Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!
Przy czytaniu tak złożonej nazwy jak helihrizum, najprawdopodobniej niewiele osób zrozumie, jakiego rodzaju roślinę to dotyczy. Ale kiedy słowo „immortelle” z nich będzie o rząd wielkości więcej. Roślina słynie z tego, że nie blaknie przez długi czas, a z niej można zrobić piękne suszone kwiaty, przyjemne dla oka w sezonie zimowym przez kilka lat. Na temat cech sadzenia i pielęgnacji helihrizum na otwartym terenie przeczytaj nasz materiał.
Opis botaniczny
Oprócz nieśmiertelnika roślina ma jeszcze kilka nazw: Cmin, złote kwiaty, żółte kwiaty, nieśmiertelne. W ludziach był nazywany Neudu-wind, zhivuchkoy, łapami kota, niestabilny. Taka liczba nazw wyraźnie wskazuje, że roślina jest bardzo popularna i nie pozostawia wielu obojętnych.
Wiesz? Nazwa „ helihrizum ” prawdopodobnie pochodzi od dwóch greckich słów: „helios” oznacza słońce, „chrysos” oznacza złoty. Najprawdopodobniej takie imię otrzymał kwiat, ponieważ najczęściej kwitnie w złotym kolorze. 
Rodzaj helihrizum (Helichrysum) obejmuje jednoroczne i wieloletnie rośliny zielne stojące lub pełzające, a także krzewy i pół-krzewy. Zawarte w rodzinie Aster lub Compositae. Bardzo popularne są również inne asteroidy: gelenium, echinacea, heliopsis, coreopsis, gaillardia, krwawnik, elekampan. Rośliny zjednoczone w tym rodzaju są rozmieszczone na całym świecie i są uważane za dwa kontynenty jako ich ojczyznę: Afrykę i Australię.
Istnieje około 500 gatunków nieśmiertelników, z których około 30 jest uprawianych, a ich różnice są tak silne, że trudno uwierzyć, że należą do tego samego rodzaju.
Pędy w tej roślinie, z reguły silnie rozgałęzione. Ponieważ wśród nich znajdują się zarówno okazy wysokie, jak i okrywowe, bieg na ich długości może być dość duży - od 20 do 110 cm. 
Liście są całe, przeciwległe lub naprzemienne, wąskie, przykryte całą powierzchnią w dół i owinięte krawędziami w dół. Rosną na długości od trzech do siedmiu centymetrów.
Roślina kwitnie dużymi lub średnimi kwiatostanami w postaci koszy o różnych kolorach. Daleko kwiaty przypominają rumianki. Obfite kwitnienie trwa przez trzy miesiące - zaczyna się w czerwcu i kończy w sierpniu, ale na niektórych obszarach może kwitnąć do października.
Po owoce ottsvetaniya powstają w postaci nasion o długości 1, 6 mm.
Jak już wspomnieliśmy, helihrizum często uprawia się w florystyce zimą lub suchych bukietach, kompozycjach kwiatowych. Świeże kwiaty wyglądają bardzo pięknie na łóżkach i mieszankach, na kamienistych wzgórzach i krawężnikach, w skalistych i ogrodach skalnych. Najlepszą okolicą dla nich są lawenda, szałwia, rumianek, tymianek, rozmaryn. 
Ponadto roślina jest wykorzystywana do celów terapeutycznych. W medycynie tradycyjnej prezentowanych jest kilka leków zawierających kwiaty nieśmiertelne, aw medycynie ludowej istnieje wiele receptur na stosowanie tej rośliny - głównie do przygotowania środków żółciopędnych. Znany również ze swojego działania przeciwzapalnego i przeciwbakteryjnego.
Olejek eteryczny z immortelle jest używany w przemyśle perfumeryjnym do tworzenia perfum.
Wiesz? Przez długi czas nieśmiertelnemu przypisywano niezwykłe, mistyczne właściwości, a legendy o jego pochodzeniu. Tak więc często umieszcza się go na grobach, ponieważ wierzą, że dusza zmarłego jest w niego wlewana. A w Indiach legenda głosi, że ten konkretny kwiat pojawił się w miejscu, gdzie niegdyś dzikie zwierzęta rozszarpały dwóch dzikich kochanków .
Odmiany i odmiany
Z 30 rodzajów helihrizum, które są uprawiane, najbardziej popularne są następujące:
- Przylistki Helichrizum . Jest to roślina o prostej łodydze, wysokości około 80 cm i wąskich liściach. Kwitnie małymi kwiatami, rurowymi i trzcinowymi, które są połączone w głowę pokrytą wielowierszową łuską. Charakteryzuje się długim kwitnieniem - od lipca do pierwszych mrozów. Kolor w zależności od różnorodności. Najciekawsze są odmiany „Feuerball” (z czerwono-brązowymi kwiatami), „Fioletowe” (ciemnoczerwone z fioletowym odcieniem), „Białe” (białe), „Żółte” (żółte) i inne.
- Helichrizum coral . Odmiana okrywowa o łodygach do 25 cm Liście i kwiaty są bardzo małe. Kwitnie na żółto. Może tolerować niskie temperatury.
- Helihrizum to margaritkovidny . Roślina okrywowa dorastająca do 8 cm, z małymi liśćmi i białymi kwiatostanami, bardzo podobna do rumianku.
- Helichrizum albicans . Wysoka odmiana o łodygach do 1, 5 m długości. Liście są duże - do 10 cm długości i do 9 cm szerokości. Kwiatostany są żółte w środku, otoczone białymi lub żółtymi wypustkami.
- Helichrisum włoski . Ma średniej wielkości łodygi - do 60 cm wysokości. Jej liście mają silny zapach, przypominający przyprawę curry. Kwitnie na żółto. Ta odmiana jest stosowana w medycynie, perfumerii, a nawet w kuchni.
- Helihrizum arenarium lub nieśmiertelnik piaszczysty . Roślina o prostej i prostej łodydze o wysokości 30-40 cm. Liście są małe, około 2-6 cm. Kwitnie pąki w postaci kulistych koszy o średnicy 4-6 mm. Każdy kwiatostan składa się z 10-30 tubularnych żółtych lub pomarańczowych kwiatów. Stosowany do celów dekoracyjnych, w medycynie i jako środek owadobójczy.
- Helihrizum mifovidovy . Piękna niewymiarowa roślina, tworząca solidny dywan. Kwiaty składają się z płatków języka, różowego na zewnątrz i białego w środku. Charakteryzuje się długim kwitnieniem - od późnej wiosny do połowy jesieni.
To ważne! Aby wyciąć kwiaty na zimowy bukiet, należy to zrobić rano. W tym przypadku powinno być pewne ujawnienie kwiatów - dolne płatki są w pełni ujawnione, centralne nie. Do suszenia są zbierane w wiązki po 15-25 sztuk i zawieszane przez głowy na ulicy pod baldachimem. W przypadku fumigacji oparami siarki (w zamkniętym pojemniku przez 12 godzin) kwiaty zachowują kolor i kształt przez dwa do trzech lat.
Lokalizacja
Helichrisum należy do bezpretensjonalnych kultur, ale aby zadowolić cię długim i obfitym kwitnieniem, konieczne jest wybranie składu gleby i miejsca jej sadzenia.
Miejsce i światło
Nieśmiertelnik wymaga światła. Obszar, w którym będzie wygodnie rosnąć, powinien być dobrze otwarty na promienie słoneczne. Jednak nie jest przerażające, jeśli spadnie na niego lekki cień. Kwiat suszy nie jest straszny. Były to młode, goździki, aster, tymianek, dzwon, yaskolka, rozchodnik, szarotka, szałwia (szałwia), geykhera, krwawnik pospolity i liatris, a także nieśmiertelnik - rośliny kochające światło, dzięki czemu będą się dobrze czuły na dobrze oświetlonych łóżkach. 
Uprawa gleby
Nieśmiertelnik preferuje żyzną i lekką glebę. Chociaż może rosnąć w gorszej glebie, ale nie w ciężkiej glinie. Optymalne gleby: czarna ziemia, glina, glina piaszczysta. Głównym warunkiem jest obecność dobrego drenażu, ponieważ roślina nie toleruje stagnacji wilgoci. Gleba powinna być neutralna pod względem kwasowości.
Rosnące z nasion
Nieśmiertelnik rozmnaża się na trzy sposoby:
- Seed.
- Sadzonki.
- Podział buszu.
Siew bezpośredni
Przygotowanie nasion do tej rośliny nie jest potrzebne. Pożądany jest bezpośredni siew wyłącznie w przypadku odmian okrywowych, ponieważ z reguły są one najbardziej odporne na zimno. Nasiona są natychmiast wysiewane na wybranej stronie w ciągu pierwszych 7-10 dni maja. Po tym, jak sadzonki wyrosną i staną się mocne, są rozcieńczane tak, aby odstępy między łodygami były nie mniejsze niż 15 cm.
To ważne! Jeśli mróz jest zagrożony, uprawy powinny być pokryte folią . Jeśli hodujesz cmin w ten sposób, to rozkwitnie w sierpniu.
Metoda sadzenia
Sadzonki wysiewa się w sadzonkach pod koniec marca - na początku kwietnia. Lądowisko powinno być lekkie. Można go przygotować niezależnie od jednej części piasku i jednej części torfu. Możesz także kupić specjalny substrat siewny w kwiaciarni.
Rośliny sadzi się, pozostawiając między nimi 4 cm przerwy, po posadzeniu ziemię spryskuje się wodą z butelki z rozpylaczem. Pojemnik z nasadzonymi nasionami pokrytymi szklaną lub plastikową folią i umieszczony w temperaturze + 25-28 ° C Pędy należy oczekiwać po około 10 dniach. Lądowania muszą być okresowo podlewane i wentylowane. Ważne jest, aby zapobiec wysychaniu podłoża.
Po tym, jak pędy wzrosną, za dwa tygodnie powinny być wystarczająco silne i wysokie. Nadszedł czas, aby wybrać osobne pojemniki. Z reguły w tym czasie system korzeniowy młodych roślin jest już bardzo silny, więc łatwo zapuszcza się w nowych warunkach. Najważniejszą rzeczą jest szybkie podlewanie. Opuszczone sadzonki do dalszego wzrostu mogą (ale niekoniecznie) zostać umieszczone w szklarni. 
Podczas sadzenia helihrizum w otwartej glebie, gdy jest wyhodowany z nasion przez sadzonkę, będzie zależał od regionu wzrostu. Zwykle ma to miejsce w połowie maja. Można jednak również posadzić nieśmiertelnik na początku miesiąca i na końcu. Najważniejsze, żeby nie było przymrozków. Szczeliny między krzakami powinny wynosić co najmniej 25 cm, w otworach do lądowania pożądane jest dodanie torfu. Jeśli uprawiasz kminek z sadzonkami, należy oczekiwać kwitnienia w środku lata.
Dbaj o helihdrum
Opieka nad nieśmiertelnikiem jest minimalna. Możesz nawet obejść się bez niego. Jest jednak rzeczą oczywistą, że jeśli pójdziesz za rośliną, będzie wyglądać lepiej i zakwitnie obficie i jaśniej.
Podlewanie na zalecany środek nieśmiertelnika - obfitość wilgoci, nie akceptuje. W czasie upałów zaleca się robić to częściej - lepiej jest codziennie w małych porcjach.
To ważne! Głównym wrogiem nieśmiertelnika jest stagnacja wilgoci i podmokłości. Roślina powinna być podlewana, gdy wyschnie wierzchnia warstwa gleby, ale w małych ilościach wody. 
W okresie wegetacyjnym roślina będzie musiała być nawożona raz na dwa tygodnie. Do karmienia można stosować dowolne złożone nawozy mineralne lub organiczne. Jeśli to możliwe, możesz karmić dziewicą z ekstraktem wodnym.
Wysokie odmiany będą musiały szczypać. Procedura jest wykonywana na centralnym pędzie nad jego piątym lub szóstym liściem. Gatunki okrywowe nie wymagają ściskania.
Ważnym warunkiem pielęgnacji helihrizum jest terminowe wycinanie wyblakłych kwiatów i suchych łodyg. Pożądane są również okresowe pielenie i obluzowywanie gleby. 
Większa troska będzie wymagać bylin. Oprócz wszystkich powyższych procedur, będą również potrzebować schronienia na zimę (trociny, lapnik, torf, suche liście), ponieważ są one generalnie mniej odporne na zimno niż jednoroczne. Zazwyczaj są wykopywane przed zimą, przeszczepiane do doniczek i wkładane do pokoju. Wiosna wraca do swojego pierwotnego miejsca. Muszą częściej podlewać i karmić. Ale nie wymagają ściskania.
Inne metody hodowli
Hodowle wieloletnie są rozmnażane za pomocą środków wegetatywnych - dzieląc krzew i szczepienie. Podział produkowany na wiosnę. Krzew należy wykopać i podzielić na części ostrym nożem. Miejsce, w którym pozostaje nóż, należy potraktować węglem drzewnym, który dobrze go wysuszy i nie pozwoli na rozwój zgnilizny i infekcji. Bezpośrednio po separacji krzaki są sadzone w stałym miejscu. Podlewa się je i rozluźnia codziennie, zanim dobrze dopasują się do gleby.
Cięcie nadaje się również do form krzewów. Zabieg przeprowadzany jest latem (koniec lipca - początek sierpnia). Ostrożnie ścięte sadzonki o długości 10 cm są sadzone w uprzednio przygotowanym podłożu z dwóch części piasku, jednej części ziemi i jednej części torfu. Lądowania wymagają regularnego podlewania. Po pojawieniu się korzeni młodych roślin przesadza się do doniczek lub na otwartym terenie. 
Czapki solarne to piękne i bezpretensjonalne rośliny, które mogą ozdobić dowolny klomb, ogród, domek letni. Nisko rosnące odmiany świetnie wykonują zadanie, ukrywając błędy ulgi. Posadziwszy takie rośliny, zawsze można podziwiać ich długie kwitnienie, a po ich zakończeniu, umieścić piękny bukiet suszonych kwiatów w domu i nadal cieszyć się zamieszaniem kolorów w zimie.