Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!

Kwiaty są uważane za autentyczną dekorację każdego domku. Na szczęście nie ma problemów z asortymentem - sklepy oferują ogromną różnorodność odmian. Jednak zaletą są spektakularne, ale jednocześnie bezpretensjonalne gatunki.

Zastanów się, co jest niezwykłym popularnym atsidantera i jaki kwiat.

Opis i zdjęcie

Ta wieloletnia roślina przybyła do nas z tropikalnych regionów Afryki. Naturalnym siedliskiem są skaliste zbocza.

Ma dość wysoką (1-1, 2 m) i smukłą szypułkę, która jest otoczona dwoma prześcieradłami szypułkowymi z ostrymi wierzchołkami, mogą osiągnąć długość 55-60 cm. Pędy te są bardzo miękkie w dotyku, a plastyczność podkreśla ich dekoracyjny efekt przez cały sezon. System korzeniowy jest reprezentowany przez mały corm o średnicy 4-6 cm o zaokrąglonym kształcie. Jest ciasno pokryta skorupą w postaci brązowej siatki.

Kwiatostan w postaci małego kłoska może „wyrzucić” do kilkunastu kwiatów. Okres kwitnienia przypada na sierpień - wrzesień (w zależności od terminu sadzenia). W tym czasie aciduria linii Muriela cieszy oko białymi kwiatami o średnicy 5-12 cm, granicząc z sześcioma ostrymi płatkami, mogą mieć ciemnofioletowy lub czarny kolor na środku (ta opcja jest mniej powszechna).

To ważne! Nie spiesz się, aby kupić żarówki przywiezione z zagranicy. W bardziej umiarkowanym klimacie bulwa, przyzwyczajona do ciepła, może po prostu nie zostać zaakceptowana. Podczas kwitnienia można złapać przyjemny słodki zapach emanujący z otwartych kwiatów. Ten „bursztyn” nie jest zbyt silny, a bardziej intensywne aromaty emanujące z sąsiednich roślin mogą go „zabić”.

Jesień to czas owocowania. Kwiaty stopniowo zanikają, tworząc podłużne strąki nasion. Mogą być używane do zbierania materiału do sadzenia.

Rodzaje i odmiany

Początkujący hodowcy kwiatów często mylą się z nazwami podobnych gatunków i odmian. W przypadku tej odwiecznej złożoności dodaje więcej zamieszania w katalogach sklepów i szkółek. Spróbujmy dać trochę jasności.

Kiedy zobaczysz w sklepie metkę z informacją, że mszyca odmiany Murielae jest przed tobą, pamiętaj, że jest to nazwa zwyczajowa, która odnosi się do wszystkich kwiatów tego typu.

Ale to stara nazwa. W ciągu ostatnich 15 lat roślina została oficjalnie wymieniona jako mieczyk Muriel . Dawna „nazwa” pachnącego kwiatu pozostaje w polu, co stwarza pewne trudności w wyborze. W ludziach znany jest również jako pachnący (lub pachnący) mieczyk, niektórzy nazywają go mieczem. Zdarza się, że te proste nazwy pomagają wyjaśnić sprzedawcy, czego potrzebujesz.

Wiesz? W starożytnym Rzymie magiczne właściwości przypisywano mieczykom, gladiatorzy uważali je za ich kwiat: wykorzystywali korzeń mieczy jako amulet i nosili na piersiach. Wierzono, że zawsze przynosi zwycięstwo.

Zajmując się „rodowodem”, przejdź do samych odmian. W sumie jest ich około 40, ale nie wszystkie zakorzeniają się w naszym obszarze. Najczęściej na stronach można zobaczyć „przedstawicieli” takich linii:

Dwukolorowa „klasyczna” atsidantera z dużymi kwiatami, pośrodku której znajduje się czarna i czerwona plama. Jest to rodzaj standardu, przy odpowiedniej pielęgnacji można „rozdawać” kwiaty o średnicy 10-12 cm.

Bicolor z inną konstrukcją „rdzenia” (głównie jest to gra ciemna).

Krótki rękaw . Z nazwy jasno wynika, że kwiaty są umieszczane na małej tubie. Ich cechą wyróżniającą jest głęboki fiolet.

Tropikalny Wyróżnia się obustronnym kwiatostanem na 5 (maksymalnie 6) kwiatach. Główne białe tło jest „rozcieńczone” przeplatane szkarłatnymi plamami.

Wszystkie są połączone jedną rzeczą - wyglądem, jakby łączył skromność i efekt wizualny. To był klucz do popularności fabryki. Inne czynniki przyczyniające się do tego były proste procedury sadzenia i dalszej opieki nad młodym zakwaszaczem, który dorastał na otwartym terenie.

Lądowanie

Jest podzielony na dwa etapy - wstępny (do hartowania) i główny. Ta kombinacja pozwala uzyskać mocne i trwałe sadzonki.

To ważne! Nadmiar wilgoci niezmiennie przyciąga ślimaki. Co więcej, deszczowe, ponure i zimne kwitnienie latem nie może się doczekać.

Sadzenie „doniczkowe” dla lepszego kiełkowania jest zwykle wykonywane w następujący sposób:

  • Na początku marca pobiera się doniczki o średnicy 13-15 cm.
  • Wlewa się do nich podłoże (zrobi to „orchidea” ze sklepu).
  • Cebule umieszcza się na głębokości 3-4 cm i posypuje ziemią. Liczba sadzonek zależy od ich wielkości. Wskazane jest, aby wziąć jedną na doniczkę, chociaż wiele umieszcza 5-6 małych cebuli w 15-centymetrowym pojemniku lub 3 dużych.
  • Wtedy wszystko jest jak zwykle. Garnek jest umieszczony na dobrze oświetlonym parapecie. Gdy tylko podłoże zaczyna wysychać, sadzonki są natychmiast podlewane. W kwietniu, wraz z ociepleniem, doniczki są przenoszone na loggię lub szklarnię.

Gdy przymrozki ustępują całkowicie (zazwyczaj jest to miesiąc majowy), Muriel zostaje przeniesiona na otwarty teren:

  • Najpierw wybierane jest dobrze oświetlone miejsce. Jeśli nie jest to możliwe - to nie ma znaczenia, a cienie będą działać. Jeśli chodzi o glebę, kwiat jest dobrze akceptowany na prawie każdej glebie (z wyjątkiem być może ciężkiej „gliny”).
  • Wykopane otwory po 8-12 cm każda. Skup się na rozmiarze określonego drzewka. „Przerwa” między otworami zależy od tych parametrów - minimalny odstęp wynosi co najmniej 12 cm, natomiast między dużymi żarówkami 15-20 cm.

Wiesz? W średniowieczu do pieczenia chleba dodawano mąkę z corma mieczyk.

Po zwilżeniu „siedziska” możesz wypełnić mały piasek rzeczny. Żarówka jest umieszczona w otworze i posypana ziemią, po czym natychmiast wykonuje się obfite podlewanie.

Jak widać, atsidantera jest prosta pod względem sadzenia, dopasowywania i dalszej uprawy.

Troska

Bezpretensjonalna roślina wymaga zwykłej, ale jednocześnie stałej opieki. Procedury te są w stanie zrobić wszystko, czym jesteś teraz i zobaczyć.

Regularne podlewanie

Pomimo swojego afrykańskiego pochodzenia, bylina wymaga częstego podlewania. Nawilżanie odbywa się w sposób ciągły, gleba nie powinna wysychać (w przeciwnym razie bulwa natychmiast wyschnie).

W upalne lato roślina przyjmuje 2-3 wiadra tygodniowo, po jednym na każdy zestaw. Z drugiej strony overmoistalizacja kłącza jest niepożądana. Wraz z początkiem kwitnienia objętość podlewania jest nieznacznie zmniejszona, co jest dobre dla wyglądu kwiatów, które się pojawiły (ciemne odcienie obecne w kolorze stają się bardziej nasycone).

Ściółkowanie pomaga zachować wilgoć w sezonie wegetacyjnym. W polu są „proszek” skoszonej trawy, torfu lub pokruszonego humusu. To prawda, że trzeba być ostrożnym z tym ostatnim - zbyt duża dawka może „wypalić” cebulę.

Rozluźnienie i pielenie

Po każdym podlewaniu gleba w pobliżu kwiatu jest koniecznie rozluźniona, aby kłącze dostało niezbędną porcję powietrza.

Z narzędzi do takiej procedury lepiej pasuje trójząb sok - tak bezpieczniejszy. Zdarza się, że bez obliczenia siły niektórzy właściciele uszkadzają szypułkę helikopterem, a nawet docierają do samej bulby. Dzięki zgrabnej pracy „trójząb” jest wykluczony.

To ważne! Budując zjeżdżalnię alpejską, niektórzy posadzili fioletowy akonit obok pachnących mieczyków. Wygląda pięknie, ale wiele gatunków tej rośliny jest trujących. Nie można użyć takiej „dzikiej przyrody” zebranej z najbliższego pola do dekoracji!

Pielenie odbywa się w razie potrzeby. Wskazane jest usunięcie ledwie pojawiającego się chwastu, nie czekając, aż zacznie gonić wzrost. Jeśli tęsknisz za momentem, kwiatostany będą ospałe, z małymi kwiatami.

Top dressing

Pachnący „mieszkaniec” miejsca, który wygląda jak najpospolitszy mieczyk, wymaga regularnego nawożenia.

Karmienie odbywa się raz na 2 tygodnie (dla „trudnych” gleb, przerwa jest zmniejszona do 10 dni) i połączona z kolejnym podlewaniem.

Do takich celów należy przyjmować złożone związki mineralne, takie jak nitroammofoski. Przed zrobieniem, zwróć uwagę na skład zakupionego produktu - jeśli zawiera dużą ilość związków amoniaku, to kolec i liście będą rosły, podczas gdy kwiaty okażą się średnie.

Ochrona przed chorobami i szkodnikami

Atsidantera ma dobrą odporność, ale nie zapominaj o takich czynnikach jak „sąsiedztwo” z innymi kulturami. Stamtąd zakażają się różne owrzodzenia i pasożyty.

Najczęściej byliny pieczą takie dolegliwości:

  • Mączna rosa. Aby go zwalczyć, użyj nadmanganianu potasu - 2, 5 g na 10 litrów wody. Po pierwszym oprysku wykonaj 1-2 kontrole (w odstępie 5 dni). Jeśli to nie pomoże - w 5 litrach gorącej wody dodaj sodę kalcynowaną (25 g) i mydło w płynie (5 g). Przetwarzają nie tylko roślinę, ale także glebę w 2-3 dawkach z tygodniową przerwą.
  • Gnicie korzeni. Jest niebezpieczny, ponieważ z najmniejszym opóźnieniem roślina będzie musiała zostać wyrzucona (jest to typowe dla wszystkich gatunków z bulwiastymi korzeniami). Ważne jest tutaj zapobieganie - przed sadzeniem cebule umieszcza się w plastikowych pojemnikach i sproszkuje suchymi fungicydami. Tam są przechowywane w suchym miejscu aż do lądowania.

Wiesz? W XVII-XVIII wieku mieczyki były używane jako lekarstwo na ból zęba i jako mleczny środek dla matek karmiących.

  • Rdza i uszkodzenia mozaiki. Ledwie pojawiający się bolesny „ornament” można wyeliminować za pomocą roztworu siarki koloidalnej (25 g / 10 l). Aby uzyskać najlepszy efekt, zabieg powtarza się trzy razy, po odczekaniu tygodnia.

Wśród „przeciwników” znajdują się takie szkodniki:

  • Mszyca Nie toleruje działania insektycydów typu „Aktellika” i „Tanreka”. Ampułki w 2 ml wystarczające na 2 litry wody. Jeśli jest zbyt wiele owadów, ta sama pojemność jest pobierana za 1 litr. Dozwolone jedno (maksymalnie dwa) przetwarzanie.
  • Wciornastki. Leki są takie same jak mszyce, ale silny „Decis” bardzo pomaga. 0, 1 g / 10 l - i problem został rozwiązany, małe muszki zaczną umierać w ciągu dosłownie 5 minut. Zwróć uwagę na czas trwania leku (15 dni).
  • Ślimaki Po leczeniu podobnymi środkami mało prawdopodobne jest, aby pojawiły się na szypułce. Jako środek zapobiegawczy zaleca się zbieranie ich z pobliskich upraw.

Hodowla

Stosowane są dwie główne metody. Są dobrze znane wszystkim hodowcom kwiatów, ale nadal są pewne punkty, o których warto wspomnieć osobno.

Nasiona

Ta metoda z całą swoją prostotą jest używana dość rzadko. Faktem jest, że kiełkujące nasiona osiągają stadium kwitnienia dopiero w trzecim sezonie po posadzeniu na otwartym terenie. Dla niektórych trwa to tylko 2 lata (ale jest to rzadkie nawet na zadbanej glebie).

Jeśli takie trudności nie są przerażające, a czas dostępny z dobrobytem, cała procedura odbywa się zgodnie z następującym algorytmem:

  • od jesieni nasiona są wybierane z pudeł, które są przechowywane w suchym, zaciemnionym miejscu;
  • na początku lutego bierze się pudełko pod uprawą, w którym przygotowuje się przygotowane podłoże;

To ważne! Ostre przejście z chłodnej wiosny do suchego lata powoduje pojawienie się zgnilizny korzeni. W regionach o takich warunkach pogodowych kwasicy wymagają specjalnej opieki.

  • nasiona są ułożone w tym pudełku i sprasowane na głębokość 0, 5-1 cm, nie można naciskać, ale po prostu posypać warstwą ziemi o tej samej grubości;
  • Obserwuj temperaturę, powinna wynosić co najmniej + 20 ° C

Po raz pierwszy uprawy są nawilżane przez opryskiwanie i dopiero wtedy można delikatnie podlewać sadzonki. Nawiasem mówiąc, będzie również musiał być nurkowany, umieszczając go w różnych doniczkach lub bezpośrednio w ziemi.

Po głównym lądowaniu, kłącze jest wykopywane i wysyłane do hibernacji w celu ponownego zasadzenia małych żarówek na wiosnę. Rok później ta praca się powtarza i dopiero wtedy możesz czekać na kwiaty.

Nie wszyscy są zadowoleni z tak długiego oczekiwania, a następnie uciekają się do innej, szybszej metody reprodukcji.

Żarówki

Dojrzałe cebule wykopane jesienią opadają. Mają dzieci, które trzeba rozdzielić. Wybierz najzdrowsze „potomstwo” o gładkiej, nie spieczonej skórze.

Półtora tygodnia przed sadzeniem łuski są ostrożnie usuwane, a dziecko jest nawilżane w ciepłej wodzie (do +35 ° C) w ciągu dnia. Następnie następuje kiełkowanie w glebie z domieszkami czystego piasku i torfu w temperaturze + 22 … + 25 ° C.

Wiesz? Obecnie w mieczyków stwierdzono dużą ilość witaminy C. Płatki czarnych i czerwonych mieczyków są zawarte w niektórych opłatach leczniczych, które zwiększają odporność człowieka.

Lądowanie odbywa się już na ogrzewanej ziemi w otworze. Na dnie dołów zasnąć 1 cm piasku rzecznego, a następnie wlać roztwór siarczanu miedzi lub nadmanganianu (1 g / 10 l). Dzieci układają się w odległości 5-6 cm od siebie. Szczelina między otworami jest taka sama jak dla dojrzałych żarówek.

Liście należy odrzucić w ciągu miesiąca.

Zalecamy również zapoznanie się z listą kwiatów cebulowych, które będą ozdabiały Waszą klomb: krokusy, irysy, muscari, frezję, narcyz, tulipan, lilię, mieczyk, jesienne krokusy i przebiśnieg.

Przygotowania do zimy

Wielu jest zainteresowanych, a kiedy można wykopać tak delikatny kwiat jak zakwaszacz. Wszystko jest tu tradycyjne: kłącze jest ekstrahowane przy pierwszych przymrozkach.

Ale do tego momentu warto pamiętać o kilku prostych niuansach. Pierwszy dotyczy podlewania, które stopniowo zmniejsza się po kwitnieniu. Nie zapominaj o nawozach - po wyblaknięciu kwiatów ich wprowadzenie jest zabronione.

W przeddzień przymrozków łodyga jest cięta do poziomu dolnych liści, które na razie muszą być pozostawione. I dopiero po tym roślina jest kopana. Natychmiast usunięto ziemię i rosnące korzenie, a dzieci oddzielono od cebul i samego pnia.

Kwaśny środek, jak już wiemy, nie jest zbyt kapryśny, a ta jakość dotyczy również przechowywania w zimie.

To ważne! Na długo przed sadzeniem (nawet podczas jesiennego kopania) sprawdź glebę pod kątem obecności larw Chruszczowa i Medvedki. Nawet jeśli jest ich tylko kilka, nadal stanowią zagrożenie dla kwiatów.

Pierwsze 2-4 tygodnie po tym zabiegu cebulki przechowuje się w wentylowanym pomieszczeniu w temperaturze + 20 … + 22 ° C. Po miesiącu usuwa się grubą „skorupę”, a samą cebulę umieszcza się w niezbyt gęstej papierowej torbie lub serwetkach, w których „zimuje” (w temperaturze około + 15 ° C).

Atsidantera w projektowaniu krajobrazu

Piękna bylina jest często wykorzystywana jako element projektu strony. Roślina o wysokiej łodydze idealnie pasuje do takich wariantów dekoracyjnego krajobrazu:

  • Alpejska zjeżdżalnia. Jest to idealna opcja dla kwiatu, który rośnie w „dzikiej” formie na skalistym płaskowyżu.

    • Zjeżdżalnie alpejskie są często ozdobione takimi kwiatami i roślinami: aster alpejski, mimulus, lumbago, hionodoksom, młody, portulaka, bazylika, jałowiec, armeria i wyczyniec wyczyny.

  • Nasycony kwietnik. Jeśli planuje się zaokrąglenie takiego układu, zakwaszacz jest sadzony bliżej środka, co zwiększa efekt „żywej piramidy”.

  • „Kadrowanie” sztucznego zbiornika. Wysoka „noga” w połączeniu z charakterystycznymi liśćmi powoduje trwałe skojarzenia z trzciną, ale kosztem koloru wygląda o wiele bardziej opłacalnie.

  • Najłatwiej jest posadzić kwiaty w pobliżu ławki lub altanki. Delikatny aromat z nich doskonale uzupełnia odpoczynek w sierpniowy wieczór.

Wiesz? Mieczyk jest jednym z pięciu najczęściej spotykanych upraw na świecie.

Najlepszymi sąsiadami tej rośliny będą byliny, które podczas kwitnienia „bawią się” w odcienie czerwieni i fioletu. To są astry i mędrcy.

Teraz możesz łatwo znaleźć spektakularny Murielu. Mam nadzieję, że proces wzrostu nie powoduje większych trudności. Bardziej jasne kolory każdego dnia!

Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!

Kategoria:

Ogrodnik