Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!
Obecnie glina ekspandowana jest najpopularniejszą ekologiczną izolacją. Ten materiał budowlany wyróżnia się małą masą i strukturą komórkową. Gęstość spienionej gliny z reguły ma stosunkowo niskie wartości. Warto jednak zauważyć, że jedną z jego głównych cech jest gęstość nasypowa ekspandowanej gliny. Przecież ta cecha materiału pozwala w przyszłości prawidłowo wybierać ułamki. A dla pełnych cech jakościowych siana jest po prostu konieczne uwzględnienie wielkości frakcji, objętości i ciężaru właściwego tego materiału.
Zdobycie gliny
W procesie wypalania gliny specjalistycznej występuje glina. Początkowo ten surowiec poddawany jest niezbędnej obróbce, a następnie poddawany jest ostrym efektom termicznym. W ciągu około 20-40 minut temperatura wzrasta z 1050 stopni do 1300 stopni.
Dzięki temu surowiec jest rozszerzany i nabiera nowej struktury - komórkowej lub, innymi słowy, porowatej. W tym przypadku powierzchnia samych granulek ulega stopieniu, w wyniku czego pojawia się prawie idealna hermetyczna powłoka. Dlatego granulki mają tak wysoką wytrzymałość i stają się znacznie mniej podatne na naprężenia mechaniczne.
Frakcje glinowe
Pomimo faktu, że gęstość rozpatrywanego materiału jest raczej mała, wytrzymałość mechaniczna jest tu dość wysoka. Ze względu na specjalną strukturę granulek, ekspandowana glina jest w stanie wytrzymać wysokie obciążenia i chroni wiele typów obiektów przed zniszczeniem. A rozmiary samych granulek pozwalają nam odróżnić te rodzaje tego surowca:
- Żwir spieniony;
- Keramzyt;
- Keramzyt.
Ekspandowany piasek gliniany charakteryzuje się takim rozmiarem frakcji jak 0-5 mm. Żwir z reguły ma następujące ułamki: od 5 do 10, od 10 do 20 mm, od 20 do 40 mm.
Co do ostatniego punktu, rozdrobniony kamień z gliny ekspandowanej ma ułamek 5-40 mm. Jest wytwarzany przez kruszenie żwiru na małe cząstki. Najpopularniejsza część gruzu z gliny ekspandowanej - od 0 do 10 mm. Wspólną nazwą takich gruzów jest kruszona glina.
Istnieje kilka specjalnych trybów przetwarzania gliny. Dzięki tym trybom możliwe jest osiągnięcie wymaganej gęstości żwiru ekspandowanego:
- Plastikowe,
- Mokro
- Suche
- Proszek z tworzywa sztucznego.
Gęstość nasypowa i ślady
Jak wspomniano powyżej, jedną z najważniejszych cech glinianu jest gęstość (kg / m3). I to jest gęstość nasypowa. Jakość ekspandowanej gliny, jako jednego z najpowszechniejszych izolatorów ciepła, określa również objętość ziaren, porowatość i gęstość nasypową. Gęstość żwiru ekspandowanego różni się w zależności od konkretnej marki. Ogólnie jednak przyjmuje wskaźniki od 250 do 800 kg / m3.
Tak więc, jeśli gęstość nasypowa żwiru ekspandowanego ma wskaźnik mniejszy niż 250 kg / m3, jego gatunek to M250. Keramzyt o gęstości nasypowej 250-300 kg / m3 jest marką M300. I ekspandowana glina o gęstości 300-350 kg / m3 to M350. Ponadto przez analogię. Należy jednak pamiętać, że po marce M450 marka gęstości nasypowej wzrasta o 100. Na przykład M500, M600 i M700.
Wartości graniczne marek związanych z zestawami gęstości nasypowej i GOST 9757-90. Minimalna klasa żwiru i gruzu ekspandowanego to M250. Maksymalna marka to M600. Chociaż w porozumieniu z klientem, dopuszczalne są wyższe wartości. Rozszerzona glina ma nieco inne wskaźniki - od M500 do M1000. Należy pamiętać, że minimalne specyfikacje są odniesieniami, ale maksymalną wymaganą do spełnienia. Tak więc staje się jasne, że im lżejsza jest glina, tym lepsze są jej wskaźniki jakości (oczywiście przy porównywaniu materiału tej samej frakcji).
Prawdziwa i specyficzna gęstość
Gdy wykonywane są różne obliczenia, ważne jest, aby pamiętać o dwóch rodzajach rozszerzonej gęstości gliny: specyficznej i prawdziwej.
Specyficzna gęstość ekspandowanej gliny jest po pierwsze zmienną. Zależy to od konkretnego rodzaju rozpatrywanego materiału. Zatem ta cecha może przyjmować następujące wartości:
- Żwir spieniony - od 450 do 700 kg / m3,
- Sucha mieszanka lekkiego kruszywa - 800 kg / m3,
- Keramzyt - od 600 do 1000 kg / m3.
Prawdziwa gęstość ekspandowanej gliny, stała wartość, jest masą na jednostkę objętości danego materiału w stanie gęstym (Pu). Ten wskaźnik jest niezbędny do określenia proporcji. W związku z tym do jego obliczenia konieczne jest podzielenie masy suchego materiału przez objętość samej substancji, ale pory nie są brane pod uwagę. Wyraźniej jest uzyskać następujący wzór: Pu = m / Va, gdzie Va jest objętością, m jest masą.