Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!

Data wprowadzenia 2003-01-01

Aby pobrać Rozdział 1.9 OES 7 w formacie PDF, wystarczy kliknąć link: Rozdział 1.9 OES.

Zakres zastosowania. Definicje

1.9.1. Niniejszy rozdział dotyczy wyboru izolacji instalacji elektrycznych prądu przemiennego o napięciu znamionowym 6-750 kV.

1.9.2. Odległość upływu izolacji (izolatora) lub kompozytowej struktury izolacyjnej (L) jest najmniejszą odległością wzdłuż powierzchni części izolacyjnej między częściami metalowymi o różnym potencjale.

1.9.3. Efektywna odległość upływu jest ułamkiem drogi upływu, która określa wytrzymałość dielektryczną izolatora lub struktury izolacyjnej w warunkach zanieczyszczonych i nawilżonych.

Konkretna efektywna długość ścieżki przecieku ( λ e ) jest stosunkiem efektywnej długości ścieżki wycieku do największego napięcia międzyfazowego sieci, w której działa instalacja elektryczna.

1.9.4. Wykorzystanie długości ścieżki przecieku (k) jest współczynnikiem korygującym, który bierze pod uwagę skuteczność wykorzystania długości drogi przecieku izolatora lub struktury izolacyjnej.

1.9.5. Stopień zanieczyszczenia (SZ) jest wskaźnikiem, który uwzględnia wpływ zanieczyszczenia atmosfery na spadek wytrzymałości elektrycznej izolacji instalacji elektrycznych.

1.9.6. Mapa stopnia zanieczyszczenia (KSZ) to mapa geograficzna wyznaczająca terytorium wzdłuż NW.

Ogólne wymagania

1.9.7. Wybór izolatorów lub struktur izolacyjnych wykonanych ze szkła i porcelany należy wykonać zgodnie ze specyficzną efektywną długością drogi upływu zależną od NW w miejscu instalacji elektrycznej i jej nominalnym napięciu. Wybór izolatorów lub struktur izolacyjnych wykonanych ze szkła i porcelany można również wykonać zgodnie z charakterystyką rozładowania w stanie zanieczyszczonym i zwilżonym.

Wybór izolatorów polimerowych lub konstrukcji w zależności od NW i napięcia znamionowego instalacji elektrycznej należy wykonać zgodnie z charakterystyką rozładowania w stanie zanieczyszczonym i wilgotnym.

1.9.8. Wyznaczenie SZ powinno być dokonane w zależności od charakterystyki źródeł zanieczyszczeń i odległości od nich do instalacji elektrycznej (tabela 1..9.3-1.9.18). W przypadkach, w których użycie tabel 1.9.3-1.9.18 jest niemożliwe z jednego lub innego powodu, określenie SZ powinno być dokonane zgodnie z SSS.

W pobliżu kompleksów przemysłowych, a także w obszarach, w których występuje zanieczyszczenie z dużych przedsiębiorstw przemysłowych, elektrowni cieplnych i źródeł nawilżania o wysokiej przewodności elektrycznej, określenie NW powinno z zasady być przeprowadzane przez ASR.

1.9.9. Droga upływu L (cm) izolatorów i struktur izolacyjnych wykonanych ze szkła i porcelany powinna być określona wzorem

L = X e * U * k

gdzie λ e - specyficzna efektywna długość drogi pełzania zgodnie z tabelą 1.1.9.1, cm / kV;

  • U - największe robocze napięcie międzyfazowe, kV (GOST 721);
  • k jest współczynnikiem wykorzystania drogi upływu (1.9.44-1.9.53).

Izolacja OHL

1.9.10. Konkretną efektywną długość drogi pełzania izolatora nośnego i izolatorów sworzniowych VL na wspornikach metalowych i żelbetowych, w zależności od NW i napięcia nominalnego (na wysokości do 1000 m npm) należy przyjmować zgodnie z tabelą 1.1.9.1.

Tabela 1.9.1 Konkretna efektywna długość pełzającej ścieżki łańcuchów nośnych izolatorów i izolatorów kołkowych linii napowietrznych na wspornikach metalowych i żelbetowych, izolacja zewnętrzna urządzeń elektrycznych i izolatorów otwartej aparatury rozdzielczej

Konkretna efektywna długość drogi pełzania sznurów podtrzymujących i izolatorów kołkowych linii napowietrznych na wysokości powyżej 1000 m npm powinna zostać zwiększona w porównaniu ze znormalizowaną w tabeli 1.1.9.1:

  • od 1000 do 2000 m - o 5%;
  • od 2000 do 3000 m - o 10%;
  • od 3000 do 4000 m - o 15%.

1.9.11. Izolowanie odległości powietrzem od przenoszenia prądu do uziemionych części podpór musi spełniać wymagania rozdziału 2.5.

1.9.12. Liczba izolatorów tarcz wiszących w girlandach podtrzymujących oraz w szeregu specjalnych łańcuchów girland (w kształcie litery V, w kształcie w kształcie -w kształcie itp., złożonym z izolatorów tego samego typu) dla VL na metalowych i żelbetowych podporach należy określić za pomocą wzoru:

m = L / L i

gdzie L jest długością ścieżki przecieku jednego izolatora zgodnie ze standardem lub specyfikacją izolatora określonego typu, patrz. Jeśli obliczenie m nie daje liczby całkowitej, wybierz następną liczbę całkowitą.

1.9.13. Na liniach napowietrznych o napięciu 6-20 kV z podporami metalowymi i żelbetowymi liczba zawieszonych izolatorów w kształcie czaszy w girlandach podporowych i napinających powinna być określona przez 1.9.12 i niezależnie od materiału podpór powinna wynosić co najmniej dwa.

Na liniach napowietrznych 35-110 kV z metalowymi, żelbetowymi i drewnianymi podporami z uziemionymi mocowaniami girland, liczba izolatorów tarczowych w girlandach napinających wszystkich typów w obszarach od 1-2 NW powinna być zwiększona o jeden izolator w każdej girlandzie w porównaniu z liczbą uzyskaną z 1.9.12.

Na liniach napowietrznych o napięciu 150-750 kV na metalach i żelbetonie podpiera się liczbę izolatorów płytowych w girlandach naprężeniowych zgodnie z 1.9.12.

1.9.14. Na liniach napowietrznych o napięciu 35-220 kV z drewnianymi podporami w obszarach z 1-2 NW, liczba zawieszonych izolatorów w kształcie czaszy ze szkła lub porcelany może być o 1 mniejsza niż w przypadku linii napowietrznych na podpórkach metalowych lub żelbetowych.

Na liniach napowietrznych o napięciu 6–20 kV z drewnianymi podporami lub drewnianymi poprzecznicami na metalowych i żelbetowych podporach w obszarach od 1-2 NW, specyficzna efektywna długość ścieżki przecieku izolatorów musi wynosić co najmniej 1, 5 cm / kV.

1.9.15. W girlandach podpór o dużych przejściach należy przewidzieć jeden dodatkowy izolator płytowy wykonany ze szkła lub porcelany na każde 10 m wysokości podpory powyżej 50 mw stosunku do liczby izolatorów o normalnej konstrukcji, określonych dla łańcuchów jednołańcuchowych przy λe = 1, 9 cm / kV dla linii napowietrznych z napięciem 6-35 kV i λe = 1, 4 cm / kV dla linii napowietrznych o napięciu 110-750 kV. Jednocześnie liczba izolatorów w girlandach tych podpór nie powinna być mniejsza niż wymagane warunki zanieczyszczenia w obszarze przejściowym.

1.9.16. W girlandach izolatorów w kształcie czaszy wykonanych ze szkła lub porcelany, zawieszonych na wysokości większej niż 100 m, należy zapewnić dwa dodatkowe izolatory powyżej tego określonego zgodnie z 1.9.12 i 1.9.15.

1.9.17. Wybór izolacyjnych linii napowietrznych z izolowanymi przewodami musi być wykonany zgodnie z 1.9.10-1.9.16.

Zewnętrzna izolacja szkła i porcelany urządzeń elektrycznych i otwarta aparatura rozdzielcza

1.9.18. Specyficzną efektywną drogę upływu zewnętrznej izolacji porcelanowej urządzeń elektrycznych i izolatorów rozdzielnicy 6-750 kV, jak również zewnętrzną część rozdzielnic rozdzielnicy, w zależności od NW i napięcia nominalnego (na wysokości 1000 m npm) należy przyjmować zgodnie z tabelą 1.1.9.1.

Specyficzna efektywna długość ścieżki przecieku zewnętrznej izolacji urządzeń elektrycznych i izolatorów rozdzielnicy 6-220 kV, znajdujących się na wysokości większej niż 1000 m, powinna być pobierana: na wysokości do 2000 m - zgodnie z tabelą 1.1.9.1 i na wysokości od 2000 do 3000 m - jeden stopień zanieczyszczenia jest wyższy niż znormalizowany.

1.9.19. Przy wyborze izolacji rozdzielnicy odległości izolacji powietrznej od części przenoszących prąd rozdzielnicy do uziemionych struktur muszą spełniać wymagania rozdziału 4.2.

1.9.20. W ramionach naprężających i podpierających otwartej rozdzielnicy liczbę izolatorów płytowych należy określić na 1, 9.12-11, 9.13 z dodatkiem ciągu 110-150 kV - jeden, 220-330 kV - dwa, 500 kV - trzy, 750 kV - cztery izolatory do każdego obwodu .

1.9.21. W przypadku braku sprzętu elektrycznego, który spełnia wymagania tabeli 1.1.9.1 dla obszarów o 3-4-tach Sz, konieczne jest stosowanie urządzeń, izolatorów i przepustów dla wyższych napięć nominalnych z izolacją spełniającą wymagania tabeli 1.1.9.1.

1.9.22. Na terenach o warunkach zanieczyszczenia przekraczających 4. CW, z reguły należy zapewnić budowę zamkniętej rozdzielnicy.

1.9.23. Rozdzielnica zewnętrzna o napięciu 500–750 kV iz reguły rozdzielnica otwarta o napięciu 110–330 kV z dużą liczbą połączeń nie powinna znajdować się w obszarach o 3-4 cali.

1.9.24. Konkretna efektywna długość ścieżki przecieku zewnętrznej izolacji urządzeń elektrycznych i izolatorów w zamkniętej rozdzielnicy 110 kV i powyżej musi wynosić co najmniej 1, 2 cm / kV na obszarach o 1. NW i co najmniej 1, 5 cm / kV na obszarach o 2-4 th Sz.

1.9.25. Na terenach z 1-3 SZ należy zastosować rozdzielnicę w obudowie metalowej i pakietową podstację transformatorową z izolacją zgodnie z tabelą 1.1.9.1. W obszarach od 4. Sz dozwolony jest jedynie montaż rozdzielnicy w obudowie metalowej i podstacji transformatorowej ze specjalnymi izolatorami.

1.9.26. Izolatory elastycznych i sztywnych otwartych przewodników zewnętrznych powinny być wybierane ze specyficzną skuteczną drogą upływu zgodnie z tabelą 1.1.9.1: λe = 1, 9 cm / kV dla napięcia znamionowego 20 kV dla przewodów 10 kV w obszarach od 1-3 ЗЗ; λe = 3, 0 cm / kV przy napięciu znamionowym 20 kV dla linii prądu 10 kV na obszarach z 4 CW; λe = 2, 0 cm / kV przy napięciu znamionowym 35 kV dla przewodów 13, 8-24 kV w obszarach od 1–4 sz.

Wybór izolacji przez charakterystykę rozładowania

1.9.27. Linie napowietrzne 6–750 kV, izolacja zewnętrzna urządzeń elektrycznych i izolatory rozdzielnic 6–750 kV powinny mieć 50% napięcie rozładowania częstotliwości przemysłowej w stanie zanieczyszczonym i nawilżonym nie niższym niż wartości podane w tabeli 1.1.9.2.

Tabela 1.9.2 50% napięcia rozładowania linii napowietrznych 6-750 kV, izolacja zewnętrzna urządzeń elektrycznych i izolatorów otwartej rozdzielnicy 6-750 kV w stanie zanieczyszczonym i nawilżonym

Należy przyjąć przewodność właściwą warstwy zanieczyszczeń (przynajmniej):

dla 1. NW - 5 µS, 2. NW - 10 µS, 3. NW - 20 µS, 4. NW - 30 µS.

Oznaczanie zanieczyszczeń

1.9.28. Na obszarach, które nie znajdują się w strefie wpływu przemysłowych źródeł zanieczyszczeń (lasy, tundra, las-tundra, łąki), można zastosować izolację o mniejszej konkretnej efektywnej odległości pełzania niż znormalizowano w tabeli 1.1.9.1 dla 1. ЗЗ.

1.9.29. Obszary z 1. NW obejmują obszary, które nie znajdują się w strefie oddziaływania źródeł zanieczyszczeń przemysłowych i naturalnych (bagna, obszary górskie, obszary o słabo zasolonych glebach i tereny rolnicze).

1.9.30. W obszarach przemysłowych, w obecności danych uzasadniających, można zastosować izolację o większej konkretnej skutecznej odległości upływu niż znormalizowano w tabeli 1.1.9.1 dla czwartej ЗЗ.

1.9.31. Stopień zanieczyszczenia w pobliżu przedsiębiorstw przemysłowych powinien być określony zgodnie z tabelą 1..9.3-1.9.12 w zależności od rodzaju i szacowanej objętości produktów oraz odległości od źródła zanieczyszczenia.

Tabela 1.9.3 NW w pobliżu przedsiębiorstw chemicznych i przemysłu

Tabela 1.9.4 NW w pobliżu rafinerii i przedsiębiorstw petrochemicznych oraz przemysłu

Tabela 1.9.5 NW w pobliżu przedsiębiorstw produkujących gaz i przetwarzających gaz

Tabela 1.9.6 СЗ w pobliżu przedsiębiorstw do produkcji masy celulozowej i papieru

Tabela 1.9.7 СЗ w pobliżu przedsiębiorstw i producentów metalurgii żelaza

Tabela 1.9.8 СЗ w pobliżu przedsiębiorstw i produkcja metalurgii metali nieżelaznych

Tabela 1.9.9 СЗ w pobliżu przedsiębiorstw do produkcji materiałów budowlanych

Tabela 1.9.10 NW w pobliżu przedsiębiorstw i przemysłu maszynowego

Tabela 1.9.11 NW w pobliżu przedsiębiorstw przemysłu lekkiego

Tabela 1.9.12 NW w pobliżu przedsiębiorstw do wydobywania rud i minerałów niemetalicznych

* Dotyczy definicji NW w pobliżu hałd.

Szacunkowa ilość produktów wytwarzanych przez przedsiębiorstwo przemysłowe jest określana przez sumowanie wszystkich rodzajów produktów. NW w strefie ablacji przedsiębiorstwa działającego lub będącego w budowie powinno być określone przez największą roczną wielkość produkcji, z uwzględnieniem długoterminowego planu rozwoju przedsiębiorstwa (nie więcej niż 10 lat przed).

1.9.32. Stopień zanieczyszczenia w pobliżu elektrowni cieplnych i kotłów przemysłowych należy określić zgodnie z tabelą 1.9.13, w zależności od rodzaju paliwa, mocy stacji i wysokości kominów.

Tabela 1.9.13 SZ w pobliżu elektrowni cieplnych i kotłów przemysłowych

1.9.33. Przy obliczaniu odległości zgodnie z tabelami 1..9.3-1.9.13 granicą źródła zanieczyszczenia jest krzywa, która obejmuje wszystkie miejsca emisji atmosferycznych w danym przedsiębiorstwie (TPP).

1.9.34. W przypadku przekroczenia objętości mocy wyjściowej i mocy TPP, w porównaniu z wartościami określonymi w tabeli 1.1.9.3-1.9.13, NW należy zwiększyć o co najmniej jeden krok.

1.9.35. Wielkość produkcji w obecności kilku źródeł zanieczyszczeń (warsztatów) w jednym przedsiębiorstwie powinna być określona przez zsumowanie wielkości produkcji poszczególnych warsztatów. Jeżeli źródło emisji zanieczyszczeń z poszczególnych gałęzi przemysłu (warsztatów) jest oddzielone od innych źródeł emisji przedsiębiorstwa o więcej niż 1000 m, roczna wielkość produkcji powinna zostać ustalona dla tych branż i reszty przedsiębiorstwa oddzielnie. W tym przypadku szacowany Sz powinien być określony zgodnie z 1.9.43.

1.9.36. Jeżeli w jednym przedsiębiorstwie przemysłowym znajdują się produkty z kilku branż (lub podsektorów) przemysłu wymienionych w tabeli 1..9.3-1.9.12, wówczas SOC należy określić zgodnie z 1.9.43.

1.9.37. Granice strefy o tej wartości NW powinny być dostosowane z uwzględnieniem róży wiatrów według wzoru:

S = So * (W / Wo)

gdzie S jest odległością od granicy źródła zanieczyszczenia do granicy obszaru o danej NW, dostosowaną do róży wiatrów, m;

Podobnie znormalizowana odległość od granicy źródła zanieczyszczenia do granicy regionu o tej NW z kolistą różą wiatrów, m;

W jest średnią roczną częstotliwością wiatrów rozpatrywanej rumby, %;

Wo to powtarzalność wiatrów pojedynczej rumby o okrągłej róży wiatrów, %.

Wartości S / So powinny być ograniczone do 0, 5≤S / So≤2.

1.9.38. Stopień zanieczyszczenia w pobliżu wysypisk materiałów pylących, budynków magazynowych i konstrukcji, oczyszczalni ścieków powinien być określony w tabeli 1.1.9.14.

Tabela 1.9.14 SZ w pobliżu wysypisk materiałów pylących, budynków magazynowych i budowli, oczyszczalni ścieków (wysypiska popiołu, wysypiska soli, hałdy żużla, duże składowiska przemysłowe, spalarnie odpadów, magazyny i windy materiałów pylistych, magazyny do przechowywania nawozów mineralnych i toksycznych substancji chemicznych, kopalnie hydrauliczne i koncentratory, stacje napowietrzania i inne oczyszczalnie ścieków)

1.9.39. Stopień zanieczyszczenia w pobliżu autostrad o intensywnym użytkowaniu w zimie chemicznych środków odladzających należy określić zgodnie z tabelą 1.1.9.15.

Tabela 1.9.15 NW w pobliżu autostrad z intensywnym użyciem zimą chemicznych środków odladzających

1.9.40. Stopień zanieczyszczenia w strefie przybrzeżnej mórz, słonych jezior i zbiorników powinien być określony w tabeli 9.9.16, w zależności od zasolenia wody i odległości od linii brzegowej. Szacowane zasolenie wody określa się za pomocą map hydrologicznych jako maksymalnej wartości zasolenia powierzchniowej warstwy wody w strefie do 10 km w głąb obszaru wodnego. Stopień zanieczyszczenia powyżej powierzchni słonych zbiorników wodnych powinien być o jeden krok wyższy niż w tabeli 1..9.16 dla strefy do 0, 1 km.

Tabela 1.9.16 NW w strefie przybrzeżnej mórz i jezior o powierzchni ponad 10 000 m 2

1.9.41. Na obszarach narażonych na wiatr o prędkości większej niż 30 m / s od morza (co najmniej raz na 10 lat) odległość od linii brzegowej pokazaną w tabeli 1.9.16 należy zwiększyć 3 razy.

W przypadku zbiorników o powierzchni 1000-10000 m 2 SZ można zmniejszyć o jeden stopień w porównaniu z danymi z tabeli 1.1.9.16.

1.9.42. Stopień zanieczyszczenia w pobliżu wież chłodniczych lub basenów zraszających powinien być określony zgodnie z tabelą 1..9.17 przy przewodności właściwej wody obiegowej mniejszej niż 1000 µS / cm i zgodnie z tabelą 1..9.18 o przewodności właściwej od 1000 do 3000 µS / cm.

Tabela 1.9.17 NW w pobliżu wież chłodniczych i basenów zraszających o przewodności właściwej wody obiegowej mniejszej niż 1000 µS / cm

Tabela 1.9.18 ЗЗ w pobliżu wież chłodniczych i basenów natryskowych o przewodności właściwej wody obiegowej od 1000 do 3000 µS / cm

1.9.43. Szacowany Sz w nakładającej się strefie zanieczyszczeń z dwóch niezależnych źródeł, określony z uwzględnieniem róży wiatrów na poziomie 1, 9.37, powinien być określony zgodnie z tabelą 1.9.19, niezalenie od rodzaju zanieczyszczenia przemysłowego lub naturalnego.

Tabela 1.9.19 Oszacowanie СЗ nałożenia zanieczyszczenia z dwóch niezależnych źródeł

Wskaźniki wykorzystania głównych typów izolatorów i struktur izolacyjnych (szkło i porcelana)

1.9.44. Współczynniki wykorzystania k struktur izolacyjnych składających się z izolatorów jednomodowych należy zdefiniować jako

k = ki * kk,

gdzie Ki - współczynnik wykorzystania izolatora;

kk - współczynnik wykorzystania struktury złożonej z gałęziami równoległymi lub szeregowo-równoległymi.

1.9.45. Współczynniki wykorzystania ki izolatorów płyt podwieszanych według GOST 27661 o słabo rozwiniętej dolnej powierzchni części izolacyjnej powinny być określone zgodnie z tabelą 1..9.20 w zależności od stosunku długości drogi przecieku izolatora L L do średnicy jego płytki D.

Tabela 1.9.20 Współczynniki wykorzystania k i zawieszonych izolatorów w kształcie czaszy o słabo rozwiniętej dolnej powierzchni części izolacyjnej.

1.9.46. Współczynniki wykorzystania ki zawieszonych izolatorów w kształcie czaszy o specjalnej konstrukcji z wysoko rozwiniętą powierzchnią należy określić z tabeli 1.1.9.21.

Tabela 1.9.21 Współczynniki wykorzystania dla k i specjalnych izolatorów płytkowych.

1.9.47. Współczynniki wykorzystania izolatorów k i pinowych (liniowych, nośnych) o słabo rozwiniętej powierzchni należy przyjmować równe 1, 0, o silnie rozwiniętej powierzchni - 1.1.

1.9.48. Współczynniki wykorzystania k i zewnętrzna izolacja sprzętu elektrycznego do instalacji zewnętrznej, wykonane w postaci pojedynczych konstrukcji izolacyjnych, w tym izolatorów nośnych na zewnątrz o napięciu znamionowym do 110 kV i izolatorów zawieszenia typu prętowego o napięciu znamionowym 110 kV, powinny być określone zgodnie z tabelą 9.22. w zależności od stosunku długości drogi przecieku izolatora lub struktury izolacyjnej L do długości ich części izolacyjnej h.

Таблица 1.9.22 Коэффициенты использования одиночных изоляционных колонок, опорных и подвесных стержневых изоляторов

1.9.49. Коэффициенты использования kк одноцепных гирлянд и одиночных опорных колонок, составленных из однотипных изоляторов, следует принимать равными 1, 0.

1.9.50. Коэффициенты использования kк составных конструкций с параллельными ветвями (без перемычек), составленных из однотипных элементов (двухцепных и многоцепных поддерживающих и натяжных гирлянд, двух- и многостоечных колонок), следует определять по табл.1.9.23.

Таблица 1.9.23 Коэффициенты использования kк составных конструкций с электрически параллельными ветвями (без перемычек)

1.9.51. Коэффициенты использования kк -образных и V -образных гирлянд с одноцепными ветвями следует принимать равными 1, 0.

1.9.52. Коэффициенты использования kк составных конструкций с последовательно-параллельными ветвями, составленными из изоляторов одного типа (гирлянд типа Y или , опорных колонок с различным числом параллельных ветвей по высоте, а также подстанционных аппаратов с растяжками), следует принимать равными 1, 1.

1.9.53. Коэффициенты использования kи одноцепных гирлянд и одиночных опорных колонок, составленных из разнотипных изоляторов с коэффициентами использования kи1 и kи2, должны определяться по формуле

где L1 и L2 - длина пути утечки участков конструкции из изоляторов соответствующего типа. Аналогичным образом должна определяться величина kи для конструкций указанного вида при числе разных типов изоляторов, большем двух.

1.9.54. Конфигурация подвесных изоляторов для районов с различными видами загрязнений должна выбираться по табл.1.9.24.

Таблица 1.9.24 Рекомендуемые области применения подвесных изоляторов различной конфигурации

Примечание. D - диаметр тарельчатого изолятора, см; h - высота изоляционной части стержневого изолятора, см; Lи - длина пути утечки, см.

Текст документа сверен по: нормативно-производственное издание М.: Издательство НЦ ЭНАС, 2002

Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!

Kategoria:

Baza wiedzy