w niej ugięcia. Gromadzi się w nich kondensat, który może osadzać się na podłodze lub meblach. Przekładając rurę przez dziurę w ścianie, lepiej ją też czymś zagłuszyć.

We wnętrzach rury i kable są zwykle owijane metalizowaną taśmą w jedną wiązkę. Następnie są mocowane do ściany w kilku miejscach, na górze przymocowane jest plastikowe pudełko. Zwykle jest wykonywany w kolorze białym lub odpowiednim do wykończenia.

Jeśli chcesz, możesz schować wszystkie rurki w ścianie - przebij trasę w ścianie, połóż ją i po sprawdzeniu funkcjonalności zamuruj. Jest to jednak dość ryzykowna opcja, ponieważ aby coś naprawić, trzeba będzie zdemontować ścianę.

Łączenie bloków

Tutaj generalnie nie ma specjalnych tajemnic. Przeciągnięte przez otwór w ścianie przewody komunikacyjne podłącza się do odpowiednich łączników. Nie ma problemów z podłączeniem kabla - podłącz przewody tego samego koloru do zacisków, które są już do nich podłączone. W tym przypadku zdecydowanie nie możesz się pomylić.

Jeśli różnica wysokości w montażu bloczków przekracza 5 metrów, należy wykonać pętlę do złapania oleju (tak układamy rurki miedziane) rozpuszczonego we freonie. Jeśli spadek jest mniejszy, nie robimy pętli.

Drenaż

Są dwa sposoby na odprowadzenie odpływu z systemu dzielonego - do kanalizacji lub na zewnątrz, za okno. Drugi sposób jest u nas bardziej powszechny, choć niezbyt poprawny.

Podłączenie rury odpływowej jest również łatwe. Wąż karbowany można łatwo naciągnąć na wylot systemu odwadniającego jednostki wewnętrznej (rurka z plastikową końcówką na spodzie jednostki). Aby było bezpieczne, możesz dokręcić połączenie za pomocą zacisku.

To samo dotyczy odprowadzania wody z jednostki zewnętrznej. Wyjdź z niego na dole. Często zostawiają wszystko tak, jak jest, a woda po prostu kapie, ale chyba lepiej też założyć wąż odpływowy i odprowadzić wilgoć ze ścian.

Jeśli używasz nie węża, a rurki polimerowej, będziesz musiał wybrać przejściówkę, która pozwoli ci połączyć wylot klimatyzatora z rurką. Trzeba będzie czuwać na miejscu, bo sytuacje są różne.

Podczas układania rury spustowej lepiej unikać ostrych zakrętów, a już na pewno nie dopuszczać do jej zapadania się – w tych miejscach będzie gromadzić się kondensat, co nie jest dobre. Jak powiedziano więcej niż raz, rura jest ułożona ze spadkiem. Optymalny - 3 mm na 1 metr, minimalny - 1 mm na metr. Na całej długości jest przymocowany do ściany, co najmniej co metr.

Obieg freonu

Nieco trudniejsze z miedzianymi rurkami. Są starannie ułożone wzdłuż ścian, unikając załamań i zagięć.Do gięcia lepiej jest użyć giętarki do rur, ale można sobie poradzić ze sprężyną. W tym przypadku również należy unikać ostrych zakrętów, aby jednak nie wygiąć rur.

Od początku podłączamy rurki w jednostce wewnętrznej. Na nim przekręcamy nakrętki z portów. Gdy nakrętki się poluzowują, słychać syk. Wychodzi azot. To normalne - fabrycznie pompowany jest azot, aby wnętrze nie utleniało się. Kiedy syczenie ustanie, wyjmij zatyczki, zdejmij nakrętkę, załóż ją na rurkę, a następnie zacznij się kręcić.

Toczenie

Najpierw wyjmij zaślepki z rur i sprawdź krawędź. Powinien być gładki, okrągły, bez zadziorów. Jeśli skrawek nie jest okrągły podczas cięcia, użyj kalibratora. To małe urządzenie, które można znaleźć w każdym sklepie. Jest wkładany do rury, przewijany, wyrównując sekcję.

Krawędzie rur są starannie wyrównane na 5 cm, po czym krawędzie są rozszerzone, aby można je było podłączyć do wlotu / wylotu bloków, tworząc układ zamknięty.Prawidłowe wykonanie tej części instalacji jest bardzo ważne, ponieważ układ cyrkulacji freonu musi być szczelny. Wtedy tankowanie klimatyzatora wkrótce nie będzie potrzebne.

Podczas kielichowania trzymaj rurę otworem w dół. Ponownie, aby cząsteczki miedzi nie dostały się do środka, ale wysypały się na podłogę. W uchwycie jest zaciśnięta tak, że wystaje 2 mm na zewnątrz. Zgadza się, nie więcej, nie mniej. Zaciskamy rurkę, nakładamy stożek kielichowy, przekręcamy solidnym wysiłkiem (rurka jest grubościenna). Rozjaśnianie jest zakończone, gdy stożek nie idzie dalej. Powtórz operację z drugiej strony, a następnie z drugą rurką.

Jeśli wcześniej nie zwijałeś rur, lepiej poćwicz na niepotrzebnych kawałkach. Krawędź powinna być gładka, z wyraźnym ciągłym obramowaniem.

Połączenie portu

Podłącz rozszerzoną krawędź rury do odpowiedniego wylotu, dokręć nakrętkę.Nie należy stosować dodatkowych uszczelek, uszczelniaczy itp. (zabronione). W tym celu biorą specjalne rurki wykonane z wysokiej jakości miedzi, dzięki czemu zapewniają uszczelnienie bez dodatkowych środków.

Musisz podjąć poważny wysiłek - około 60-70 kg. Tylko w tym przypadku miedź spłaszczy się, ściśnie kształtkę, połączenie stanie się prawie monolityczne i dokładnie szczelne.

Ta sama operacja jest powtarzana ze wszystkimi czterema wyjściami.

Odkurzanie - dlaczego i jak to zrobić

Ostatnim etapem, który kończy się montażem klimatyzatora własnymi rękami, jest usunięcie z układu powietrza i wilgoci, pozostałości argonu. Podczas instalacji wilgotne powietrze z pomieszczenia lub z ulicy wypełnia miedziane rury. Jeśli nie zostanie usunięty, wejdzie do systemu. W efekcie kompresor będzie pracował z większym obciążeniem, będzie się bardziej nagrzewał.

Obecność wilgoci również negatywnie wpływa na wydajność systemu. Faktem jest, że freon, który jest wypełniony klimatyzatorami, zawiera pewną ilość oleju do smarowania elementów od wewnątrz. Olej ten jest higroskopijny, ale nasączony wodą słabiej smaruje wnętrza, co prowadzi do przedwczesnego zużycia.

Z tego wszystkiego wynika, że system będzie działał bez odpowietrzania, ale krótko i z możliwością wyłączenia z powodu przegrzania (jeśli jest taki automatyczny system).

Odpowietrzenie układu można usunąć na dwa sposoby: za pomocą pompy próżniowej lub pewnej ilości freonu uwolnionego z jednostki zewnętrznej (fabrycznie naładowana i ma nadmiar freonu - tak na wszelki wypadek).

Metoda dmuchania

Na portach jednostki zewnętrznej odkręć korki zaworów (na zdjęciu zaznaczone strzałkami).

Operacje będą wykonywane portem dolnym (większa średnica), który wystaje prostopadle do korpusu. Pod osłoną znajduje się gniazdo pod sześciokąt, dobieramy odpowiedni klucz.

Następnie tym klawiszem przez jedną sekundę obróć zawór o 90°, wróć do poprzedniej pozycji. Wpuściliśmy trochę freonu do układu, stworzyło to nadciśnienie. Dociskamy palec do szpuli, która znajduje się na tym samym porcie. W ten sposób uwalniamy mieszaninę freonu i znajdujących się tam gazów. Naciśnij dosłownie na kilka sekund. Część mieszanki powinna pozostać, aby nie wpuścić do środka nowej porcji powietrza.

Możesz powtórzyć 2-3 razy, nie więcej, za drugim razem możesz przekręcić zawór znajdujący się powyżej. Z torem o długości 2-3 metrów - możesz 3 razy, o długości 4 metrów - tylko dwa. Zapasy freonu nie wystarczą na więcej.

Kiedy powietrze jest już prawie usunięte, wkręcamy korek na wylot ze szpulą (wlewem), całkowicie otwieramy zawory regulacyjne (pod sześciokątem) wprowadzając freon do układu. Pokrywamy wszystkie połączenia pianką mydlaną, aby upewnić się, że są szczelne. Możesz biec.

Pompa próżniowa

Ta operacja wymaga pompy próżniowej, przewodu wysokiego ciśnienia, grupy dwóch manometrów - wysokiego i niskiego ciśnienia.

Nie otwierając zaworów na zaworach sterujących podłączamy wężyk od pompy próżniowej do wlotu ze szpulą, włączamy sprzęt. Powinno działać 15-30 minut. W tym czasie usuwane jest całe powietrze, opary, pozostałości azotu.

Następnie wyłączamy pompę, zamykamy zawór pompy ale nie odłączamy i pozostawiamy na kolejne 15-20 minut. Przez cały ten czas należy obserwować odczyty manometrów. Jeśli układ jest szczelny, nie ma zmiany ciśnienia, igły manometru zamarzły na miejscu. Jeśli strzałki zmienią swoje położenie, oznacza to, że gdzieś jest nieszczelność i należy ją naprawić. Dokręć połączenia, zwykle problem występuje w miejscu, w którym miedziane rurki są podłączone do wylotów urządzeń.

Jeśli wyciek pozostaje, możesz go znaleźć za pomocą mydlin. Aby to zrobić, wręcz przeciwnie, musisz wpompować powietrze do systemu.

Jeśli wszystko jest w porządku, bez odłączania węża pompy otwórz całkowicie zawór znajdujący się poniżej. Wewnątrz systemu słychać dźwięki - freon wypełnia system. Teraz w rękawiczkach szybko przekręć wąż pompy próżniowej - pewna ilość lodowego freonu może wydostać się z zaworu i nie potrzebujesz odmrożeń. Teraz całkowicie odkręcamy zawór u góry (tam gdzie podłączona jest cieńsza rurka).

Dlaczego w tej kolejności? Ponieważ podczas napełniania freonem układ znajduje się pod ciśnieniem, które szybko zamyka port napełniania po odłączeniu pompy. To wszystko, instalacja klimatyzatora własnymi rękami jest zakończona, możesz go włączyć.

Żeby być uczciwym trzeba powiedzieć, że taka operacja - odkurzanie - jest wykonywana tylko w krajach i okolicach. W tym samym Izraelu, gdzie klimatyzatory działają przez cały rok, nic takiego się nie robi. Dlaczego, pytanie do przemyślenia.

Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!

Kategoria:

Elektryczny