Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!
Stosowanie farb w konstrukcjach, naprawach i rozwiązywaniu problemów projektowych jest niezwykle szerokie. Producenci materiałów lakierniczych i lakierniczych stworzyli setki rodzajów farb, lakierów i innych materiałów powłokowych, które można podzielić na kilka grup. Klasyfikacja może być dokonana według różnych kryteriów - składu, rodzaju podłoża (substancja błonotwórcza), celu, rodzaju powierzchni wykończeniowej.
Rodzaje farb według rodzaju podłoża błonotwórczego
Cała różnorodność farb oparta jest na kilku rodzajach baz - płynach o złożonym składzie, które po wysuszeniu tworzą trwały film, w którym wszystkie pozostałe składniki są równomiernie rozmieszczone - pigmenty, ochraniacze UV, środki antyseptyczne, inhibitory korozji itp. Podstawa tworzenia filmu określa większość właściwości operacyjnych danego farba, więc klasyfikacja jest najwygodniejsza do produkcji na tej podstawie.
W rodzinie konstrukcji i farb specjalnych najczęściej występują cztery grupy farb:
- emulsja;
- alkid;
- klej;
- krzemian.
Z kolei są one rozdzielane według rodzaju rozpuszczalników, na przykład oleju, nitrocelulozy, rozpuszczalnych w wodzie itp. Jednak pierwsze cztery grupy klasyfikacyjne są wystarczające do określenia zastosowania farby, jej podstawowych właściwości i możliwości poprzez etykietowanie.
Farby, emulsje i dyspersje, rozpuszczalne w wodzie
Tego typu farby - jedna z najbardziej przyjaznych dla środowiska. Faktem jest, że podstawą dla nich jest czysta woda, która po odparowaniu nie szkodzi nikomu podczas pracy lub suszenia. Specyfiką takich farb jest ich struktura wewnętrzna - żywice akrylowe i ich pochodne lub cząsteczki polichlorku winylu nie rozpuszczają się w wodzie, są zawieszone w postaci emulsji lub dyspersji (małe kulki).
Po nałożeniu na powierzchnię kulki te są rozmazane, łączą się i tworzą monolityczny film, mechanicznie mocny i odporny na wpływy zewnętrzne innego rodzaju. Po wysuszeniu składniki folii są obojętne na wodę i nie rozpuszczają się w niej. Niektóre farby można jednak zmyć zwykłymi produktami gospodarstwa domowego i ciepłą wodą, ale większość farb na bazie wody tworzy powłoki powierzchniowe, które można łatwo umyć, niektóre nawet lekkimi materiałami ściernymi.
Rozpuszczalne w wodzie farby emulsyjne, dyspersyjne i lateksowe są przeznaczone do prawie wszystkich rodzajów materiałów: cegły, betonu, drewna, płyt kartonowo-gipsowych, szpachli i gipsu, metalu, sklejki i płyty pilśniowej, płyty wiórowej, płyty OSB.
Różnica między emulsją a dyspersją jest raczej iluzoryczna - jeden i drugi stan determinują mieszanie dwóch lub więcej cieczy, które nie oddziałują na poziomie chemicznym. Dlatego farby dyspersyjne i emulsyjne należy dokładnie wymieszać przed użyciem.
Na uprzednio pomalowane błyszczącymi farbami i lakierami, a także złożone pod względem wykończenia powierzchni, szkło, płytki, ceramika powinny być nakładane z pewną ostrożnością - tylko wtedy, gdy te materiały są wskazane w instrukcji dla konkretnego rodzaju farby. W większości przypadków farby emulsyjne są używane do malowania wystarczająco porowatych materiałów. Farby te można stosować jako bazę do malowania farbami alkidowymi i lakierami.
W zależności od substancji zawieszonych w wodzie farby emulsyjne dzielą się na:
- akryl;
- polioctan winylu;
- lateks;
- silikon.
Wszystkie farby z tej grupy są prawie bezwonne, szybko wysychają i są bezpieczne dla ognia.
Farby emulsyjne są używane zarówno do prac wewnętrznych, jak i zewnętrznych. Ale zanim kupisz, zwróć uwagę na ich cel - zastosowanie farby do elewacji, możesz rozpocząć ponowne wykończenie po kilku miesiącach. Główne rodzaje farb do wnętrz to akryl, lateks, polioctan winylu.
Farby akrylowe na bazie kopolimerów akrylowych są mniej gęste i umożliwiają oddychanie materiału. Chociaż są one również stosowane do suchego materiału, warunki ich użycia są uproszczone. Nawet jeśli kit lub tynk nie zostaną całkowicie wysuszone, farba pozwoli na to, by można było to zrobić wkrótce.
Oprócz kopolimerów akrylowych farby lateksowe zawierają mieszanki gumowe, w wyniku czego tworzą gęstą, trwałą folię, którą można prać kilka tysięcy razy za pomocą szmatki i miękkich szczotek. Takie kompozycje są wykorzystywane do dekoracji ścian w pomieszczeniach mokrych, kuchniach, fasadach. Doskonały wygląd tapety, drewna, metalu, niektórych marek farb lateksowych można malować szkłem, płytkami, tworzywem sztucznym.
Farby na bazie PVA (polioctan winylu) są używane wyłącznie do prac wewnętrznych. Utworzona przez nich folia, choć bardzo dekoracyjna, ma niską gęstość i obawia się wody i wysokiej wilgotności. Idealnie przepuszcza pary i zapewnia swobodną wymianę gazu, niemniej jednak pozwala na przepływ wilgoci. Może być stosowany tylko w pomieszczeniach o suchym i normalnym mikroklimacie.
Silikonowe emulsje i dyspersje oparte są na żywicach silikonowych. Doskonale opierają się wodzie, ale jednocześnie przepuszczają parę. Wyjątkowa elastyczność pozwala powłoce farby wytrzymać znaczne i szybkie spadki temperatury i naprężenia mechaniczne. Mają doskonałą przyczepność do większości materiałów mineralnych i metali, a także do starych powłok dowolnego rodzaju farby. Ich jedyną wadą jest wysoka cena.
W czystej postaci rzadko spotyka się farby emulsyjne i dyspersyjne. Najczęściej w jednej farbie można znaleźć silikon i akryl oraz lateks i kilka innych polimerów. Z jakiego komponentu najbardziej pochodzi nazwa i określa podstawowe właściwości farby.
Farby alkidowe
Najpopularniejsza farba do prac zewnętrznych i ochrona powierzchni pod gołym niebem. Są one również szeroko stosowane w dekoracji wnętrz, w szczególności do malowania podłóg, stopni i innych powierzchni, które znajdują się pod znacznymi obciążeniami mechanicznymi.
Głównym spoiwem jest żywica alkidowa w różnych odmianach. Rozpuszczalniki - olej lniany, benzyna lakowa, rozpuszczalnik inne organiczne. Po wyschnięciu tworzą bardzo trwałe wodoodporne i chemicznie obojętne powierzchnie o różnym stopniu połysku. Cechą takich farb jest to, że przy wielu latach pracy pod bezpośrednim promieniowaniem słońca zmieniają one nieco kolor i mogą być pokryte siecią mikropęknięć. Farby olejne lub emalie można wytwarzać na bazie żywic alkidowych.
Farby olejne na bazie żywic alkidowych są wytwarzane przy użyciu naturalnego lub syntetycznego oleju suszącego. Charakterystyczną cechą jest długi (do kilku dni) czas schnięcia. W tym przypadku umiarkowanie toksyczne substancje odparowują z powierzchni, w wyniku czego farby olejne są wykorzystywane do pracy na zewnątrz lub w dobrze wentylowanych pomieszczeniach. Po wysuszeniu tworzą bardzo trwałe powłoki na wszystkich rodzajach materiałów mineralnych, drewna i metalu. Nie boi się ultrafioletu i wody, bardzo niska przepuszczalność pary.
Emalie - prawie taki sam skład, ale z dodatkiem lakieru. Rezultatem jest błyszcząca lub półbłyszcząca powierzchnia o wysokiej gęstości, nieprzepuszczalna dla wilgoci, która nie wchodzi w reakcje chemiczne i nie zmienia kolorów przez wiele lat.
Farby silikatowe
Farby krzemianowe produkowane są na bazie ciekłego szkła i mają wyjątkowe właściwości. Mają umiarkowaną paroprzepuszczalność, są odporne na różnice temperatur, ale warstwa powierzchniowa jest dość luźna i nie chroni przed wnikaniem wilgoci do wnętrza materiału podstawowego. Zwykle stosowany na tynku, ponieważ łatwo przenosi środowisko o wysokiej alkaliczności. Metali i ceramiki nie należy malować farbami silikatowymi, z wyjątkiem specjalnych mieszanek żaroodpornych.
Farby klejowe
Właściwości i zakres zastosowania są podobne do emulsji akrylowych, ale mniej odporne na wilgoć i nadają się tylko do suchych pomieszczeń. Zazwyczaj sprzedawane jako suche mieszanki, które przed użyciem rozcieńcza się wodą. W pomieszczeniach, w których możliwy jest nawet krótkotrwały wzrost wilgotności, ściany należy przed malowaniem potraktować środkami antyseptycznymi i preparatami przeciw pleśni. Według odmian kleju można je podzielić na kazeinę i dekstrynę.
Farba kazeinowa. Różnią się raczej wysoką trwałością wierzchniej warstwy i nadają się nawet do prac frontowych.
Farby Dekstrynowe. Przeznaczone do wnętrz, nie tolerują wysokiej wilgotności, ale w normalnych warunkach pracy są dość trwałe i wygodne.
Ostatnio preparaty akrylowe i lateksowe prawie całkowicie zastąpiły zarówno kazeinę, jak i dekstrynę z codziennego użytku.
Specjalne farby
Wybierając rodzaje farb do prac zewnętrznych i wykończeń wnętrz, nie można pominąć specjalnych związków, wśród których znajdują się elementy strukturalne, zdolne do tworzenia niezwykłej tekstury powierzchni i złożonego odcienia, oraz farby dekoracyjne imitujące różne rodzaje materiałów naturalnych i sztucznych.
Farby strukturalne
Po pokryciu takimi farbami uzyskuje się zagruntowaną gładką powierzchnię z folią reliefową o wysokiej wytrzymałości. Może być szorstka, wyglądać jak drzewo uderzone przez chrząszcze, naśladować fale wody lub być pokryte bardziej złożonym trójwymiarowym wzorem. Takie farby dodatkowo, po wysuszeniu, można powlekać farbami akrylowymi lub lateksowymi lub lazurami półprzezroczystymi. Ale zazwyczaj są one barwione w całości i same odgrywają rolę dekoracji kolorowej.
Farby dekoracyjne
Farby dekoracyjne przeznaczone są do tworzenia imitacji powierzchni pod: starym drewnem, skórą, jedwabiem, matą, kamieniem naturalnym. Często tworzą metaliczny lub perłowy połysk, opalizujący przelew.
Specjalne farby
Różne rodzaje specjalnych farb umożliwiają również tworzenie pewnych innowacyjnych efektów, na przykład fluorescencyjne świecą w padających i odbijanych promieniach z zewnętrznych źródeł, a same fosforyzujące są źródłem światła, oddając energię zgromadzoną w ciągu dnia w postaci słabego blasku przez kilkadziesiąt minut.
Farby o różnych smakach stopniowo stają się modne, ale można je uznać za egzotyczne - zapach utrzymuje się tylko przez kilka dni po malowaniu. Ponadto farby magnetyczne nie są zbyt powszechne, a po wyschnięciu zachowują się jak powierzchnie metalowe, ale tylko w odniesieniu do magnesów dekoracyjnych.
Malowanie i dekodowanie
Opracowano bardzo wygodny i praktyczny system wskaźników i oznaczeń, który pozwala na szybkie określenie rodzaju farby i jej podstawowych właściwości. Te najpopularniejsze formuły są przedstawione w tabeli.
| Oznaczenie | Podstawa tworzenia filmu |
|---|---|
| AD | Poliamid |
| AK | Akryl |
| Au | Kopolimery akrylowe |
| AC | Octan celulozy |
| VA | Octan poliwinylu |
| VN | Octan winylu |
| Gf | Gliftal |
| MA | Olej suszący i oleje naturalne |
| MS | Styren i alkidy |
| NC | Nitroceluloza |
| PE | Poliester |
| PF | Pentaftalowy |
| Ur | Poliuretan |
| SHL | Szelak |
| EF | Żywica epoksydowa |
| ET | Polietylen |
| OP | PTFE |
| WE | Etyloceluloza |
| FA | Phenolalkides |
Pogrubioną czcionką podświetlone są najpopularniejsze formuły, którymi należy się zająć zarówno w profesjonalnym budownictwie, jak iw naprawach domowych.
Nie mniej ważne są liczby bezpośrednio po indeksie liter. Pierwsza cyfra wskazuje zakres nakładania farby, liczby następujące po tym są numerem seryjnym.
| 1 | Odporność na warunki atmosferyczne. |
| 2 | Do prac wewnętrznych. |
| 3 | Do metalu. |
| 4 | Nie uszkodzony przez gorącą wodę. |
| 5 | Specjalne. |
| 6 | Odporny na paliwa i smary. |
| 7 | Do użytku w środowiskach agresywnych. |
| 8 | Odporny na ciepło. |
| 9 | Izolacja elektryczna. |
| 0 | Podkłady. |
Farby olejne (MA) mają również dodatkowy wskaźnik cyfrowy, wskazujący rodzaj rozpuszczalnika.
- 1 - naturalny olej lniany,
- 2-oksol;
- 3 - glyphtal;
- 4- pentafalowy;
- 5 skład syntetyczny i mieszany.
Wyznaczanie farby - dekorowanie powierzchni i jej ochrona przed wpływami zewnętrznymi. Większość kolorów wykonuje to podwójne zadanie jako „doskonałe” tylko w jednym przypadku - jeśli wybierzesz odpowiednią kompozycję. Musi:
- mają wysoki poziom przyczepności (przyklejania) do malowanego materiału;
- po wysuszeniu, aby maksymalnie dostosować się do warunków pracy powierzchni;
- nie zapadać się pod wpływem czynników atmosferycznych i wilgoci;
- stać mocno w kolorze;
- nie wydalać substancji toksycznych.
Wybierając farbę do wykańczania wnętrz lub elewacji, a także malując inne konstrukcje, należy przede wszystkim skupić się na sferze zastosowania farby i jej zgodności z warunkami eksploatacji. Wybierając kompozycję do uprzednio pomalowanych powierzchni, należy upewnić się, że nie wejdzie ona w niepożądane reakcje z poprzednią warstwą powłoki. W przypadku konfliktu komponentów konieczne jest znalezienie innej farby, która jest bardziej odpowiednia do pracy.
Następnie, z równymi parametrami, u producenta. Współczesny rynek jest nasycony kolorami, ale wśród nich nie ma zbyt wielu jakościowych. Najlepiej kupować produkty znanych marek, nawet jeśli ich cena jest nieco powyżej średniej.