Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!

Sosnowy las imponuje monumentalnością, poczuciem stałości i nienaruszalności fundamentów wszechświata, jego dążeniem ku górze i wyjątkową czystością aury.

Od czasów starożytnych drzewa te są uważane za symbol nieśmiertelności i płodności, mądrości i pomocy duchowej.

A jeśli w pobliżu nie ma lasu, możesz posadzić zwykłą sosnę w swoim ogrodzie.

Opis botaniczny

Osiągając wysokość 40-50 m, sosna słusznie zajmuje honorowe miejsce w rzędzie drzew pierwszego rozmiaru. Średnica pnia u podstawy sięga 100 cm, a kolor kory jest niejednorodny, podobnie jak jego grubość. I ten fakt ma logiczne wyjaśnienie. Pogrubienie czerwonobrązowej lub szarej powłoki pnia w dolnej części drzewa pełni funkcję ochronną, chroniąc ją przed przegrzaniem podczas suszy i przed pożarami dna.

W środkowej i górnej części tułowia znikają głębokie, misternie skręcone rowki, zamieniając się w praktycznie gładką powierzchnię żółto-czerwonego odcienia, cienkiego, z łuszczącymi się płytkami. Dowiedz się o cechach uprawy sosny, a także o cechach odmian takich jak sosna zwyczajna, sosna, sosna cedrowa, sosna czarna, sosna górska. W gęstych nasadzeniach sosny rosną smukłe, nawet z pniami obranymi na dużą wysokość. A rośliny iglaste stojące w samotności mają przeciwne cechy: wzrost jest mniejszy, a gałęzie większe.

Z wiekiem zmienia się kształt korony drzewa: od stożkowatego w młodym do kulistego w środkowym okresie życia i płaskiego, w kształcie parasola na starość. Igły sosny zwyczajnej mają niebieskawo-zielony kolor, długość igieł wynosi 5-8 cm, są raczej gęste, złożone w pary w pęczki. Jeśli drzewa liściaste zmieniają co roku swoją dekorację, to drzewa iglaste raz na trzy lata; Zwykle dzieje się to we wrześniu.

Sosna preferuje piaszczystą glebę, ale dzięki systemowi korzeniowemu, który jest zdolny do modyfikacji, może dostosować się do wszelkich warunków wzrostu. Na suchych terenach lub głębokich wodach gruntowych rozwija się gwałtownie korzeń palowy, który może osiągnąć 6 m.

Gleby nasycone wilgocią powodują pojawienie się dobrze rozgałęzionego systemu korzeniowego powierzchni.

Uderzające idealne mało wymagające warunki klimatyczne. To drzewo rośnie cicho w Arktyce i Kazachstanie, ze stoickim spokojem wytrzymując zarówno mróz, jak i upał. Życie tego przedstawiciela iglastego średnio do 200 lat, ale są wyjątki, żyjąc do 400 lat.

Wiesz? Najstarszym drzewem na naszej planecie jest sosna Methusela, która ma 4842 lata. Jego lokalizacja nie jest odtajniona dla własnego bezpieczeństwa.

Sosnowe zwyczajne osobliwe przygotowanie do okresu zimowego. Aby igły pozostały na drzewie, są pokryte specjalnym woskiem - nie następuje parowanie przez nie, a „oddychanie” drzewa zatrzymuje się.

Roślina ta jest często spotykana w środowisku miejskim, chociaż brudne powietrze jest trudne do przenoszenia, bez konieczności czyszczenia, ponieważ igły przez 1, 5 roku pokryte są warstwą sadzy i pyłu, co utrudnia sosnowi życie.

Skład i właściwości użytkowe

Iglaste piękno od tysięcy lat znane jako potężny uzdrowiciel. Starożytne egipskie balsamy znalezione podczas wykopalisk, które zawierały żywicę sosnową, nadal nie utraciły swoich właściwości bakteriobójczych. Natura w cudowny sposób zapewniła, że tacy pomocnicy będą traktować ludzi. Najważniejsze jest to, że ludzie nie zapominają z niego korzystać z wdzięcznością i troską.

W igiełkach sosnowych znaleziono:

  • antyskorbutowa witamina C;
  • karoten, który często nazywany jest „eliksirem młodości” i „źródłem długowieczności”;
  • witamina K, która zapewnia normalny poziom krzepnięcia krwi, zapobiega krwotokom i utracie krwi;
  • witaminy B2, D, E, R.
Dowiedz się, czy miód z kiełków sosny jest korzystny, a także korzystne właściwości szyszek sosnowych, pyłku sosny, pąków sosny, kory sosnowej. Igły sosnowe, zwłaszcza zimą, są nasycone:

  • taniny;
  • antocyjany;
  • alkaloidy;
  • flawonoidy;
  • gorzka substancja pinicyklina;
  • paracymolum;
  • kumaryna;
  • olejki eteryczne (octan bornylu, limonen, kamfen, otsimen, mircen, borneol, pinen);
  • pierwiastki śladowe (miedź, żelazo, bor, molibden, cynk, mangan).

Nerka ujawniła:

  • taniny;
  • kwas askorbinowy;
  • olejek eteryczny;
  • naftochinon;
  • sole mineralne;
  • karoten;
  • rutyna;
  • żywica.

Znaleziono żywicę otrzymaną z drewna (żywicy):

  • olejki eteryczne;
  • żywica i kwasy tłuszczowe;
  • terpenoidy.

Nawet kora może na tym skorzystać - ma dużą liczbę substancji pigmentowych antocyjanów, które są wykorzystywane w składzie barwników w przemyśle spożywczym.

Wszystkie części tej niesamowitej rośliny mają korzystne właściwości.

Infuzja pąków sosny jest szeroko stosowana w celach kosmetycznych. Wypłukując je umyte włosy, możesz zapobiec ich utracie, wzmocnić korzenie, nadać im zdrowy, lśniący wygląd.

Kąpiel z infuzją pąków sosnowych działa oczyszczająco na skórę, skłonna do wysypek i podrażnień. Polecają również kąpiel z dodatkiem pociągu, tybetańskiego lofanta, jałowca, lawendy, melisy. Ta procedura wspomaga gojenie się ran, usuwa skurcze i napięcie mięśni, odżywia skórę, zapobiega cellulitowi.

W kosmetologii nie stosuje się pielęgnacji skóry twarzy, nie używa się czystych pąków sosny, stają się one składnikami odżywczych kremów, masek i preparatów ziołowych.

W medycynie ludowej stosuje się pędy, pąki, igły, soki, pyłki i zielone szyszki sosny z pierwszego roku, ponieważ mają one całą paletę przydatnych właściwości:

  • wzmacnianie (witamina);
  • wykrztuśny;
  • denerwujące;
  • moczopędny;
  • żółciopędny;
  • przeciwdrobnoustrojowy;
  • oczyszczanie krwi;
  • środek rozszerzający naczynia;
  • środek dezynfekujący;
  • przeciwzapalny;
  • anty-promieniowanie.

Powietrze nasycone cząstkami żywicy i ogromną ilością lotnych substancji można nazwać naturalnym inhalatorem dezynfekującym. Wiadomo przecież, że ludzie cierpiący na choroby płuc i choroby układu krążenia czują się znacznie lepiej w sosnowym lesie, a czasem nawet mogą zostać wyleczeni bez użycia jakichkolwiek leków.

Lądowanie

Najbardziej korzystny czas na sadzenie sosnowych sadzonek i dostosowanie ich do nowego miejsca to druga połowa kwietnia lub pierwsza dekada października.

Takie okresy wynikają z koniecznego reżimu temperaturowego: wiosną gleba jest już dobrze rozgrzana, zachowując wystarczającą wilgotność, a ten jesienny okres pozwala sadzonce zakorzenić się normalnie i przygotować na zimowe przymrozki.

Aby drzewo pięknie się rozwijało i cieszyło się jego pięknem, zaleca się wybranie dla niego miejsc słonecznych; w ostateczności dopuszczalne jest lekkie cieniowanie. Roślina iglasta posadzona w cieniu zostanie obniżona, jej wzrost będzie powolny, korona nigdy nie będzie imponować gęstością i bogactwem koloru igieł.

Jeśli podłoże jest piaszczyste lub piaszczyste, nie ma specjalnych wymagań, aby przygotować się do sadzenia drzew iglastych. Jeśli gleba jest ciężka gliniasta, należy przeprowadzić przygotowanie drenażu, wypełniając zagłębienie sadzonek rozbitą cegłą, łupkiem lub gliną ekspandowaną nie mniej niż 20 cm.

W przypadku, gdy gleba jest kwaśna, do otworu do sadzenia należy dodać 150 g wapna.

Nie polegaj na „być może” w tak ważnym momencie, jak wybór sadzonki. Kolczaste „dziecko” wykopane w pobliskim lesie nie zapuści korzeni i po prostu uschnie w przyszłym roku. Rzeczywiście, na korzeniach tej rośliny żyją niezbędne bakterie, które umierają na zewnątrz przez 20 minut. Dlatego najważniejszym warunkiem sadzenia sosny jest zapewnienie maksymalnej bliskości systemu korzeniowego przed wystawieniem na działanie powietrza. Konieczne jest kupowanie sadzonek w specjalistycznych szkółkach, w pojemnikach zapewniających żywotność bakterii korzeniowych.

Pędy iglaste nie powinny być starsze niż 5 lat i nie większe niż 40 cm. Te optymalne rozmiary pozwolą osiąść szybciej i łatwiej w nowym miejscu.

Wymiary dołu do lądowania powinny być związane z objętością pojemnika: mieć średnicę 30 cm i głębokość 40 cm.

Wystarczy posypać warstwę drenażową glebą, ale lepiej jest zastosować do tego mieszankę gleby z 3 części ziemi darniowej i 1 część piasku i torfu. Piękno iglaste nie wymaga jakości gleby i może dostosować się do wszelkich warunków wzrostu. Ale przed posadzeniem młodej rośliny do mieszanki glebowej należy dodać 150 g superfosfatu, aby okres uzależnienia był szybszy, a wzrost był bardziej intensywny.

Sadzonka jest niezwykle schludna, starając się nie zniszczyć glinianego pomieszczenia, wyjąć z pojemnika i umieścić w otworze.

To ważne! Podstawna szyja młodej sosny powinna być wyrównana z otaczającą glebą. W związku z tym ziemia w dole przed sadzeniem ubita, tak że po podlewaniu nie opadła, a szyja nie była poniżej poziomu gruntu.

Może drzewo powinno być sadzone nieco wyżej, aby nawet po naturalnym skurczu gleby, szyjka korzeniowa była na wymaganej wysokości, chroniąc ją przed gniciem, a kiełek sam ze śmierci.

Przestrzeń wokół podstawy bryły pokryta jest żyzną glebą i zagęszczona. Następnie, aby woda nie wypływała, formowana jest studnia do podlewania. Drzewa iglaste uwielbiają posypywanie: po posadzeniu zaleca się obficie podlewać sadzonkę, w tym za pomocą butelki z rozpylaczem. Młode sosny wymagają częstego podlewania: 1 raz na 7 dni, 2 wiadra wody na jedno drzewo. Będą potrzebować ochrony przed palącym słońcem.

Dobrze jest, jeśli rosną w środowisku bardziej dojrzałych drzew, które stają się naturalną osłoną cieniującą, a opadły liść z kolei może stać się schronieniem przed mrozem.

Troska

Do 2 roku życia młode drzewa potrzebują opieki, która zapewni najbardziej komfortowe warunki do wzmocnienia systemu korzeniowego i dalszego wzrostu.

Ziemia

Konieczne jest uważne obserwowanie stanu gleby w okręgu wokół pnia, ponieważ z czasem może ona opadać lub odwrotnie, pod wpływem silnych opadów deszczu zamknąć kołnierz korzeniowy, a to jest już niebezpieczne dla drzewa. Jeśli to konieczne, dodaj wymaganą ilość mieszanki składników odżywczych. Konieczne jest ostrożne rozluźnienie gleby, zniszczenie chwastów.

Lokalizacja

Młode sadzonki powinny być na słonecznych terenach, ale w przypadku silnego upału powinny być najpierw zacienione, aby uniknąć oparzeń.

Podlewanie

W regularnym podlewaniu sosna szkocka potrzebuje pierwszych 2 lat po posadzeniu. Ogólnie jednak iglaste rośliny należy do roślin odpornych na suszę, dlatego nie jest konieczne dodatkowe podlewanie, oprócz opadów naturalnych.

Top dressing

Ważne jest, aby pamiętać o niepodważalnej prawdzie: lepiej w ogóle nie karmić iglastych roślin niż robić to źle. Mieszanki ogrodowe i złożone nawozy są całkowicie nieodpowiednie do tych celów. Obornik i różne nalewki zielonej trawy i chwastów doprowadzą do przyspieszonego wzrostu, co w skrajnych przypadkach spowoduje żółknięcie, nawet śmierć niektórych sadzonek.

Problem nie polega na ilości jedzenia, ale na jego składzie. Specjalistyczne sklepy mają specjalne nawozy dla roślin iglastych. Przed zakupem tych suplementów należy dokładnie zbadać ich skład chemiczny.

Musisz wiedzieć, że główne pożywienie dociera do sosny nie przez korzenie, ale przez fotosyntezę. Realizacja tej reakcji nie jest możliwa bez magnezu, dzięki czemu jej obecność staje się niezbędnym warunkiem przy wyborze nawozu.

W przypadku wysokiej jakości żywienia iglastych przedstawicieli flory absolutnie niedopuszczalne jest stosowanie nawozu o wysokiej zawartości azotu . Ten pierwiastek powoduje przyspieszony wzrost zielonych pędów, dlatego nie są w stanie dojrzeć w czasie i przygotować się do zimy. Mimo to zaleca się stosowanie nawozów mineralnych. Najlepszymi żywicielami ekologicznymi dla tych roślin są dobrze zgniłe komposty i biohumus, produkt przetwarzania dżdżownic.

To ważne! Ubranie wierzchnie powinno być wykonane w okresie aktywnego wzrostu - w maju i pod koniec sierpnia, aby przed początkiem ostrego zimna nowy wzrost stał się silniejszy.

Aby sosna mogła szybko uzyskać użyteczną paszę i nauczyć się jej równie szybko, eksperci radzą zwrócić się do płynnych form opatrunku. A dla stopniowego i długotrwałego efektu, granulki są osadzane w glebie w pobliżu pnia, czego efekt można się spodziewać w ciągu kilku miesięcy.

Jeśli kwasowość jest zwiększona w ziemi wokół drzew iglastych, to aby ją zneutralizować, bardziej wskazane jest użycie mąki dolomitowej. Oprócz wapnia zawiera magnez, najłatwiej wchłaniany przez korzenie.

Jak przeszczepić

Jeśli z jakiegoś powodu istnieje potrzeba przeszczepienia młodej rośliny w inne miejsce, powstaje naturalne pytanie, jak zrobić to prawidłowo i najmniej traumatycznie dla drzewa iglastego.

  1. Przede wszystkim należy zauważyć, że taka procedura jest przeprowadzana na drzewach nie starszych niż 5 lat.
  2. Głównym warunkiem jest zachowanie korzeni ziemi. Jego wielkość powinna odpowiadać średnicy dolnych gałęzi, ale nie mniejszej niż 60 cm. Po wykopaniu drzewa bryłę tę należy związać gazą w dwóch warstwach, z naturalnej tkaniny lub worka: zapobiegną upadkowi ziemi. Wraz z taśmą, która szybko gnije w ziemi i nie zakłóci rozwoju systemu korzeniowego, sosnę można obniżyć do dobrze przygotowanego wcześniej. Pustki są pokryte ziemią i zagęszczone. Po tym trzeba obfite podlewanie z dodatkiem zgodnie z instrukcjami „Kornevina”, aby stymulować wzrost korzeni.
  3. Konieczne jest sadzenie pritenyat z promieni słonecznych i regularnie wody, unikając zastoju wody, zraszając lub rozpylając koronę.
  4. Niektórzy eksperci zalecają leczenie takich drzew lekami antystresowymi, na przykład „Cytovitis”.

Im starsza sosna, tym trudniej jest przeszczepić, ponieważ główny korzeń palowy jest silniej uszkodzony, co może być katastrofalne dla drzewa. Dlatego należy zawsze ważyć, aby ocenić wszystkie możliwe zagrożenia i nie poświęcać rośliny na rzecz chwilowych pragnień.

Choroby i szkodniki

Źródłem chorób i szkodników sosny szkockiej może być kolejne zalesienie. Zagrożenie może być ukryte w importowanej glebie, a nawet w samym okazie sadzenia. Osłabiona roślina działa jako rodzaj przynęty dla licznych owadów szkodników i grzybów.

Ci pierwsi szybko odnajdują takie drzewo specjalnym zapachem i atakują je, usiłując przegryźć igły lub wydzielać drewno. Zakaźne grzyby są wprowadzane do roślin przez wiatry, deszcze, ptaki, owady i ludzi. Przydatne będzie dla Ciebie nauczenie się, jak radzić sobie ze szkodnikami drzew iglastych, zwłaszcza z gąsienicami sosny, sosny. Najczęstsze szkodniki można nazwać pełzaniem sosny, tarczą i pluskwą. Dosłownie ssą soki, zwłaszcza z młodych lub lekko osłabionych drzew iglastych.

Jeśli jest dużo pasożytów owadów, wczesną wiosną spryskuje się je środkami owadobójczymi.

Stosuj także indywidualne metody walki:

  1. Czyste mechaniczne usuwanie szkodników z pnia, jak również instalacja słomy i pasów dla nich, jest skuteczna przeciwko tarczom.
  2. W przypadku pluskiew instalowane są pułapki klejowe.
  3. Mszyce można zmyć silnym strumieniem wody. Użyteczne jest również mycie mydlanego roztworu zajętych gałęzi za pomocą roztworu mydła.

Całe sosny szybko tracą igły z powodu dominacji jedwabników sosnowych.

Ten atak może zniszczyć i homochnikov na osobistych działkach, jeśli nie zareaguje bez zwłoki. Jedynym sposobem zwalczania tego szkodnika są preparaty owadobójcze o działaniu ogólnoustrojowym.

Jednym z najniebezpieczniejszych niszczycieli nasion iglastych jest szyszka sosnowa, której gąsienice zjadają nasiona z szyszek. Podczas ich uwalniania są niszczone przez specjalne środki chemiczne. Wśród drzew rosnących na miejscu nie powinny znajdować się kłody korzeniowe lub deski z resztkami kory, ponieważ stają się one wylęgarnią kornika. Drzewa zajmowanego przez tego niebezpiecznego szkodnika nie da się uratować - można go przeciąć i spalić, aby zapobiec masowej epidemii.

Sosny są odporne na choroby zakaźne, ale w pewnych niekorzystnych warunkach mogą być dotknięte. Nadmiar wilgoci, pogrubienie nasadzeń, niewielki stopień oświetlenia może powodować zakażenia grzybicze.

Porzeczki i agrest nie powinny rosnąć w pobliżu sosen: są znane jako nosiciele rdzy. Jeśli przejawia się to na igłach, to na ratunek przychodzą insektycydy zawierające miedź. Jeśli kora jest uszkodzona przez silne mrozy, suszę lub zwierzęta, istnieje wysokie prawdopodobieństwo zakażenia grzybem, który powoduje martwicę kory, jej śmierć i wysuszenie.

Wszystkie uszkodzone gałęzie należy usunąć bezpośrednio przed żywą nerką, grzybem usuwanym z kory za pomocą wacika z fungicydem i spryskiwać preparatami zawierającymi miedź i fungicydami ogólnoustrojowymi w maju i sierpniu.

Aplikacja

Pomimo wielkiej różnorodności szkodników i chorób, które zagrażają zdrowiu samej sosny, od czasów starożytnych uważano ją za symbol życia, potężnej energii i walki o przetrwanie w każdych warunkach. Drzewo zasadzone na stronie jest użyteczne tylko dla zapewnienia świeżego, czystego i zdrowego powietrza.

Wiesz? Naukowcy ustalili, że w lesie sosnowym na 1 młode. m stanowi około 500 mikrobów, aw mieście 36 tys. Даже в радиусе 5 км от леса воздух целебный, ионизированный.

В народной медицине используются все части этого прекрасного дерева. Настой и отвар из почек растения незаменимы в лечении гриппа, кашля различной этиологии, бронхита, туберкулеза легких, заболеваний печени.

При воспалении верхних дыхательных путей показаны ингаляции с отваром почек. Настой и настойка из сосновых шишек рекомендуются при кровотечениях и болезнях сердца. Для профилактики авитаминоза готовится хвойный отвар. Хвоя перерабатывается в витаминную муку, в шерсть и вату.

Из сосновой пыльцы приготавливается чай, который благотворно воздействует при подагрических воспалениях и ревматизме. Можно использовать пыльцу этого представителя хвойных даже в качестве детской присыпки.

После перенесенной операции или тяжелой болезни советуют употреблять для скорейшего восстановления сил смешанную с медом пыльцу.

Желтую пленку с коры растения применяют для заживления ран, язв и фурункулов. Свежие опилки сосны помогают убрать боль в суставах и в пояснице. Из сосновой щепы получают деготь. На его основе изготавливаются мази для лечения чесотки, экземы и чешуйчатого лишая.

Древесина перерабатывается для получения активированного угля, применяемого в виде порошка или таблеток при повышенном газообразовании и отравлениях.

Смола сосны обыкновенной является составной частью смесей и мазей при подагре и ревматизме. При катаре и легочных болезней она применяется как средство для ингаляций.

Это вещество активно используется для производства канифоли и скипидара, который в соединении с камфорным маслом советуют употреблять как растирку при простудах, кашле, поясничных прострелах.

Wiesz? Сосна способна к самолечению. При малейшем повреждении какой-либо части дерева сразу выделяется смола и закрывает рану. Столетняя сосна при такой подсечке может дать до 16 кг смолы.

Естественно, что применять эти снадобья можно только после консультации с врачом и с оглядкой на противопоказания: болезни почек, беременность и индивидуальную непереносимость. Скипидарные натирания следует использовать без фанатизма, так как возможно появление аллергических реакций, пузырей и даже омертвение тканей. Во всем следует соблюдать меру и здравый смысл.

Природа щедро одаривает человека возможностями использовать ее ресурсы во благо. Поистине бесценен ее дар в облике красивой, сильной и целебной сосны. От человека требуется лишь внимательно и мудро применять ее полезные свойства и так же заботливо беречь, приумножая, эту красоту.

Opinie użytkowników sieci

Сосны очень красиво смотрятся. У нас растут вдоль забора. Саженцы выкопали в лесу. Сажали в середине лета. Посадив, нужно хорошо поливать. Первый год сосны болели - желтели иголки. Но затем порадовали хорошим приростом.. irma http://indasad.ru/forum/32-sadoviy-dizayn/5350-sosny-i-eli-na-dache#5359

Я бы все-таки посоветовала купить саженцы, причем таких видов, которые бы не росли слишком высокими. Есть много сосновых деревьев декоративных, карликовых и т.д. Мои родители посадили обычные лесные сосны около дома, они за несколько лет так выросли, что теперь уже выше крыши. Но, моим родителям территория позволяет. Согласитесь, не всегда удобно, когда возле дома (дачи) большущее дерево.. Evnika http://indasad.ru/forum/32-sadoviy-dizayn/5350-sosny-i-eli-na-dache#5641

Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!

Kategoria:

Ogrodnik