Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!
Na świecie istnieje wiele ras krów, które są wykorzystywane do różnych celów, ale Indie staną się rajem dla każdego z nich. Indyjska krowa garbata, zebu, która różni się od naszych krów dobrze zaznaczonym garbem u podstawy szyi, jest uważana za najbardziej godnego uwagi przedstawiciela na tej ziemi. Skąd się wzięły takie wspaniałe zwierzęta, jakie życie wiodą we współczesnych realiach i jak mogą służyć ludziom - będzie to omówione dalej.
Pochodzenie
Zebu to podgatunek dzikiego byka, który często występuje w Indiach. Ta krowa, w przeciwieństwie do wielu innych krewnych, nie jest uważana za potomka wycieczki, ale działa raczej jako odrębny gatunek, utworzony ponad 300 tysięcy lat temu. Dla Hindusów zebu jest świętym zwierzęciem, a niektórzy zasłużenie uważają terytorium państwa za miejsce narodzin tej rasy. Ponadto, jeśli wierzysz w dane historyczne, w przeszłości znaleziono krowy z garbami na terytorium Azji Południowej, dlatego spory często pojawiają się w określonym miejscu ich pochodzenia.
Przeczytaj o najlepszych mięsnych i mlecznych rasach krów.
Począwszy od XX wieku hodowcy zaczęli krzyżować zebu z europejskimi krowami, co powinno zwiększyć odporność nowych zwierząt na wysokie temperatury i dać im odporność na choroby tropikalne. Powstałe dziś krowy wyróżniają się także wyższymi wskaźnikami produktywności, szybkością wzrostu, co korzystnie wyróżnia je na tle czystego zebu. 
Dziś europejskie hybrydy można znaleźć nawet w krajach afrykańskich, trudno jedynie nazwać je uprzejmymi: tak jak wiele lat temu dzikie plemiona wciąż poświęcają je bogom, chociaż innym razem można je uznać za święte. We współczesnym świecie zwierzęta te można znaleźć na terytorium Azerbejdżanu, Europy, Afryki, Indii, a nawet Brazylii, a na Madagaskarze są nawet uważane za symbol wyspy.
Wiesz? Wielu wierzy, że nawet w naszych czasach na Madagaskarze jest więcej krów zebu niż samych mieszkańców. Zwierzęta te są tu uważane za symbol dobrobytu i dobrobytu.
Wygląd
W wyniku dzisiejszych przepraw przez stulecia istnieje ponad 80 podgatunków zebu, głównie mieszkających w Indiach. Nic więc dziwnego, że niektóre cechy każdej z nich będą indywidualne, ale ogólnie opis jest zawsze taki sam. Większość z nich to masywne zwierzęta o masie około 400–450 kg, 150 cm wzrostu i 160 cm długości (typowe dla dużych ras). To prawda, że są też odmiany karłowatych zebu o wysokości nie większej niż 90 cm i wadze do 150 kg. 
Są utrzymywane bardziej jak zwierzęta domowe, ponieważ nie otrzymasz od nich zbyt dużo mleka i mięsa. Ogólne cechy zewnętrzne obu typów krów obejmują:
- silne i raczej muskularne ciało z bardzo masywnymi kośćmi;
- wąska i płytka skrzynia;
- długie i smukłe kończyny;
- dobrze zaznaczony garb w okolicy kłębu (składa się z tłuszczu i tkanki mięśniowej, a w sumie zajmuje około 3% masy zwierzęcia);
- fałd skóry zlokalizowany w szyi i otrzewnej;
- długie i lekko zakrzywione rogi u byków;
- gruba skóra.
Dwarf zebu Kolor grubego i krótkiego ścierniska zwierzęcia może być absolutnie wszystkim: czarnym, białym, czerwonym i barwnym.
To ważne! Zebu jest znacznie mniej podatny na ataki kleszczy i innych owadów, które po prostu powodują wiele kłopotów dla innych krów. Jeśli któryś z nich gryzie krowę, wtedy duża liczba białych krwinek w ich ciałach pomoże poradzić sobie z infekcją.
Styl życia i zachowanie
Wspólną cechą wszystkich krów zebu jest wysoka wytrzymałość i zdolność przetrwania nawet tam, gdzie inne zwierzęta mogą umrzeć z powodu upału. Charakter jest elastyczny, bezkonfliktowy, więc właściciele nie mają z nimi większych problemów. Jednocześnie hodowla odmian karłowatych na terytorium europejskim jest również bardzo korzystna z ekonomicznego punktu widzenia, ponieważ konkurencja w tym kierunku jest bardzo słaba, jeśli w ogóle istnieje. 
Zwierzęta szybko osiągają dojrzałość płciową, a ich mięso jest często używane jako przysmak w różnych restauracjach. Karmy i warunki Zebu są bezpretensjonalne, więc można je ograniczyć, tak jak inne rasy, które są nam bardziej znane. Ilość dziennej wydajności mleka będzie wystarczająca dla wszystkich członków małej rodziny.
Zapoznaj się ze specyfiką hodowli takich ras bydła: Jersey, Schwyz, Krasnogorbat, Ayrshire, Limousin.
Sfery użytkowania
Biorąc pod uwagę fakt, że zebu nie należy do wysoce produktywnych ras (jedna krowa daje średnio około 500–1000 l mleka), duże odmiany są częściej hodowane w celu uzyskania mięsa i siły pociągowej. W niektórych krajach zwierzęta te uczestniczą w wyścigach konnych i rodeo. 
Pomimo faktu, że mleko daje mało zebu, jest zawsze bardzo tłuste (5-7%), dla których jest cenione przez konsumentów w wielu krajach. Na przykład takie mleko jest idealnym surowcem do tworzenia słynnego ghee ghee.
Wiesz? Podczas gdy w Indiach krowy są uważane za święte zwierzęta, a ich mięsa nie wolno jeść, w Brazylii zebu stanowią podstawę przemysłu mięsnego, a wydajność uboju niektórych gatunków często sięga 48%. Zebu to idealna opcja dla koneserów egzotycznych, którzy chcą zaskoczyć swoich rodaków, a przy odpowiednim podejściu do ich hodowli będą mogli przynieść spory zysk. Tylko z tego powodu warto dowiedzieć się więcej na temat tych niezwykłych krów.