Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!

Całkowicie miedziana instalacja wodno-kanalizacyjna czy grzewcza jest dziś rzadko wykonywana, ale nadal jest wykonywana. Jeśli liczyć na liczbę lat, przez które miedź może służyć, okazuje się, że jest nie tylko niedroga, ale bardzo tania. Mimo to sam materiał nie należy do najtańszych, ale można zaoszczędzić na montażu - lutowanie rur miedzianych nie należy do najtrudniejszych zadań na świecie. Istnieją pewne zasady i funkcje, wiedząc, które z nich można uzyskać połączenie wysokiej jakości.

Rodzaje rur miedzianych i ich zastosowanie

Na rynku dostępne są dwa rodzaje rur miedzianych: wyżarzane i nie wyżarzane. Wyżarzane po formowaniu, poddawane są dodatkowej obróbce cieplnej - są podgrzewane do temperatury 600-700°C.Ta procedura przywraca elastyczność materiału, która jest tracona podczas formowania. Dlatego rury wyżarzane są droższe, ale także bardziej elastyczne - wytrzymują nawet zamarzniętą wodę. Do wad tych produktów można zaliczyć mniejszą wytrzymałość - zmniejsza się ona pod wpływem ogrzewania.

Rury miedziane nie wyżarzane są mocniejsze, ale prawie się nie wyginają. Podczas rozprowadzania hydrauliki lub ogrzewania są one cięte na kawałki, a wszystkie krany są wykonywane za pomocą odpowiednich złączek.

Istnieją rury miedziane o różnych grubościach ścianek, sprzedawane wyżarzane w zwojach po 25 i 50 metrów, niewyżarzane w odcinkach po 3 metry. Jeśli mówimy o czystości materiału, to zgodnie z GOST 859-2001 produkty muszą zawierać co najmniej 99% miedzi.

Metody połączenia

Najczęściej rury miedziane łączone są za pomocą lutowania i zestawu specjalnie ukształtowanych elementów - kształtek. Dostępne są również złączki do prób ciśnieniowych. Posiadają rowki z zamontowanym gumowym pierścieniem uszczelniającym.Zaciska się je specjalnymi szczypcami. Ale ta technologia jest używana rzadko - lutowanie jest uważane za bardziej niezawodne.

Istnieją dwie technologie lutowania rur miedzianych przy użyciu różnych lutów:

  • Niska temperatura - z miękkim lutem. Tylko nasza sprawa. Ten rodzaj połączenia stosuje się przy układaniu rur wodociągowych i instalacji grzewczych o temperaturze medium do 110°C. Niska temperatura to pojęcie względne. W strefie lutowania materiały nagrzewane są do temperatury 250-300°C.
  • Lutowanie w wysokiej temperaturze. Ten typ połączenia stosowany jest w sieciach o wysokim ciśnieniu i temperaturze transportowanego medium. W sieciach domowych - rzadko (choć nikt nie zabrania), częściej w sieciach przemysłowych

Jaki typ lutowania rur miedzianych należy do Ciebie. Oba typy nadają się zarówno do instalacji wodno-kanalizacyjnych, jak i grzewczych. Ale wysoka temperatura wymaga profesjonalnej latarki, podczas gdy miękki lut można stopić nawet za pomocą lampy lutowniczej lub niedrogiej latarki ręcznej z małym jednorazowym pojemnikiem z gazem.Do łączenia rur miedzianych o małej średnicy nie potrzeba więcej.

Rodzaje lutowanych złączek miedzianych

Ogólnie rzecz biorąc, istnieje ponad dwa tuziny różnych łączników do rur miedzianych - łączników, ale najczęściej stosuje się trzy typy:

  • złączki - do łączenia dwóch rur;
  • narożniki - do toczenia;
  • trójniki - do tworzenia rozgałęzień w rurociągu.

Ilość stosowanych kształtek można zminimalizować - miedź można wygiąć, co zmniejszy liczbę wymaganych kątowników. W razie potrzeby można również obejść się bez złączek: jeden koniec rur można rozszerzyć (za pomocą ekspandera), aby rura weszła do niego i pozostała szczelina na lutowanie (około 0,2 mm). Podczas tworzenia przedłużenia rury muszą zachodzić na siebie na co najmniej 5 mm, ale im więcej, tym lepiej.

Trudno obejść się bez koszulek. Jest sprzęt do stukania w gałązkę - beader, ale należy do profesjonalnego i sporo kosztuje. Więc w tym przypadku taniej i łatwiej jest sobie poradzić z koszulkami.

Występują dwa rodzaje złączek - zwykłe, z gniazdami, które zapewniają wymagany prześwit dla przepływu lutu. Lut jest podawany do strefy spawania ręcznie. Istnieją kształtki z wbudowanym lutem. Następnie na gnieździe tworzy się rowek, w który podczas produkcji wciskany jest kawałek lutu, co ułatwia proces lutowania – wystarczy podgrzać strefę zgrzewania, ale prowadzi to do wzrostu kosztu okuć.

Materiały eksploatacyjne i narzędzia

Oprócz rur i kształtek potrzebna będzie również latarka, lut i topnik - do samego lutowania. A także giętarkę do rur i kilka powiązanych drobiazgów do obróbki przed rozpoczęciem pracy.

Lut i topnik

Lutowanie rur miedzianych dowolnego typu odbywa się za pomocą topnika i lutu. Lut jest stopem zwykle opartym na cynie o określonej temperaturze topnienia, ale z konieczności niższej niż miedź. Jest podawany do strefy lutowania, podgrzewany do stanu ciekłego i wpływa do złącza.Po schłodzeniu zapewnia szczelne i trwałe połączenie.

Do amatorskiego lutowania rur miedzianych własnymi rękami odpowiednie są luty na bazie cyny z dodatkiem srebra, bizmutu, antymonu, miedzi. Za najlepsze uważane są związki z dodatkiem srebra, ale najdroższe, optymalne są te z dodatkiem miedzi. Istnieje również z dodatkiem ołowiu, ale nie należy ich stosować w instalacjach wodno-kanalizacyjnych. Wszystkie te rodzaje lutu zapewniają dobrą jakość spoiny i łatwe lutowanie.

Lut miękki sprzedawany jest w małych rolkach, lut twardy sprzedawany jest w wiązkach pociętych na kawałki.

Przed lutowaniem złącze jest zabezpieczane topnikiem. Topnik to płynny lub podobny do pasty środek, który powoduje przepływ stopionego lutu do złącza. Nie ma tu nic specjalnego do wyboru: wystarczy dowolny topnik do miedzi. Do nałożenia topnika potrzebny będzie również mały pędzelek. Lepiej z naturalnym włosiem.

Palnik

Do pracy z lutem miękkim można kupić małą latarkę ręczną z jednorazową butlą gazową. Cylindry te są przymocowane do uchwytu, mają pojemność 200 ml. Pomimo niewielkich rozmiarów, temperatura płomienia wynosi 1100°C i więcej, co w zupełności wystarcza do stopienia miękkiego lutu.

Na co należy zwrócić uwagę to obecność zapłonu piezoelektrycznego. Ta funkcja nie jest w żaden sposób zbędna - łatwiej będzie pracować. Zawór znajduje się na uchwycie ręcznego palnika gazowego. Reguluje długość płomienia (intensywność dopływu gazu). Ten sam zawór odcina dopływ gazu w przypadku konieczności zgaszenia palnika. Bezpieczeństwo zapewnia zawór zwrotny, który w przypadku braku płomienia odetnie dopływ gazu.

Niektóre modele mają deflektor płomienia. Nie pozwala na rozproszenie płomienia, tworząc wyższą temperaturę w strefie lutowania. Dzięki temu latarka z reflektorem pozwala na pracę w najbardziej niewygodnych miejscach.

Podczas pracy w modelach domowych i półprofesjonalnych należy zachować ostrożność - nie przegrzewać urządzenia, aby plastik się nie stopił. Dlatego nie warto robić wielu racji na raz - lepiej pozwolić sprzętowi ostygnąć i w tym czasie przygotować kolejne połączenie.

Powiązane treści

Do cięcia rur miedzianych potrzebny jest obcinak do rur lub piła do metalu z metalowym ostrzem. Cięcie musi być ściśle pionowe, co zapewnia obcinak do rur. Aby zagwarantować równe cięcie piłą do metalu, możesz użyć zwykłej skrzynki uciosowej stolarskiej.

Podczas przygotowywania rur należy je oczyścić. Aby to zrobić, są specjalne metalowe szczotki i szczotki (do czyszczenia wewnętrznej powierzchni), ale możesz sobie poradzić z papierem ściernym o średnim i drobnym ziarnie.

Aby usunąć zadziory z cięć, są ukosowarki. Wypracowana przez nich rura lepiej pasuje do kształtki – jej kielich jest tylko o ułamek milimetra większy od średnicy zewnętrznej. Tak więc najmniejsze odchylenie prowadzi do trudności. Ale w zasadzie wszystko można wyeliminować papierem ściernym. To zajmie tylko więcej czasu.

Pożądane jest również posiadanie okularów ochronnych i rękawiczek. Większość rzemieślników domowych zaniedbuje te zabezpieczenia, ale oparzenia są bardzo irytujące. To wszystkie materiały i narzędzia potrzebne do lutowania rur miedzianych.

Technologia lutowania miedzią krok po kroku

Lutowanie rur miedzianych rozpoczyna się od przygotowania złącza. Niezawodność połączenia zależy od jakości przygotowania, dlatego poświęć temu procesowi odpowiednią ilość czasu i wysiłku.

Przygotowanie fugi

Jak już wspomniano, cięcie rury musi być ściśle pionowe, bez zadziorów, rura nie może być zakleszczona, krawędź musi być równa i gładka. Jeśli są choćby niewielkie odchylenia, bierzemy ukosownicę lub papier ścierny i doprowadzamy cięcie do ideału.

Następnie weź złączkę, włóż do niej rurkę. część, która wchodzi do gniazda, musi zostać wyczyszczona. Wyciągamy rurę i papierem ściernym usuwamy górną utlenioną warstwę z tej części rury. Następnie wykonujemy tę samą operację z wewnętrzną powierzchnią gniazda.

Aplikacja Flux

Topnik aplikujemy na całą czyszczoną powierzchnię - na zewnątrz rury i wewnątrz kształtki. Nie ma tu żadnych trudności - kompozycję rozprowadza się równomiernie za pomocą pędzla.

Lutowanie

Przetworzone fragmenty potoku są wkładane jeden w drugi i mocowane. Jeśli jest asystent, może on trzymać części nieruchomo. Jeśli nie, będziesz musiał sam to rozgryźć. Następnie zapala się palnik, płomień jest kierowany do złącza. Temperatura płomienia wynosi od tysiąca stopni i więcej, a złącze musi zostać podgrzane do 250-300 ° C, co zajmuje 15-25 sekund. Jednocześnie możesz skupić się na kolorze topnika – gdy tylko ściemnieje, czas wprowadzić lut.

Aby ogrzewanie było równomierne, skieruj płomień palnika na środek spoiny. Wtedy cała strefa spawania nagrzewa się bardziej równomiernie.

Lut jest wtryskiwany w złącze - miejsce połączenia kształtki i rury. W miarę nagrzewania zaczyna się topić, rozprzestrzeniać i wypełniać szczelinę między elementami. Można go nakładać tylko do połowy długości – po stopieniu spłynie na resztę połączenia.Właściwie to wszystko - lutowanie rur miedzianych jest zakończone. Wszystkie inne połączenia robią to samo.

Przy użyciu twardego lutu wszystko jest prawie takie samo, tylko inne palniki - płomień gazowy, aw procesie lutowania konieczne jest obracanie rurki, owijając lut zmiękczony wokół rury.

Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!

Kategoria:

Materiały budowlane